บทที่ 217 สาเหตุที่ไม่เสถียร
"ไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอก แต่หลังจากที่อาช่วยจัดการเด็กผู้หญิงคนนั้นแล้ว แกต้องฝึกฝนอย่างหนัก อย่างนี้จะทำให้ลุงไม่ต้องรู้สึกเหนื่อยเปล่า" อู๋จิ่วโยโบกมือลา พร้อมทั้งเอ่ยขึ้นในความเป็นจริงเขายอมรับปากเติ้งซื่อชี ไม่ได้ทำเพื่อเติ้งซื่อชี ทั้งหมดหรอก แต่เพื่อตัวเขาเองด้วย
เขาติดอยู่ในขั้นอ้านจิ้งขั้นกลางมาเจ็ดปี แม้ว่าการฝึกฝนวิทยายุทรยู่นู จะทำให้เขาสามารถเหาะเหินได้หนึ่งวันพันลี้ก็ตาม แต่ระดับอ้านจิ้งขั้นกลางเขาก็ไม่สามารถบรรลุผ่านได้
จิตวิญญาณในตัวเด็กผู้หญิงธรรมดา ไม่ค่อยมีประโยชน์สำหรับเขาสักเท่าไหร่
สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้คือ ความมีชีวิตชีวาของหญิงสาวที่บริสุทธิ์มากขึ้น
เย่ไห่ถังเป็นตัวเลือกที่ดีมาก
ร่างกายบริสุทธิ์ แถมยังอยู่ในขั้นหมิงจิ้งขั้นสูงจิตวิญญาณในร่างกายได้รับการเปลี่ยนแปลงในเชิงคุณภาพ
ถ้าเขาสามารถดูดซับพลังในร่างกายของเย่ไห่ถังได้ เขาก็น่าจะบรรลุไปถึงอ้านจิ้งขั้นสูง
ถึงตอนนั้น เขาก็สามารถไปได้ทุกที่บนโลกใบนี้
แต่ไม่เหมือนตอนนี้ ที่ต้องคอยอยู่แบบหลบๆ ซ่อนๆ จากการหนีการตามล่าจากคนในสมาคม
“ลุงอู๋ ต่อไปหลานจะตั้งใจเรียนและจะไม่ทำให้ลุงอู๋ผิดหวัง” เติ้งซื่อชีกำหมัดด้วยความตื่นเต้น หลังจากจัดการเย่ไห่ถังได้ สิ่งแรกที่เขาจะทำคือขึ้นขี่บนสะโพกของเย่ไห่ถัง จัดการข่มเหง พร้อมทั้งระบายความอัปยศอดสูทั้งหมด ที่เขาได้รับมาตลอดหลายปีนี้
อู๋จิ่วโยพยักหน้าเล็กน้อย พรสวรรค์ของเติ้งซื่อชีถือว่าไม่เลว แม้ว่ามันจะเทียบไม่ได้กับเย่ไห่ถังแต่มันก็มากกว่าชายหนุ่มธรรมดามี มีความหวังที่จะฝ่าไปยังอ้านจิ้ง ได้
"ลุงอู๋หลานต้องการจัดการตอนพวกมันนัดทานข้าวเย็นกัน ถึงเวลาคุณจัดการไอ้หญิงชั่วหลิ่วชิงผมจะจัดการกับไอ้เศษสวะนั่นเอง” เติ้งซื่อชี พูดว่า กลางคืนเป็นเวลาที่ดีที่สุด เขากำลังจะหักกระดูกของเฉินเฟิง ทีละท่อนๆ ต่อหน้าเย่ไห่ถัง! เพื่อให้เย่ไห่ถังรู้ว่า สิ่งที่เธอเลือกมันโง่แค่ไหน!
"โอเค" อู๋จิ่วโยพยักหน้า หนึ่งในสามคน ที่อยู่ในขั้นอ้านจิ้งขั้นต้นก็มีแค่หลิ่วชิง แต่วึ่งจะเป็นแค่ขั้น อ้านจิ้งขั้นต้นแต่การต่อสู้ของหลิ่วชิงเป็นเพราะการบาดเจ็บก่อนหน้านั้น ทำให้พลังหมิงจิ้งขั้นสูงไม่ได้แข็งแกร่งสักเท่าไหร่
เขาสามารถจัดการได้ด้วยมือข้างเดียว
ไม่นาน เวลาก็มาถึงกลางคืน
คนจากตระกูลเย่พาเฉินเฟิงไปที่บ้านพักที่ตกแต่งสไตล์โบราณบนภูเขา
วิลล่าแห่งนี้ เป็นอุตสาหกรรมของครอบครัวเย่ ในอ่าวโป๋ไห่ซึ่งรวมการจัดเลี้ยงวันหยุดและความบันเทิงไว้ด้วยกัน ในวันธรรมดา จะไม่เปิดบริการให้คนภายนอก แต่จะเอาไว้ต้อนรับเฉพาะแขกคนสำคัญในตระกูลเย่เท่านั้น
หลังจากเดินเข้าประตูไปแล้ว กลิ่นหอมจาง ๆ ของดอกไม้ก็ลอยเข้าจมูก มันทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายขึ้นเยอะ
อาหารเย็นวันนี้ เป็นอาหารค่ำแบบส่วนตัว เย่ไห่ถังจึงไม่ได้มีพิธีรีตองมากมาย
แค่จัดทำในสนามในตัวร้าย ทำอาหารประจำบ้านง่ายๆ เท่านั้น
ในสนามหน้าบ้าน ไม่มีใครอื่นนอกจากเย่ไห่ถัง และหญิงชราหลังโก่งคนหนึ่ง
เฉินเฟิงไม่ได้สนใจเย่ไห่ถังมากนัก แต่หญิงชราที่อยู่เบื้องหลังเย่ไห่ถังทำให้เฉินเฟิงประหลาดใจเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...