ลูกเขยมังกร นิยาย บท 227

บทที่227 เสี้ยเว่ยกั๋วหายไปแล้ว

“พี่เฉินเฟิงจะไม่ได้สนเงินห้าร้อยล้านก็เป็นเรื่องของเขา แต่จะคืนไม่คืน มันเป็นเรื่องของผม” จูกว่างฉวนยิ้มเย็นชา คนพวกนี้นี่แสดงให้เห็นถึงคำว่าประจบสอพลอกลับกลอกได้ดีจริงๆ เมื่อครู่นี้ตอนที่เขาเพิ่งกลับมาถึงยังแทบจะรุมทึ้งเฉินเฟิงซะให้ได้ ยังจะให้เฉินเฟิงไปขอขมาตระกูลซูนอยู่เลย

แต่ตอนนี้พอรู้ว่าเฉินเฟิงไม่ธรรมดา คนพวกนี้ก็เปลี่ยนท่าทีทันที

“ไม่ต้องพูดแล้ว!” ในตอนนั้นเอง จูเฝิงชุนก็พูดขึ้นอย่างน่าเกรงขาม “เรื่องนี้กว่างฉวนทำถูกต้องแล้ว ฉันสนับสนุนการตัดสินใจของเขา!”

“คนตระกูลจูของฉัน ไม่ใช่คนโลภไม่รู้จักพอ สิ่งที่เราควรได้รับ ก็เอาไว้ไม่ให้ขาด สิ่งที่ไม่ควรได้ ต่อให้ยื่นมา พวกเราก็จะต้องการไม่ได้!”

ทุกคนในตระกูลจูอึกอัก ไม่มีใครกล้าตั้งคำถามกับการตัดสินใจของจูเฝิงชุน

แต่จูกว่างฉวนนี่ก็สมองหมูจริงๆ เงินสดห้าร้อยล้าน ไม่นึกว่าบอกจะคืนก็คืน หัวโดนรถทับมารึไง

มีเพียงจูเฝิงชุนที่มองจูกว่างฉวนด้วยความกังวล ตอนเริ่มแรกเขาไม่เข้าใจว่าจูกว่างฉวนไปเป็นเพื่อนกับคนใหญ่คนโตอย่างเฉินเฟิงได้ยังไง ตอนนี้ เขาเข้าใจแล้ว

อาศัยใจแลกใจล้วนๆ !

ใจอันบริสุทธิ์ที่มีค่าดั่งทองพันชั่ง!

“กว่างฉวน พี่เฉินเฟิงของเธอน่ะ ตัวตนที่แท้จริงของเขาคือใครกัน?” เมื่อเห็นว่าไม่ได้เงิน อาสะใภ้ที่สองของ จูกว่างฉวน หวังชุนฮัวจึงหันมาโจมตีเฉินเฟิงแทน

จูกว่างฉวนขมวดคิ้ว “ผมไม่รู้”

เขาไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเฉินเฟิง แน่นอนว่า เขาจะไม่เข้าไปถามแน่ หากเป็นไปได้ เขาก็ไม่อยากให้ความสัมพันธ์ระหว่างตัวเขากับเฉินเฟิงถดถอยลง

“ไม่รู้?” หวังชุนฮัวประหลาดใจ “จะไม่รู้ได้ยังไงกัน? นั่นมันขาใหญ่ที่สุดยอดมากเลยนะ กว่างฉวน เธอต้องไปสืบมาดีๆ ว่าอีกฝ่ายเป็นคุณชายของตระกูลไหนกันแน่....”

“อาสะใภ้รอง พี่เฉินเฟิงเป็นคุณชายของตระกูลไหนแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณเหรอครับ?” จูกว่างฉวนพูดขัดด้วยความรำคาญนิดๆ ในบรรดาคนในตระกูลจู อาสะใภ้หวังชุนฮัวคือคนที่ขี้ประจบสอพลอที่สุด

“กว่างฉวน พูดอย่างนี้ได้ยังไงกัน?” หวังชุนฮัวไม่ยอมคล้อยตาม “เฉินเฟิงคนนั้นเป็นคุณชายตระกูลไหน จะไม่เกี่ยวกับฉันได้ยังไง?”

“ครั้งนี้เขาช่วยเหลือตระกูลจูของเราเอาไว้ งั้นเขาก็เป็นผู้มีพระคุณของตระกูลจูเรา ผู้มีพระคุณของตระกูลจูก็คือผู้มีพระคุณของฉันหวังชุนฮัว แล้วมันจะไม่เกี่ยวข้องกับฉันได้ยังไง?”

จูกว่างฉวนยิ้มเยาะ หวังชุนฮัวก็ถือว่าทำให้เขาให้รู้จักว่า อะไรที่เรียกว่าหน้าหนากว่ากำแพง เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าเป็นสองบุคคลที่ไม่เกี่ยวข้องกัน หล่อนก็ยังจะโยงเข้ามาหากันได้อีก

“อาสะใภ้รอง อย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าคุณอะไรอยู่! พี่เฉินเฟิงก็คือพี่เฉินเฟิง ตระกูลจูก็คือตระกูลจู ระหว่างสองฝ่ายนี้ ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันทั้งนั้น อย่าคิดจะเอาพี่เฉินเฟิงมาเชื่อมโยงกับตระกูลจูเรา” จูกว่างฉวนมองหวังชุนฮัวด้วยสายตาเย็นชา หลังพูดจบ เขาก็หันเดินออกจากห้องโถงโดยไม่สนใจปฏิกิริยาของคนอื่นอีก

“หนอย แก....” หวังชุนฮัวกระทืบเท้าด้วยความโมโห ไอ้คนหน้าไม่อาย สำคัญตัวไว้สูงนักนะ!

ความจริงเห็นผลที่เธอสนใจในตัวตนของเฉินเฟิง ก็เพื่อเห็นแก่ตัวเอง

ตามข่าวที่เธอได้ยินมา เฉินเฟิงอยู่ที่ตระกูลเสี้ย ไม่เป็นที่ชอบใจกันอย่างมาก ถึงขนาดที่สามารถจะดูถูกถากถางเฉินเฟิงได้เลยทีเดียว ถึงเธอจะไม่เข้าใจ ว่าทำไมเฉินเฟิงต้องอดทนถึงขนาดนั้น แต่เธอก็รู้สึกว่า ไม่ช้าก็เร็วเฉินเฟิงจะต้องแตกหักกับตระกูลเสี้ยแน่

ในตอนนั้น ก็เป็นไปได้ว่าเฉินเฟิงจะกลับมาเป็นโสดอีกครั้ง เมื่อเฉินเฟิงเป็นโสด ถึงตอนนั้น หญิงสาวที่ยังไม่แต่งงานของตระกูลจูก็จะพอมีหวัง โดยเฉพาะเหล่าลูกสาวของเธอ จะต้องได้แต่งงาน

ถ้ามีใครสักคนที่โชคดีไปต้องตาเฉินเฟิงเข้า แล้วได้กลายเป็นภรรยาของเฉินเฟิง งั้นตระกูลจู ก็คงจะได้เป็นตระกูลระดับหน้าได้ในไม่ช้า หรือแม้แต่ตระกูลหลี่ตระกูลเสิ่นก็อาจเทียบไม่ติดเลยก็ได้!

ถึงตอนนั้น เธอหวังชุนฮัว ก็จะกลายเป็นวีรสตรีผู้ยิ่งใหญ่ของตระกูลจู ได้รับความภาคภูมิอย่างแท้จริง

ถึงเธอเองก็รู้ว่า โอกาสที่จะสำเร็จนั้นน้อยมาก แต่ไม่ลองจะรู้ได้ไง?

“ตอนนี้ฉันอยู่ระหว่างทางไปตระกูลเย่” เสี้ยเมิ่งเหยาตอบ

“โอเค เธอไม่ต้องกังวล ฉันจะไปเดี๋ยวนี้!” เฉินเฟิงตอบเสียงนิ่ง หลังพูดจบก็วางสาย

เมื่อมาถึงโรงรถ เขาขึ้นรถโคนิกเซ็กก์ เหยียบคันเร่งพุ่งออกไปทันที

ในขณะเดียวกัน ภายในคฤหาสน์ตระกูลเย่ ก็ได้มีคนมารวมตัวกันไม่น้อยแล้ว

มีทั้งคนรับใช้และบอดี้การ์ดของตระกูลเย่ ทั้งยังมีสมาชิกในตระกูลของคังไห่โป และหวังฉีซาน ทั้งสองคนนั้นมาร่วมงานเลี้ยงกับเย่หมิงเหวิน หลังจากนั้น เจ้าตัวก็หายไปด้วยเช่น

ดังนั้นหลังจากคนทั้งสองตระกูลที่ได้ยินว่าตระกูลเย่มีวิธีที่จะตามหาได้ ก็พากันมายังตระกูลเย่

“ประธานเย่ เจ้าขยะนั่น มันจะปรากฏตัวออกมาจริงๆ เหรอ?” พี่ชายของคังไห่โป คังยูนโปถามอย่างสงสัย ตอนแรก เสี้ยห้าวบอกว่า เรื่องที่เย่หมิงเหวิน คังไห่โป หวังฉีซานทั้งสามคนหายตัวไป ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเสี้ย เป็นฝีมือของเฉินเฟิงเพียงคนเดียว

พวกเขาไม่เชื่อ แต่ต่อมา เมื่อเห็นเสี้ยห้าวคุกเข่าสาบานต่อหน้าพวกเขา พวกเขาก็เชื่อแล้ว ว่าเจ้าขยะนั่นอาจจะออกจากตระกูลเสี้ยแล้วจริงๆ

พวกเขาจึงฟังคำแนะนำจากเสี้ยห้าว ให้ใช้เสี้ยเว่ยกั๋วมาเป็นตัวต่อรองให้เฉินเฟิงปล่อยคนออกมา

แต่คังยูนโปกลับรู้สึกว่า อาจจะไม่กล้ามาก็ได้ ยังไงเสียครั้งนี้ คนที่เขาจะหาเรื่องด้วยนั้นคือตระกูลเย่!

ทั้งยังมีพวกเขาตระกูลคังกับตระกูลหวังอีกด้วย!

เฉินเฟิงแค่เขยแต่งเข้ากระจอกแค่คนเดียว จะเอาอะไรมาสู้ตระกูลชั้นหนึ่งกับตระกูลชั้นรองทั้งสองตระกูลกัน?