บทที่ 234 ไม่รู้จักบุญคุณ
เสี้ยเมิ่งเหยาส่ายหน้าไปมา เธอเหนื่อยที่จะเถียงกับหลินหลันแล้ว
หลินหลันพอจะคิดได้ เลยไม่ได้พูดอะไรต่อ แล้วหันไปพูดกับเสี้ยเว่ยกั๋ว:“คุณเสี้ย วันนี้คุณเพิ่งออกจาโรงพยาบาล ฉันไม่อยากทะเลาะกับคุณ เรื่องที่เจ้าเศษขยะคนนี้จะแยกตระกูลเสี้ย เราเอาไว้ก่อนก็แล้วกัน สิ่งสำคัญที่สุดของเราตอนนี้คือต้องรีบซื้อบ้าน”
“ซื้อบ้าน?คุณเอาเงินมาจากไหน?”เสี้ยเว่ยกั๋วขมวดคิ้ว เรื่องภายในครอบครัวเขาเข้าใจดี ว่าไม่ได้มีกินมีใช้อะไรนัก การที่เขาป่วยในครั้งนี้ ต้องจ่ายเงินไปก้อนใหญ่ และยิ่งยากไปกว่านั้น อย่าว่าแต่ซื้อบ้านเลย แม้แต่เงินกินข้าวก็เป็นปัญหา หลินหลันจะเอาเงินมาจากไหนกัน?
“คุณไม่ต้องยุ่งหรอกว่าฉันเอาเงินมาจากไหน”หลินหลันหยิบบัตรออกมา พลางพูดด้วยใบหน้าสดใส :“เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เราไปดูบ้านที่ยู่ฉวนซานกัน”
“ยู่ฉวนซาน?ราคาบ้านที่นั่นขั้นต่ำคงหลังละ7-8ล้าน”เสี้ยเว่ยกั๋วยิ่งขมวดคิ้วเข้าไปอีก บ้านราคา7-8ล้านที่เขาพูดถึงนี้ เป็นแค่บ้านที่ธรรมดาที่สุดพื้นที่70-80ตารางเมตรในยู่ฉวนซาน ไม่ใช่คฤหาสน์ และไม่ใช่บ้านเดี่ยว
“บ้านราคา7-8ล้านนั่นให้คนอยู่เหรอ?”หลินหลันเบะปากพูด:“บ้านที่เราจะซื้อต้องราคา10ล้านอัพ”
เสี้ยเว่ยกั๋วอ้าปากค้าง หลินหลันไม่กลัวว่าพูดโอ้อวดแบบนี้ แล้วลมจะพัดไปโดนลิ้นหรือไง?
ถึงได้กล้าพูดบ้านราคา10ล้าน?
“หลันหลัน คุณเอาเงินมาจากไหน?เฉินเฟิงให้เหรอ?”เสี้ยเว่ยกั๋วถามมาติดๆ สำหรับเขาก็มีแค่เฉินเฟิงนี่แหละที่พอจะมีเงินเยอะแบบนี้ ถ้าพึ่งเงินเดือนเดือนละ3-4หมื่นของหลินหลันละก็ ชาตินี้คงไม่มีเงินซื้อบ้านหรอก
“คุณเสี้ย คุณคิดอะไรของคุณเนี่ย?ถ้าเจ้าเศษขยะคนนี้สามารถให้เงิน10ล้านกับฉันได้ ถ้าฉันฝันอยู่ก็คงขำจนตื่น”หลินหลันทำเสียงออกจากจมูก แล้วพูดต่อ:“เงินที่ฉันมีฉันค่อยๆเก็บทีละน้อย ไม่เกี่ยวอะไรกับเศษขยะคนนี้สักนิด คราวก่อนตอนที่อยู่ยู่ฉวนซาน มีคนนามสกุลหลิน……”
หลินหลันเล่าเรื่องที่ไม่กี่วันก่อน โดนภรรยาของหลินจ้าวจงตบที่ยู่ฉวนซาน ตอนนั้นหลินจ้าวจงชดใช้ให้5ล้าน บวกกับที่กู้ตงเชินชดใช้ให้เสี้ยเมิ่งเหยาก่อนหน้านั้นอีก1ล้าน5แสน เมื่อฟังเสร็จเสี้ยเว่ยกั๋วอ้าปากค้าง จนสามารถยัดไข่ไก่เข้าไปได้ถึง2ลูก
หลินจ้าวจงคนนั้น ชดใช้ให้หลินหลัน5ล้าน!
โง่รึไง หรือว่าเงินเยอะจนไม่รู้จะจ่ายที่ไหนแล้ว?เสี้ยเว่ยกั๋วคิดด้วยความประหลาดใจ ถ้าเขาตายอย่างมากก็ได้ค่าชดใช้6-7แสน แต่หลินหลันกลับดีกว่า แค่โดนตบก็ได้ค่าชดใช้ตั้ง5ล้าน
มันมีเรื่องดีๆแบบนี้ด้วยเหรอ
ต้องมีอะไรแน่ๆ!
ทันใดนั้นเสี้ยเว่ยกั๋วก็นึกถึงเฉินเฟิง ตอนนั้นเฉินเฟิงอยู่ในที่เกิดเหตุ หลินจ้าวจงคนนั้นคงให้เกียรติเฉินเฟิง จึงให้เงินหลินหลันมา5ล้าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...