บทที่ 235 ทำตามเหตุผลไม่เข้าข้างฝ่ายใด
ตอนนี้เสี้ยเว่ยกั๋วก็เข้าวันชราแล้ว วัยชราเป็นวัยแห่งการพักผ่อน เฉินเฟิงไม่อาจให้เสี้ยเว่ยกั๋ว อยู่ในชุมชนทรุดโทรมแบบนี้ต่อไปได้ ต้องขึ้นบันไดทุกวัน
ความตั้งใจของเฉินเฟิงคือ หลังจากเสี้ยเว่ยกั๋วออกจากโรงพยาบาล หาโอกาสที่เหมาะสม แล้วพาเสี้ยเว่ยกั๋วไปอยู่คฤหาสน์ที่ยู่ฉวนซาน จากนั้นก็จ้างคนรับใช้สัก2-3คนไว้ดูแลเสี้ยเว่ยกั๋ว แต่วันนี้โดนหลินหลันทำแบบนี้ เฉินเฟิงก็ไม่ทันระวัง
ถัดมาเช้าตรู่ของอีกวัน โจวเหอหัวหน้ารปภ.มาพบเสี้ยห้าวที่ห้องทำงานอย่างรีบร้อน
“ประธานเสี้ย แย่แล้วครับ”โจวเหอรีบเข้ามาโดยไม่เคาะประตู
“มีอะไร?อะไรแย่แล้ว?”เสี้ยห้าวรู้สึกเป็นกังวล
“ลูกน้องที่ผมส่งไปสังเกตการณ์ ไม่มีใครกลับมาแม้แต่คนเดียว”
“ไม่มีใครกลับมาแม้แต่คนเดียว?”เสี้ยห้าวประหลาดใจ
“ครับ ไม่กลับมาแม้แต่คนเดียว อีกทั้งวันนี้ผมไปตระกูลเย่มา พบว่าทั้งตระกูลเย่เงียบมาก อย่าว่าแต่คนเลย หมาสักตัวก็ไม่มี”โจวเหอพูดตัวสั่น ถ้าตระกูลเย่ที่ใหญ่โต คนหายไปหมดในชั่วข้ามคืน ราวกับว่าโดนกำจัดร่องรอย จากมือที่มองไม่เห็นอย่างไรอย่างนั้น สถานการณ์แบบนี้น่ากลัวเกินไปแล้ว
“แกหมายความว่า……”เสี้ยห้าวหน้าซีดเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตระกูลเย่ล่มสลายแล้ว รวมทั้งคนพวกนั้นที่โจวเหอส่งไป ถึงไม่รู้ว่าตายหรือไม่ แต่พวกเขาอย่าคิดว่าจะติดต่อได้เลย เพราะอีกฝ่ายไม่ให้โอกาสพวกเขาแน่
“ประธานเสี้ย หรือว่า……เจ้าเศษขยะคนนั้นจะเป็นคนทำ!”โจวเหอกัดฟันพูด ความเป็นจริงแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่อยากเชื่อ ว่าทั้งหมดเป็นฝีมือเฉินเฟิง แต่สถานการณ์ในตอนนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะเชื่อ เพราะเสี้ยเมิ่งเหยาคงไม่มีอำนาจอะไรขนาดนั้น
เสี้ยห้าวสั่นไปทั้งตัว ถ้าทั้งหมดเป็นฝีมือเฉินเฟิงจริง เขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดต่อ
กำจัดตระกูลอันดับ1ได้อย่างไร้ร่องรอย อีกทั้งยังเป็นตระกูลเก่าแก่อันดับต้น1ด้วย……
เสี้ยห้าวตัวสั่นอีกครั้ง
“โจวเหอ แกแน่ใจว่าเป็นฝีมีเจ้าเศษขยะนั่น?เป็นไปได้ไหมว่าตระกูลเย่ไปมีเรื่องกับคนอื่นอีก?”เสี้ยห้าวกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้น เขาไม่อยากจะเชื่อ ว่าเฉินเฟิงจะมีอำนาจร้ายกาจขนาดนี้ เพราะสิ่งที่เฉินเฟิงแสดงออกมาตลอดนั้น ก็คือการเป็นเศษขยะชั้นต่ำคนหนึ่ง
ถึงแม้ในช่วง1เดือนมานี้เฉินเฟิงแข็งแกร่งขึ้น แต่เสี้ยห้าวไม่อาจเชื่อมเฉินเฟิงกับการโค่นตระกูลเย่อย่างลึกลับได้เลย
โจวเหอลังเลครู่หนึ่ง:“ประธานเสี้ย อาจเป็นไปได้ แต่……เปอร์เซ็นต์น้อยมาก ตระกูลเย่หยั่งรากลึงในเมืองชางโจวมา20กว่าปีแล้วถ้าจะล่มสลายจริง คงล่มสลายไปนานแล้ว แต่กลับมาเกิดขึ้นเมื่อวาน แบบนี้มันบังเอิญเกินไปแล้ว”
สิ่งที่โจวเหอหมายถึงนั้นชัดเจนมาก เรื่องนี้ต้องเกี่ยวกับเฉินเฟิงแน่ๆ
“ถ้าเจ้าเศษขยะนั่นโค่นตระกูลเย่จริง งั้นทำไมเขาไม่มาเอาเรื่องฉัน?”เสี้ยห้าวถามต่ออย่างไม่สมัครใจ ถ้าเฉินเฟิงมีอำนาจทำลายตระกูลเย่ได้จริง งั้นเฉินเฟิงต้องรู้แน่ ว่าเขาเป็นคนสั่งให้คนพาตัวเสี้ยเว่ยกั๋วไปยังตระกูลเย่ ดังนั้นเฉินเฟิงควรมาเอาเรื่องเขาตั้งแต่เมื่อวาน แต่จนถึงวันนี้แล้วยังไม่เห็นเฉินเฟิงมีท่าทีอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...