ลูกเขยมังกร นิยาย บท 244
บทที่ 244 ยกคอนโดให้
แม้แต่เจ้าของระดับสูงเช่นเสิ่นหงชัง ก็ลืมเรื่อง 508 ไปโดยสิ้นเชิง
มีเพียงแค่ผู้จัดการฝ่ายขายจางหงเท่านั้น ที่มีกุญแจห้อง508
เพียงแค่หาคนซื้อได้ ก็สามารถขายห้องนี้ไปได้เลย
ดังนั้น จางหงก็เกิดอยากทำขึ้นมา
หลังจากพบว่าหลินหลันไม่มีภูมิหลังอะไร ก็ให้พี่ฟางพาหลินหลันมาดูห้อง
พูดได้ว่า ทุกอย่างราบรื่น
แต่ดัน มาเจอกับเฉินเฟิง
แรกๆก็รู้สึกว่าบรรยากาศในห้องไม่ปกติ ต่อมาก็ยังรู้จักเสิ่นหงชังอีก
ไปๆมาๆ เรื่องนี้ ทั้งยู่ฉวนซานก็รู้ไปทั่ว
ถ้ารู้แต่แรกว่าจะเป็นแบบนี้ ถึงแม้ว่าห้องนี้จะหาเงินได้พันล้าน จางหงก็ไม่ขาย！
“ถ้ายอมรับผิดมีประโยชน์ จะมีตำรวจไว้ทำไม！” เสิ่นหงชังด่า “อาหู่ สั่งสอนมันก็พอ！
“ใช่ครับ ประธานเสิ่น”
“ประธานเสิ่น ยกโทษให้ผมเถอะ ยกโทษให้ผมเถอะ”
เมื่อเห็นอาหู่เดินมาโดยไม่แสดงอาการใดๆ ทันใดนั้นจางหงตกใจจนฉี่ราด
อาหู่คำรามออกมา แต่ละย่างก้าว พุ่งเข้าไปตรงหน้าจางหง กริชในมือ แทงข้อมือขวาของจางหงอย่างไร้ความปรานี
ฉึก ฉึก！
กริชเสียบเข้าที่ข้อมือขวา แล้วดึงออก
ทันใดนั้นเลือดสดๆก็ทะลักออกมา
จางหงร้องอย่างอนาถ ยังอยากกุมมือขวาข้างที่โดนแทง แต่กริชที่อยู่ในมืออาหู่ กลับแทงเข้าไปอีกครั้งหนึ่ง
เสียงดังฉึกอีกครั้ง！
ครั้งนี้ กริชเสียบเข้าที่ข้อมือซ้ายของจางหง แล้วดึงออกมาอย่างไร้ความปราณี
กล้ามเนื้อมือซ้ายของจางหงก็ทะลุเช่นกัน เลือดสดๆเต็มพื้น จางหงนอนอยู่บนพื้นและร้องโหยหวน
ข้างหลัง คนระดับสูงในยู่ฉวนซานไม่กี่คนนั้น สั่นสะท้านตามๆกัน
ไม่พูดอะไรทั้งสิ้น เสิ่นหงชังกำลังฆ่าไก่ให้ลิงดู เป็นการชดเชยให้กับเฉินเฟิง และก็ทำให้พวกเขารู้ว่า สิ่งที่ไม่ควรหยิบ ก็อย่าหยิบ！
มิฉะนั้น จะลงเอยแบบจางหง
“จางหง！”
พี่ฟางตกใจจนตัวสั่น นั่งลงกับพื้นเหมือนกองดินโคลน
“ส่งไปที่สถานีตำรวจ” เสิ่นหงชังมองดูพี่ฟางอย่างโหดเหี้ยม พี่ฟางไม่ใช่พนักงานในยู่ฉวนซาน เขาไม่สามารถจัดการได้โดยตรง แต่แค่บอกกับตำรวจ ให้พี่ฟางติดคุกตลอดชีวิตก็คงไม่มีปัญหาอะไร
ไม่นานนัก จางหงและพี่ฟางสองคน ก็ถูกย้ายออกไป
เสิ่นหงชังสะบัดมือ ทำเหมือนไม่เป็นอะไรยังไงอย่างนั้น ยิ้มแล้วเดินมาตรงหน้าหลินหลันและเสี้ยเว่ยกั๋ว ยิ้มและยื่นมือออกไป：
“พี่เสี้ย คุณนายหลิน ผมคือเสิ่นหงชัง”
“ประธานเสิ่น สวัสดี สวัสดี”
“ประธานเสิ่น นับถือ นับถือ”
หลินหลันยื่นมือออกไปด้วยความกลัว เสี้ยเว่ยกั๋วก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย.
เมื่อก่อน พวกเขาไม่เคยคิด จะมีวันที่ ได้ข้องเกี่ยวกับคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองชางโจว
แต่ตอนนี้ คนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองชางโจว กลับยื่นมือมาให้กับพวกเขาก่อน
หลินหลันก็ตกตะลึงเช่นกัน แต่เธอก็มีความสุขขึ้นมาอย่างรวดเร็ว： “ประธานเสิ่น คุณไม่ได้พูดเล่นใช่ไหม?！！”
เสิ่นหงชังส่ายหน้าแล้ว พูดว่า： “คุณนายหลิน ผมไม่ได้พูดเล่น เดิมทีเรื่องนี้เป็นความผิดของพนักงานที่ยู่ฉวนซานของพวกเรา เป็นสิ่งที่ผมควรจะทำ เป็นการชดเชย ที่ทำให้คุณและพี่เสี้ยตกใจ
“ประธานเสิ่น ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ” หลินหลันตื่นเต้นอย่างบ้าคลั่ง อีกนิดก็จะคุกเข่าลงที่พื้นและโขกหัวให้กับเสิ่นหงชังแล้ว
“หลันหลัน！” เวลานี้ เสี้ยเว่ยกั๋วจ้องไปที่หลินหลันอย่างไม่พอใจ หลังจากนั้นก็มองไปที่เสิ่นหงชัง： “ประธานเสิ่น น้ำใจของคุณ ผมกับหลันหลันรับไว้ด้วยใจ แต่คอนโดพวกเรารับไว้ไม่ได้”
รับไว้ไม่ได้?！
ทุกคนเงียบอีกครั้ง คอนโดสามสิบกว่าล้าน คิดไม่ถึงคุณจะบอกว่าไม่เอา！
แม้แต่เสิ่นหงชัง ยังแปลกใจเล็กน้อย ปฏิกิริยาของหลินหลัน เป็นไปตามที่เขาคาดการณ์ไว้โดยสิ้นเชิง แต่ปฏิกิริยาของเสี้ยเว่ยกั๋ว กลับไม่เป็นไปตามที่เขาคาดการณ์ไว้
“ตาเสี้ย！”
หลินหลันโกรธจนกระทืบเท้า สมองของเสี้ยเว่ยกั๋วน้ำเข้าหรือไงหรือว่าเป็นอะไร คอนโดสามสิบกว่าล้าน คนเอามามอบให้ในมือ คิดไม่ถึงว่าคุณจะไม่เอา?
เดินไปข้างๆเสี้ยเว่ยกั๋ว หลินหลันกดเสียงโกรธให้ต่ำลงพูดว่า： “ทำไมไม่รับเอาคอนโด?”
“ในเมื่อเสิ่นหงชังให้พวกเราแล้ว งั้นพวกเราก็วางใจรับมันไว้ นี่เป็นคอนโดสามสิบกว่าล้านเลยนะ ไม่ใช่สามล้านกว่า！”
“ถึงจะเป็นสามร้อยล้าน ก็รับไว้ไม่ได้” เสี้ยเว่ยกั๋วคำรามพูด
“เสี้ยเว่ยกั๋ว！คุณมันแก่เลอะเลือนแล้วเหรอ?！” หลินหลันโกรธจนปากขมุบขมิบ ： “คุณบอกฉันมา ทำไมคุณไม่เอา? หรือว่าคุณจะเสแสร้งทำเป็นสูงส่ง?”
“เสแสร้งสูงส่งเหี้ยไรล่ะ”เสี้ยเว่ยกั๋วด่าไปประโยคหนึ่ง ： “เหตุผลที่ฉันไม่รับห้องนี้ ก็เพราะเฉินเฟิง”
“เห็นได้ชัดว่า คอนโดนี้เป็นเพราะประธานเสิ่นเห็นแก่หน้าเฉินเฟิงถึงยกให้กับพวกเรา ถ้าไม่มีเฉินเฟิง อย่าว่าแต่ยกห้องให้ฟรีเลย ประธานเสิ่นเอง แค่หางตาก็ขี้เกียจมองหน้าพวกเราแล้ว”
“แล้วจะยังไง?” หลินหลันถามกลับ： “ในเมื่อประธานเสิ่นยกให้แล้ว พวกเรารับไว้ก็สิ้นเรื่อง ไอ้สวะนั่นอยู่ในตระกูลเสี้ยไร้ประโยชน์มาสามปีแล้ว ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ต้องเอาออกมาใช้แล้ว”
“คุณจะไปรู้อะไร?”สีหน้าเสี้ยเว่ยกั๋วแข็งทื่อ ： คุณไม่เคยได้ยินเหรอว่า จะเรียกว่าไม่มีประโยชน์คงเร็วไป? ทำไมประธานเสิ่นต้องยกห้องให้กับพวกเรา มันต้องเป็นเพราะพวกเรามีผลประโยชน์”
“พูดให้ถูกก็คือเฉินเฟิงมีผลประโยชน์ พวกเรารับคอนโดของประธานเสิ่น ก็เท่ากับ เฉินเฟิงติดค้างบุญคุณประธานเสิ่นเขา.....”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...