ลูกเขยมังกร นิยาย บท 270
บทที่270 ตระกูลโห้ ณ เกาะก๊าง
“ศิษย์พี่ คุณเกินไปแล้วนะ!” ในตาของเฉินจื๋อเหวินมีไฟโกรธเดือดพล่าน เมื่อก่อนตอนที่อยู่แก๊งชาวจีนโพ้นทะเล ถึงแม้หวงเฟยห้าวจะไม่ลงรอยกับเขา แต่มีเจ้าสามหวงอยู่ อย่างไรเสียหวงเฟยห้าวยังคงควบคุมไว้บ้าง
แต่ตอนนี้ออกจากแก๊งชาวจีนโพ้นทะเล หวงเฟยห้าวกลับกำเริบเสิบสานขึ้นมาถึงที่สุด ล้วนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาโดยสิ้นเชิง
“เกินไปแล้ว?” ท่าทีของหวงเฟยห้าวก็เย็นลงมา เขาชายตามองเฉินจื๋อเหวิน บอกว่า “เกินไปแล้วจะยังไง? ศิษย์น้อง นายอยากจะลงมือกับฉัน?”
แก้มเฉินจื๋อเหวินตึงแน่น ควบคุมสุดกำลัง และไม่ได้พูดอะไร
หวงเฟยห้าวหัวเราะแห้งๆ “ถ้าลงมือแล้วล่ะก็ พวกนายสี่คนพี่น้องสามารถเข้ามาพร้อมกันได้ ให้ศิษย์พี่ดูหน่อย ออกไปจากแก๊งชาวจีนโพ้นทะเลแล้ว การฝึกฌานของพวกนายพัฒนาบ้างรึเปล่า”
เห็นเฉินจื๋อเหวินไม่พูด หวงเฟยห้าวก็ส่ายหน้าแล้วบอกว่า “ถ้าไม่ลงมือ อย่างนั้นศิษย์พี่ก็จะไปแล้ว คุณโห้ทางนั้น กำลังรอโชวูอยู่ล่ะ”
“คุณโห้เป็นใคร? คุณบากหน้าไปพึ่งพาเธอเหรอ?”
เฉินจื๋อเหวินกัดฟันถาม ตอนแรกที่เห็นหวงเฟยห้าวอยู่ที่นี่ เขาคิดว่าหวงเฟยห้าวมาพยายามเพื่อเจ้าสามหวง ปรากฏว่าหวงเฟยห้าวบอกมาหาโชวูเพื่อคุณโห้อะไรนี่
“ชื่อของคุณโห้นายยังไม่มีสิทธิ์รู้ ขอเพียงนายต้องจำไว้ คุณโห้เป็นคนของตระกูลโห้ ณ เกาะก๊างก็พอแล้ว” หวงเฟยห้าวท่าทางหยิ่งยโสที่สุด ราวกับบากหน้าไปพึ่งตระกูลโห้ ณ เกาะก๊าง เป็นเรื่องที่มีเกียรติอย่างยิ่ง
ตระกูลโห่ ณ เกาะก๊าง?
คนส่วนมากที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็ไม่เข้าใจความหมายของคำเหล่านี้
แต่เฉินจื๋อเหวินกลับตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี
ไม่นึกเลยว่าจะเป็นตระกูลโห้ ณ เกาะก๊าง
อย่างไรเฉินจื๋อเหวินก็คิดไม่ถึง หวงเฟยห้าวจะกอดขาของตระกูลโห้ไว้
ตระกูลโห้ หนึ่งในตระกูลใหญ่สี่ตระกูลของแห่งเกาะก๊าง
ในข่าวลือ ระดับทรัพย์สินของตระกูลโห้มีห้าหกแสนล้าน!
สามสิบปีก่อน ตอนที่กลับถึงเกาะก๊าง ตำแหน่งเจ้าของตระกูลโห้ แม้กระทั่งยังเคยถูกผู้นำ รองผู้นำมาต้อนรับ
ถึงแม้จะเป็นตอนนี้ ระดับสูงของตระกูลโห้ยังคงสามารถพูดคุยกับคนกลุ่มนั้นที่อยู่ยอดสุดของหวาเซี่ยได้โดยตรง
หลายปีนี้ ถึงแม้ตระกูลโห้ที่เคยรุ่งเรืองจะตกอับลง แต่สิ่งที่พวกเขาลงทุนไปทุกที่ของหวาเซี่ย ยังคงมีเกือบแสนล้าน
ทุกที่ในหวาเซี่ยล้วนมีโรงเรียนและโรงงานที่พวกเขาสร้าง
ผลกระทบของพวกเขาต่อหวาเซี่ยถึงขั้นที่คนทั่วไปคนหนึ่งไม่มีทางจินตนาการได้
ในตาของเฉินจื๋อเหวินเต็มไปด้วยความกังวล ถ้าหวงเฟยห้าวเกาะขาของตระกูลโห้จริง นั้นพวกเขาอย่าคิดที่จะไล่พวกคนชั่วออกไปให้เจ้าสามหวงได้เลย
ถึงแม้เป็นตัวของเจ้าสามหวงเอง ล้วนไม่แน่ว่าสามารถทำอะไรหวงเฟยห้าวที่ตระกูลโห้คุ้มครองอยู่
เพราะตระกูลโห้มีปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่เพียงหนึ่งท่าน!
“ข่าวเรื่องบัวหิมะซินเจียง คุณเปิดเผยให้ตระกูลโห้รู้หรือไม่?” เฉินจื๋อเหวินสูดหายใจลึกๆ ถามขึ้น สถานการณ์เวลานี้ชัดเจนมาก เจ้าสามหวงได้รับบาดเจ็บหนัก แก๊งชาวจีนโพ้นทะเลถูกทำลาย พวกเขาลูกศิษย์เหล่านี้หนีแตกกระจายไปทั่ว
มีศิษย์บางคนยังคงซื่อสัตย์ภักดีต่อเจ้าสามหวง ตามหาวิธีช่วยรักษาเจ้าสามหวงไปทั่วทิศ
แต่มีศิษย์บางคนกลับทรยศต่อเจ้าสามหวง โดยเฉพาะอย่างยิ่งยังเอาความลับของบันทึกเจ้าสามหวงไปมอบตัว บากหน้าไปพึ่งพิงผู้มีอำนาจอื่นๆ
ไม่ต้องสงสัยสักนิดว่าหวงเฟยห้าวก็คือกลุ่มนั้นที่ทรยศเจ้าสามหวง เขาไม่เพียงหักหลังเจ้าสามหวง โดยเฉพาะอย่างยิ่งยังนำข่าวเรื่องบัวหิมะซินเจียงที่สามารถช่วยรักษาเจ้าสามหวงเพียงหนึ่งเดียวไปบอกกับตระกูลโห้ ณ เกาะก๊าง เพื่อใช้เป็นใบมอบตัวของตนเอง
“ใช่ ข่าวของบัวหิมะซินเจียง ฉันเป็นคนเปิดเผยกับตระกูลโห้จริง” หวงเฟยห้าวหาวทีหนึ่งอย่างเกียจคร้าน “ศิษย์น้อง นายฉลาดมากเลย”
“หวงเฟยห้าว! ถ้าตระกูลโห้เอาบัวหิมะซินเจียงไป นายจะให้อาจารย์ทำยังไง? นายรู้รึเปล่าว่ามีเพียงบัวหิมะเท่านั้นที่จะช่วยอาจารย์ได้?” เฉินจื๋อเหวินสีหน้าเขียวพูดตะคอก หวงเฟยห้าวไม่ช่วยเจ้าสามหวงก็ช่างไป ยังนำเรื่องบัวหิมะซินเจียงที่เจ้าสามหวงเก็บซ่อนไว้เปิดเผยกับตระกูลโห้ นี่เป็นผีซ้ำด้ำพลอยอย่างไม่ต้องสงสัย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...