บทที่ 322 ซุปเปอร์สตาร์ฉู่ชีงฉือ
“ฉันเป็นใครนายไม่มีคุณสมบัติที่จะรู้” เฉินเฟิงส่ายหน้าชายลิงผอมที่ตรงหน้าคนนี้และก็ยังมีชายชะนีดำที่โดนเฉินเฟิงหักมือ เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนเป็นนักฆ่า
นักฆ่าประเภทนี้เป็นพวกที่ไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน ฐานะในวงการศิลปะการต่อสู้ เหมือนหนูข้ามถนน แทบจะอยู่ในจุดที่มีแต่คนรุมด่ารุมตี
ดังนั้นเป็นไปไม่ได้ที่เฉินเฟิงเองจะให้เกียรติกับชายลิงผอม
ไม่มีคุณสมบัติที่จะรู้?
สีหน้าของชายลิงผอมกลายเป็นสีดำ หลังจากที่มองเฉินเฟิงอีกครั้ง เขาก็กระโดดจากชั้นสองลงมาชั้นหนึ่งโดยไม่หันหน้ากลับไปมอง
“อาจารย์อา....”
เฉินจื๋อเหวินมองเฉินเฟิง ใช้สายตาถามเฉินเฟิงจะตามไปไหม
เฉินเฟิงส่ายหน้า
ไม่จำเป็น
ชายลิงผอมนี้เป็นแค่อ้านจิ้งขั้นต้น เฉินจื๋อเหวินคนเดียวตามไม่ทันหรอก
นอกจากจะเป็นเขาลงมือ ถ้าเขาจะลงมือละก็ สามารถตามทัน แต่สถานีรถไฟความเร็วสูงจะแออัดไปด้วยผู้คน ถ้าเขาลงมือละก็ ยากที่จะปกปิดความสามารถของตัวเองได้
เพื่อนักฆ่าคนเดียวเปิดเผยความสามารถของตัวเอง การซื้อขายขาดทุนแบบนี้ เฉินเฟิงไม่ทำแน่
“คุณหนู คุณไม่เป็นไรใช่ไหม”
เวลานี้ ชายใส่ชุดดำที่ชื่อว่าเสี่ยวสวนมาถึงตรงหน้าของหญิงสาว เมื่อกี้พวกเขาทั้งสี่ถูกชายชะนีดำและชายลิงผอมโจมตี เวลาไม่ถึงสิบวินาที ก็แพ้ไปสามคน ตอนนี้มีเขาคนเดียวที่ยังสามารถลุกขึ้นได้
“ไม่เป็นไร” หญิงสาวส่ายหน้า
แม้ว่าปากจะบอกว่าไม่เป็น แต่เสียงของหญิงสาว ตอนนี้กลับยังมีอาการสั่นอยู่บ้าง เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ยังไม่คลายความตกใจ
สถานีรถไฟเช่นนี้จะมีนักฆ่าได้ ทำให้เธอคาดไม่ถึงจริงๆ
และการปลอมตัวของอีกฝ่ายก็แนบเนียนมาก ไม่มีพิรุธใดๆทั้งสิ้น
เข้าหาพวกเขาในฐานะผู้โดยสารก่อน จากนั้นใช้ความอ่อนแอ ปล่อยให้ในใจของพวกเขาเกิดการมองข้าม ไม่ระมัดระวัง
จากนั้นชายลิงผอมหยิบซองบุหรี่ที่ดูเหมือนซองบุหรี่ธรรมดาแต่กลับเป็นอาวุธร้ายแรง จู่ๆก็ปะทุออกมา
มาปะติดปะต่อกัน สมบูรณ์แบบ!
ถ้าไม่มีเฉินเฟิง กลัวว่าวันนี้พวกเขาทั้งหมดจะถูกปลิดชีวิตที่นี่แน่
หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ หญิงสาวเดินไปตรงหน้าเฉินเฟิง ถอดหน้ากากออก เผยใบหน้ารูปไข่ที่งดงามจนสามารถทำให้ดวงอาทิตย์และพระจันทร์สูญเสียสีสันได้
ใบหน้าที่สวยงามนี้ทำให้ผู้คนในเหตุการณ์เงียบไปชั่วขณะได้ เสียงเข็มหล่นยังสามารถได้ยิน
“ฉู่ชีงฉือ!”
หลังจากนั้น หลายคนอุทานออกมา
“โอ้พระเจ้า ดูเหมือนว่าจะเป็นเธอจริงๆ ทำไมเธอมาอยู่ที่เหมืองชางโจวได้?!”
“ไม่รู้สิ เมื่อเร็วๆนี้ไม่เห็นมีข่าวการถ่ายทำของเธอในเมืองชางโจวนิ”
“ฉันจะตายแล้ว ใครก็ได้บอกฉันที ฉากตรงหน้านี้ ตกลงเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?”
“เมื่อกี้สองคนนั้นทำอะไร? ทำไมพวกเขาถึงตามฆ่าชีงฉือ?”
“อาจจะเป็นการถ่ายทำมั้ง”
“ถ่ายหนัง? ถ่ายหนังเหี้ยอะไร กล้องตัวเดียวก็ไม่มี จะถ่ายหนังได้ยังไง? ฉันเห็นท่าทางของสองคนนั้น ดูเหมือนจะฆ่าชีงฉือจริงๆ”
“ถ้างั้น พวกเขาสองคนก็เป็นนักฆ่า?”
“เป็นไปได้อย่างมาก แต่ว่าถูกไอ้หนุ่มนั่นจัดการแล้ว”
คำที่ผู้คนรอบข้างวิจารณ์ เข้าหูเฉินเฟิงไม่หลุดรอดแม้แต่คำเดียว
ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นดารา? เฉินเฟิงขมวดคิ้วมองไปที่ฉู่ชีงฉือแวบหนึ่ง ทำไมเขาถึงคิดไม่ถึง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...