ลูกเขยมังกร นิยาย บท 352

บทที่ 352 แกล้งถอยเพื่อสู้

“แกหมายความว่าไง?”

หลี่สื้อผิงตากระตุก เหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้ เขาพูดด้วยสีหน้าไม่เชื่อว่า: “แกคงไม่คิดจะบอกว่า แกดิลเอาออเดอร์ยาต้านมะเร็งจากโรงพยาบาลตุงถิงมาได้หรอกนะ?”

“ไม่ได้หรือไง?” เฉินเฟิงยิ้มเย็น

หลี่สื้อผิงเดือดทันที: “นี่เฉินเฟิง แกรู้ตัวไหมว่าตัวเองพูดอะไรออกมา?!”

“นั่นน่ะโรงพยาบาลตุงถิงนะ! ไม่ใช่โรงพยาบาลเล็กๆข้างนอก ออเดอร์ของพวกเขาน่ะฉันออกโรงเองยังไม่ได้เลย แกซะอีก ออกไปไม่ถึงชม.กลับมาบอกฉันว่าแกดิลมาได้แล้ว?”

“แกฝันไปหรือเปล่า?”

“พี่หลี่ เจ้าขยะนี่ฝันกลางวันแน่ๆ ท่าทางพวกมันน่ะนะ วิ่งไปโรงพยาบาลตุงถิง คนรับผิดชอบฝ่ายจัดซื้อไม่มองพวกมันสักนิด จะคุยสัญญากับพวกมันหรอ? เป็นไปได้ยังไง?”

“ถ้าพวกมันสองคนดิลออเดอร์มาได้ ผมจะกระโดดลงจากนี่ไปเลย” หยางขุยยิ้มหยัน

“เฉินเฟิงที่มาใหม่นี่ ความสามารถไม่เยอะ ลมปากกลับไม่น้อยเลยนะ”

“นั่นสิ คุยโม้ไม่ดูสถานที่ กล้าบอกว่าดิลออเดอร์โรงพยาบาลตุงถิงมาได้ ทำไมไม่บอกว่าบ้านายเปิดโรงพยาบาลตุงถิงซะเองล่ะ”

พนักงานของฝ่ายขายพากันหัวเราะเยาะสนุกปาก เฉินเฟิงเห็นพวกเขาโง่หรือไงเนี่ย โรงพยาบาลตุงถิงน่ะเป็นกำแพงเหล็กเลยนะ พนักงานฝ่ายขายเคยไปเสียหน้าที่โรงพยาบาลตุงถิงมาแทบทุกคน ไม่มีใครรู้ดีกว่าพวกเขาว่า การดิลสัญญากับโรงพยาบาลตุงถิงน่ะยากขนาดไหน

แต่พอเฉินเฟิงกับหลี่เล่อออกไปไม่ถึงชม.ก็กลับมาแล้ว ยังบอกว่าได้ออเดอร์โรงพยาบาลตุงถิงมาอีก โม้ทับใครล่ะเนี่ย?

“ไม่เชื่อกันเลย?” เฉินเฟิงกวาดสายตามองทุกคน ยิ้มหยันมุมปากมากขึ้น

“ไม่เชื่อ!”

“คนโง่เท่านั้นแหละที่เชื่อ!”

“นั่นสิ น้ำเข้าสมองน่ะแหละถึงเชื่อ ถ้านายดิลออเดอร์มาได้จริง งั้นพวกเราก็กลายเป็นขยะน่ะสิ”

เฉินเฟิงยิ้มส่ายหน้า ดึงสัญญาออกมาจากซองเอกสารชูมือขึ้นต่อหน้าทุกคน พูดเสียงเรียบว่า: “ดูสิว่านี่อะไร?”

“นี่มันก็แค่กระดาษธรรมดาไม่ใช่หรอไง? ยังต้องดูอีก แกคิดว่าพวกเราตาบอดหรือไงหะ?” หยางขุยยิ้มหยันรับเอกสารในมือเฉินเฟิงมาดูผ่านๆหนึ่งรอบ ก่อนจะชะงักสีหน้าตะลึง

“ทำไมหรอ?” เห็นหยางขุยไม่พูดอะไร หลี่สื้อผิงเริ่มขมวดคิ้ว

“หลี่...ผู้จัดการหลี่ ฝ่ายตรงข้ามในสัญญานี้คือ...คือโรงพยาบาลตุงถิง...” หยางขุยกลืนน้ำลายดังเอื๊อก พูดเสียงสั่นเล็กน้อย

“เป็นไปไม่ได้!” หลี่สื้อผิงหน้าขรึมฉับพลัน โผเข้ามาแย่งสัญญาในมือหยางขุยไปดู

หลายวินาทีผ่านไปสีหน้าเขาเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ และยังแฝงความเหลือเชื่อและตะลึงไว้ด้วย

ฝ่ายตรงข้ามในสัญญาคือโรงพยาบาลตุงถิงจริงๆ!

ไม่เพียงมีลายเซ็นผู้รับผิดชอบ แถมยังลงตราประทับด้วย!

“ไอ้สองคนนี้ไปดิลสัญญามาจากโรงพยาบาลตุงถิงได้จริงหรอ?”

สีหน้าเปลี่ยนของหยางขุยกับหลี่สื้อผิง พนักงานทุกคนเห็นอยู่กับตา ถ้าสัญญามีปัญหาจริงๆ ทั้งคู่คงโพล่งออกมาแล้ว ไม่รอจนตอนนี้หรอก

“ใครช่วยแกดิลสัญญานี้มาได้หา?!” หลี่สื้อผิงเงยหน้าขึ้นฉับพลัน ตะคอกถามเสียงดัง

คำพูดของเขาทำให้บรรยากาศในบริษัทเงียบกริบ

จริง!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร