บทที่ 362 เฝิงเจียเฉิน
พอเปิดห้องให้เซียวรั่วกับฟร้อนท์เสร็จ ทั้งหมดก็ขึ้นห้องกัน
เพราะหลินหวั่นชีวดื่มเหล้ามากเกินไป ดังนั้นเลยยังไม่ฟื้นจนถึงตอนนี้
เฉินเฟิงเลยได้แต่อุ้มเธอกลับห้องตัวเอง และเรียกเจียงหยู่ถิงมาดูแลให้
หลังจากจัดแจงทุกอย่างเสร็จแล้ว เฉินเฟิงเลยแวะไปดูเซียวรั่วซะหน่อย
ถึงไม่รู้ว่ากิลล์ PKที่เซียวรั่วพูดคืออะไร แต่ดูจากท่าทางเซียวรั่วแล้ว มันคงสำคัญต่อเธอมาก
ดังนั้นเฉินเฟิงเลยตัดสินใจจะช่วยเซียวรั่ว เพราะคืนนี้เซียวรั่วช่วยหลินหวั่นชีวไว้ ถ้าไม่มีเซียวรั่ว ตอนนี้หลินหวั่นชีวคงนอนอยู่บนเตียงหลิวคุนแล้ว
เขาเดินมายืนหน้าห้องพักเซียวรั่ว และเคาะประตูห้อง จากนั้นก็มีเสียงดังมาจากด้านในว่า: “ใครคะ?”
“ผมเอง เฉินเฟิง”
“รอแป๊บนะ ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ เดี๋ยวนะ”
ไม่กี่วินาทีจากนั้น ประตูห้องเปิดออก
ใบหน้างดงามโดดเด่นเข้าสู่สายตาเฉินเฟิง
คือเซียวรั่วที่ล้างเครื่องสำอางเรียบร้อย
ไม่เหมือนกับเซียวรั่วตอนแต่งหน้าเต็มยศ เซียวรั่วที่ล้างเครื่องสำอางเรียบร้อยแล้วดูสดใสร่าเริง ผิวผ่องเป็นยองใย ใบหน้ารูปไข่ได้รูป ดูสดใสอ่อนวัย
ไม่เหมือนเมื่อกี้ที่ดูมีเสน่ห์เย้ายวนเลย
“ขอโทษนะ พึ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ” เซียวรั่วเปิดประตูออก พลางหันข้างให้เฉินเฟิงเข้ามาได้
เฉินเฟิงพยักหน้า พอเข้าไปถึงเห็นว่าเซียวรั่วใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำตัวเดียว เฉินเฟิงเห็นผิวขาวผ่องของเซียวรั่ว เซียวรั่วหน้าแดงเล็กน้อย เหมือนรู้ตัวว่าแต่งตัวไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่ เธอรีบไปที่ตู้เสื้อผ้าและหยิบเสื้อคลุมสีดำออกมาคลุม
“คือ มีอะไรหรอ?” เซียวรั่วเงยหน้าขึ้นถามอย่างตะกุกตะกัก
“ไม่มีอะไร แค่แวะมาถามคุณว่า จะไลฟ์สดช่องไหน” เฉินเฟิงพูด
“ถามเรื่องนี้ทำไมน่ะ? คุณจะซื้อของขวัญให้ฉันหรอ?” เซียวรั่วยิ้มร่าถาม
“กำลังคิดเรื่องนี้แหละ” เฉินเฟิงยิ้มน้อยๆ ถึงปกติเขาจะไม่ค่อยดูไลฟ์สด แต่ก็รู้ขั้นตอนการกิลล์ PKที่ว่า คงเป็นแข่งว่าใครได้ของขวัญมากกว่ากัน
“ขอบคุณน้ำใจนายมากนะ แต่ของขวัญน่ะไม่ต้องหรอก เมื่อกี้ประธานกิลล์พึ่งส่งเมสเสจให้ฉัน บอกว่าคู่แข่งฉันคืนนี้เป็นพิธีกรใหญ่ของอีกกิลล์หนึ่ง มีฐานนิยมเป็นล้านเลย แฟนคลับเธอมากกว่าฉันหลายสิบเท่าเลยนะ”
“ดังนั้นฉันไม่มีทางชนะแน่ คุณซื้อของขวัญให้ฉันก็สิ้นเปลืองเปล่าๆ”
“ความหมายของประธานคือ ให้ฉันไลฟ์สดไปตามสบาย ทำเป็นพิธีแค่นั้น” ถึงเซียวรั่วจะพูดดูสบายๆ แต่การฝืนยิ้มนั่นยังไงก็ปิดไม่มิด เห็นได้ชัดว่าเมสเสจจากประธานฉบับนี้ทำเธอเสียเซลส์ไม่น้อย
“ยังไม่ทันเริ่มPK ทำไมคุณถึงคิดว่าตัวเองไม่มีทางชนะได้ล่ะ?” เฉินเฟิงยิ้มถาม เขาชื่นชมความไม่ยอมแพ้และความกระตือรือร้นที่ซ่อนอยู่ในตัวเซียวรั่ว ถ้าเป็นไปได้ เขาจะช่วยเซียวรั่วเต็มที่ครั้งนี้
เซียวรั่วอึ้ง คำพูดของเฉินเฟิงดูมีเหตุผลอยู่บ้าง ถึงอีกฝ่ายจะเป็นเฝิงเจียเฉิน แต่เธอก็ไม่ได้ด้อยกว่าเท่าไหร่นี่
“ว่ามาสิ คุณไลฟ์ช่องไหน ผมจะให้เพื่อนไปเชียร์” เฉินเฟิงยิ้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...