ลูกเขยมังกร นิยาย บท 427

บทที่ 427 วิลล่าเบอร์หนึ่ง

หลังจากที่รถขับเคลื่อนวนไปรอบๆ รถแลมโบกินี่ก็จอดลงตรงหน้าวิลล่าหลังหนึ่ง

วิลล่าหลังนี้เป็นบ้านพักสไตล์ยุโรป พื้นที่ของวิลล่ามีพันกว่าตารางเมตร แทบจะเหมือนที่ดินทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์

หูเซอร์หยวนลงจากรถ แล้วเดินเข้าไปในวิลล่าด้วยสีหน้าที่ไม่สื่ออารมณ์ใดๆ

ในห้องรับแขกของวิลล่ามี มีชายวัยกลางคนที่อายุเกินสี่สิบปีที่มีรูปร่างสูงใหญ่และมีขอบตาเว้าลงเล็กน้อยคนหนึ่ง เหมือนจะมีเชื้อสายเป็นคนตะวันตก กำลังนั่งหลับตาอยู่

หูเซอร์หยวนเข้าประตูมา ชายวัยกลางคนก็เหมือนจะสัมผัสได้ จึงลืมหาขึ้นเล็กน้อย

"เจอเข้าหรือยัง? "

"คุณพ่อคะ เจอค่ะ" หูเซอร์หยวนหยุดชะงักฝีเท้าลง แล้วค่อยๆ โค้งลำตัวเล็กน้อย จากนั้นก็พูดด้วยความเคารพ

"เป็นยังไงบ้าง? " ชายวัยกลางคนลืมตาขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงที่ถามนั้นค่อนข้างเย็นชา

หลังจากกลั่นกรองไปสักพัก หูเซอร์หยวนจึงพูดด้วยเสียงเรียบ "ตอนนี้ดูๆ แล้ว เขากลับไม่มีอะไรโดดเด่นค่ะ"

"อ่อ? "

ชายวัยกลางคนกระตุกมุมปากขึ้น แล้วมองหูเซอร์หยวนอย่างหยอกล้อ แล้วถามขึ้น "หนูไม่ค่อยพอใจเขาหรอ? "

"ไม่กล้าค่ะ" เรือนร่างผอมบางของหูเซอร์หยวนสั่นเทา เหมือนรู้สึกหวาดผวาในชายวัยกลางคนเล็กน้อย

ชายวัยกลางคนส่ายหัวแล้วคลายยิ้ม "เซอร์หยวน วันนี้พ่อจะบอกเรื่องๆ หนึ่งกับลูก บางครั้ง ไม่โดดเด่น ก็มักจะเป็นคนที่โดดเด่น"

"พ่อ......ท่าน......" หูเซอร์หยวนขมวดคิ้วใบหลิ่วขึ้น ทีแรกอยากถามชายวัยกลางคนว่าคำพูดนี้หมายความว่าอะไร ทว่าพอส่งถึงข้างปาก กลับถูกเธอกลับกลับมาต่อ

ส่วนชายวัยกลางคนทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่าไม่ได้คิดจะไขข้อสงสัยของหูเซอร์หยวน เขาแค่คลายยิ้มบางๆ แล้วพูดขึ้นต่อ "เซอร์หยวน พ่อน่าจะเคยบอกลูก หากไม่มีนายหญิง แล้วคงไม่มีวันนี้"

"ใช่ค่ะ พ่อเคยบอกหนูแล้ว" หูเซอร์หยวนโค้งลำตัวอีกครั้ง แล้วพูดด้วยความเคารพ คนนอกก็นึกว่าตระกูลหูทำแบบนี้ก็สามารถนั่งอยู่บนตำแหน่งผู้ร่ำรวยที่สุดของซูโจวอย่างมั่นคง เพราะว่าผู้ชายตรงหน้าที่มีชื่อว่าหูจิงไห่คนนี้ มีแค่คนในตระกูลหูเท่านั้นที่รู้ ในตระกูลหูแห่งซูโจวที่เป็นตำแหน่งร่ำรวยมากที่สุดไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับหูจิงไห่เลยสักนิด!

ตอนนี้ตำแหน่งของตระกูลหู ผู้หญิงคนนั้นล้วนเป็นคนให้!

รวมไปถึงหูจิงไห่ที่มีฐานะร่ำรวยที่สุดในซูโจว

หากไม่มีผู้หญิงคนนั้น บนโลกใบนี้ไม่มีคำพูดตระกูลหูอยู่แล้ว ผู้ที่ร่ำรวยที่สุดในซูโจว ไม่มีทางข้องเกี่ยวกับหูจิงไห่อยู่แล้ว!

พอเห็นหูเซอร์หยวนไม่ได้ลืมรากเหง้าของตนเอง หูจิงไห่อดพยักหน้าด้วยความพอใจไม่ได้ ทว่าทันใดนั้นเขาก็ถอนหายใจอีกครั้ง "ตอนนั้นก่อนนายหญิงจะจากไป ก็ได้ฝากฝังนายน้อยให้กับพ่อ ทว่าพ่อกลับ......กลับทรยศการฝากฝังของนายหญิง หลายปีนี้นายน้อยอาศัยอยู่ในชางโจว ต้องเผชิญกับความทุกข์ยากไม่น้อย"

"พ่อคะ นายหญิงไม่โทษท่านหรอก นายน้อยออกไปที่ชางโจว เข้าแต่งเข้าไปในตระกูลเสี้ย ใครก็นึกไม่ถึง ไม่ค่อยมีส่วนเกี่ยวข้องกับท่านเลย" หูเซอร์หยวนพูดด้วยความนิ่งสงบ ตอนนั้นหลักจากซูจ้าวชิงเสียชีวิตที่ยันเจียง ทีแรกหูจิงไห่ก็ได้เตรียมตัวที่จะไปแย่งคนมาจากตระกูลเฉิน ทว่าสุดท้ายตระกูลเฉินกลับปล่อยข่าว เฉินเฟิงก็ได้จากยันเจียงไปตามลำพังแล้ว

หลังจากไม่กี่เดือน ข่าวที่เฉินเฟิงก็แต่งเข้าไปในตระกูลเสี้ยก็ถูกส่งเข้าหูหูจิงไห่

ไม่มีอะไรน่าสงสัย ตอนนั้นหูจิงไห่สะดุ้งตกใจมาก ต่อให้ตีให้ตายเขาก็นึกไม่ถึง เฉินเฟิงกลับเลือกที่จะแต่งเข้า แล้วได้กลายเป็นเขยที่แต่งเข้าไปในบ้านภรรยา

ถือว่าเรื่องตลกมากบนโลกใบนี้!

จู่ๆ เฉินเฟิงแต่งเข้า ไม่เพียงแต่ทำให้การจัดแผนจัดการของหูจิงไห่เกิดความสับสนวุ่นวาย และยังทำให้คนมากมายในตระกูลเฉินรู้สึกคาดคิดไม่ถึง แล้วจึงล้มเลิกความคิดที่จะถอนรากถอนโคนเฉินเฟิง

ตอนนั้นทุกคนก็นึกว่า เพื่อที่จะรักษาชีวิตไว้ เฉินเฟิงเลยเลือกที่จะแต่งเข้าตระกูลเสี้ย

ทว่าหลังๆ มาความจริงหลายๆ อย่างกลับแสดงให้เห็นว่า เฉินเฟิงทำเพื่อเสี้ยเมิ่งเหยา จึงจะแต่งเข้าไปในตระกูลเสี้ย

"เรื่องที่ผ่านไปก็ไม่สำคัญอีกแล้ว" หูจิงไห่ส่ายหน้า

หูจิงไห่เอากุญแจให้กับเฉินเฟิงนั้นมีความหมายที่ชัดเจน วันนี้ ตระกูลหูจะเคารพและศรัทธาในเฉินเฟิง แล้วจะให้เฉินเฟิงเป็นคนมองทิศทางลม!

ตอนนี้เวลานี้ เฉินเฟิงที่อยู่ในโรงแรมจิ่นไท่ ยังไม่รู้ว่าหูจิงไห่เตรียมรางวัลชิ้นใหญ่ให้กับตนเอง

ความจดจ่อทั้งหมดของเฉินเฟิง อยู่ในสายของสือโพ่จุนเท่านั้น

"เสี่ยวเฟิง จินเจี่ยจงส่งคนมาปล้นนักโทษจริงหรอ! " ทางสาย น้ำเสียงของสือโพ่จุนสื่ออาการที่รู้สึกตื่นเต้นดีใจอย่างน่าแปลก

ก่อนหน้านี้แผนการของเฉินเฟิง เกิดผลแล้ว!

และพอได้รู้ว่านักดาบของญี่ปุ่นถูกจับกุมตัวกำลังถูกส่งตัวไปสอบสวนที่สำนักงานใหญ่สหพันธ์สงครามแห่งยันเจียง จินเจี่ยจงรู้สึกกระวนกระวาย! จึงส่งจอมยุทธ์อ้านจิ้งชั้นสุดไปสามคน แล้วดักปล้นรถขนนักโทษตรงกลางทาง!

ทว่าตอนนี้ จินเจี่ยจงกลับไม่สามารถควบคุมแผนการได้!

นักดาบประเทศญี่ปุ่นในรถนักโทษ ถูกสือโพ่จุนเปลี่ยนเป็นจอมยุทธ์หั้วจิ้งชั้นต้นหนึ่งคนไปตั้งแต่แรกแล้ว!

ไม่ต้องสงสัยใดๆ จิ้งชั้นสุดไปสามคนของจินเจี่ยจงอ้าน อยู่ตรงหน้าปากกระบอกปืน แม้แต่โอกาสต่อต้านยังไม่มี กลับถูกคนของสหพันธ์สงครามล้อมและได้รับชัยชนะแล้ว

"ตอนนี้พวกเขาอยู่ไหนกัน? " เฉินเฟิงก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจขึ้นมา ก่อนหน้านี้หลังจากที่เอาชนะนักดาบประเทศญี่ปุ่น เขากำลังคิดว่าจะใช้นักดาบประเทศญี่ปุ่นไปขุดจินเจี่ยจงออกมายังไง

ตอนแรก เขาคิดไว้ว่าจะงัดปากของนักดาบประเทศญี่ปุ่นออก ทำให้นักดาบของประเทศญี่ปุ่นบอกทุกอย่างให้ตนรู้

ทว่านักดาบประเทศญี่ปุ่นปากแข็งถึงขนาดนี้ กลับเกิดสิ่งที่เขาคาดคิดไว้

ภายใต้ความประหม่า แล้วจึงคิดวิธีหนึ่งออก

ไหนๆ ก็งัดปากของนักดาบประเทศญี่ปุ่นไม่ได้ งั้นก็คิดหาวิธีให้จินเจี่ยจงโผล่ออกมาด้วยตัวเอง