บทที่ 426 เขตวิลล่าในTianshan Living Area
ผู้เฒ่าคนนี้มีความเป็นไปได้ที่จะหลับไปจริงๆ แล้วก็ทะลวงไปเป็นหั่วจิ้ง เฉินเฟิงจึงครุ่นคิดถึงแล้วรู้สึกสุดคำบรรยาย
"ต่อไปวางแผนอะไรไว้บ้าง? " เฉินเฟิงถาม เจ้าสามหวงที่ทะลวงไปเป็นหั้วจิ้งแล้ว สามารถกลับมาเลเซียด้วยตัวคนเดียว จัดการข่ากุ้งและลู่ตุงโสง และก่อตั้งแก๊งชาวจีนโพ้นทะเล
"ต่อไป......"
เจ้าสามหวงหยุดชะงักไป แล้วมองเฉินเฟิงเพียงพริบตาเดียว พลางถอนหายใจและพูดขึ้น "ทีแรกกูก็กะไว้ว่าจะกลับมาเลเซียไปเป็นเจ้าพ่อ แต่ช่วงหน้าไอ้เด็กน้อยเหมือนจะเจอกับปัญหาหน่อย ทำให้กูไม่อยากไปไหนอีกแล้ว"
"งั้นก็อย่าไปไหน" เฉินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ แล้วไม่ได้เกรงใจเจ้าสามหวงแม้สักนิด
เขาคือคนที่มีความสามารถและยอมให้เขาใช้งาน
มาจงไห่ในเวลาสั้นๆ ครึ่งเดือน เขาเจอกับศัตรูมากเกินไป จินเจี่ยจง ตระกูลหวัง ตระกูลส้ง และยังมีบุคคลลึกลับ......คนพวกนี้แค่ดึงตัวออกมาหนึ่งคน ต่างก็มีอำนาจที่อยู่ในตำแหน่งสำคัญที่มีผลกระทบต่อสถานการณ์โดยรวมได้
แค่เขาคนเดียว แน่นอนว่ายากที่จะต้านทาน
เจ้าสามหวงทะลวงเป็นหั้วจิ้ง สามารถช่วยเขาได้พอดี
"ดี งั้นกูไม่ไปแล้ว" เจ้าสามหวงตอบกลับด้วยความเต็มใจ ระหว่างเขากับเฉินเฟิงมีความสัมพันธ์ที่เคยผ่านความตายมาด้วยกัน ต่อให้เฉินเฟิงไม่พูด ครั้งนี้เขาก็จะไม่จากจงไห่ไป
"ใช่แล้ว อาหลี่ ช่วงนี้นายกับเจียวมีเวลาไหม? ถ้ามีเวลาช่วยฉันไปแอบปกป้องคนๆ หนึ่งหน่อย" เฉินเฟิงกวาดสายตามองไปยังเฉินจื๋อหลี่
"มี! "
"ปกป้องใคร? อาจารย์ท่านพูดมาตรงๆ เถอะ" เฉินจื๋อหลี่พูดตรงไปตรงมา
"หลินหวั่นชีว"
"หลินหวั่นชีว? " เฉินจื๋อหลี่ตกตะลึง เจ้าสามหวงก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่าไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินเฟิงถึงต้องปกป้องหลินหวั่นชีว หลินหวั่นชีวจะเจอกับอันตรายอะไรกัน?
"ไอ้เด็กน้อย มีใครจับตามองยัยหนูนั้นอยู่หรอ? " เจ้าสามหวงอดไม่ได้ที่จะถาม หลินหวั่นชีวเขาเคยเจอหนึ่งครั้ง เป็นยัยหนูธรรมดาคนหนึ่ง นอกจากหน้าตาสวยหน่อย ก็ไม่มีจุดเด่นอะไร ทว่าถ้ามีคนจับตามอง ก็คงไม่ต้องให้จอมยุทธ์สองคนไปปกป้องหรอก เฉินเฟิงทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่เกินไปไหม?
เฉินเฟิงส่ายหน้า "แต่ก่อนผมก็ยังไม่แน่ใจว่ามีคนจับตามองเธอ แต่ว่า.....บนตัวเธอมีความลับอย่างหนึ่งที่ใหญ่มาก ผมต้องระมัดระวัง"
"ความลับที่ใหญ่มาก? "
"อืม หลินหวั่นชีวน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับมหาปรมาจารย์บางคน......" เฉินเฟิงจึงเล่าเรื่องที่เกิดที่สะพานปินเจียงก่อนหน้านี้หนึ่งรอบ บนตัวของหลินหวั่นชีวมีพลังมหาปรมาจารย์ ถึงแม้จะไม่ใช่เรื่องที่เป็นความลับ ทว่าสำหรับเจ้าสามหวงและหลี่จื๋อหลี่ที่เป็นคนของตัวเอง กลับไม่มีอะไรต้องปิดบังอยู่แล้ว
"พลังมหาปรมาจารย์! "
ได้ยินคำพูดของเฉินเฟิงจนจบ เฉินจื๋อหลี่ก็อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเย็นๆ หนึ่งครั้ง สีหน้าของเจ้าสามหวงก็ดูเคร่งขรึมมาก เขานึกไม่ถึงว่า หลินหวั่นชีวที่ดูธรรมดาคนนี้ บนตัวของเธอกลับมีความลับที่ใหญ่ขนาดนี้
ตอนนี้ดูๆ แล้ว เฉินเฟิงให้เฉินจื๋อหลี่และเฉินจื๋อเจียวคอยปกป้องหลินหวั่นชีวถือว่าเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดมาก เขาไม่ได้ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่เลย
สามารถทำให้มหาปรมาจารย์ปฏิบัติตัวกับหลินหวั่นชีวด้วยความระมัดระวัง แน่นอนว่าต้องไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
มหาปรมาจารย์คนนั้นที่อยู่เบื้องหลังของหลินหวั่นชีว แน่นอนว่าสามารถทำให้หลินหวั่นชีวกลายเป็นจอมยุทธ์คนหนึ่งได้ ทว่าเขากลับไม่ได้เลือกที่จะทำแบบนั้น ทว่ากลับเลือกใช้วิธีการปลูกฝังพลังมหาปรมาจารย์มาปกป้องหลินหวั่นชีวอย่างเงียบๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...