บทที่ 442 ตรวจสอบออกมาได้แล้ว
“ใช่ก็คือใช่ ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ อะไรเรียกว่าเป็นไปได้มากว่าใช่?!” น้ำเสียงของเงาดำยิ่งเพิ่มความไม่พอใจ จ้าวเชียนชิวพูดแบบนี้ แสดงว่าอีกฝ่ายคงเป็นหั้วจิ้งแน่แล้ว
จากนั้นเขามองจ้าวเชียนชิวอย่างไม่พอใจเล็กน้อยว่า: “ทำไมจู่ๆก็มีหั้วจิ้งโผล่มา?! ก่อนลงมือลอบสังหาร คุณไม่ทำการตรวจสอบเลยหรือไง?”
“มีหรือที่ผมจะไม่ตรวจสอบ” จ้าวเขียนชิวกลับเดือดยิ่งกว่า “ก่อนลอบฆ่าเขา ผมให้คนสามกลุ่มออกไปตรวจสอบฐานะเขาแล้ว แต่เจ้าพวกหน้าโง่นั่นกลับตรวจได้แค่เปลือกนอก ไม่ได้สืบค้นโดยละเอียด”
“เดิมผมคิดจะออกไปตรวจสอบเอง แต่ใครจะรู้ว่า วันนั้นคุณหนูฉู่จะไปหาเขาพอดี”
“ผมกลัวเขาจะเปิดเผยข้อมูลให้ตระกูลฉู่ หรือเป็นพยานให้ตระกูลฉู่ ก็เลยให้ซุนฉู่ติดต่อนักดาบประเทศญี่ปุ่นคนหนึ่งที่เคยรู้จักเมื่อหลายปีก่อนไปจัดการเขาให้สิ้นซากซะ”
“แต่ไม่คิดว่า...”
พอพูดถึงตรงนี้ จ้าวเชียนชิวก็มีสีหน้าหงุดหงิดขึ้นมา สรุปแล้วเรื่องนี้เขาใจร้อนมากเกินไปเอง ถ้ารอตรวจสอบฐานะเฉินเฟิงให้เรียบร้อยก่อนค่อยลงมือ คงไม่เป็นอย่างตอนนี้แน่
“ไม่คิดว่าอะไร?” เงาดำขมวดคิ้วถาม เขายิ่งอยากรู้ว่าต่อมาเกิดอะไรขึ้น เพราะฟังจากน้ำเสียงจ้าวเชียนชิวแล้ว ฐานะเฉินเฟิงไม่ธรรมดาเอามากๆเลย
“เจ้านั่นเป็นคนตระกูลเฉิน” จ้าวเชียนชิวพูดพลางถอนหายใจ
“ตระกูลเฉิน?! ตระกูลเฉินยันเจียงนั่น?!”
เงาดำอดสะท้านเยือกในอกไม่ได้ เขาตกใจจนดวงตาแทบถลนออกมานอกเบ้า
“ใช่ ตระกูลเฉินยันเจียงน่ะแหละ” จ้าวเชียนชิวพูดอย่างเหนื่อยใจ หวาเซี่ยมีตระกูลเฉินเป็นร้อยเป็นพัน แต่ที่สามารถทำให้คนระดับพวกเขาหวั่นเกรงได้ ก็มีแค่ตระกูลเฉินของยันเจียงเท่านั้น
ตระกูลเฉินที่เคยมีมหาปรมาจารย์สองคนนั้นแหละ
“เจ้าโง่!”
“โง่สิ้นดี!”
“ทำไมแกต้องยุ่งกับตระกูลเฉินนั่นด้วย?! แกรู้ไหมว่าตระกูลเฉินหมายถึงอะไรสำหรับพวกเรา?!” เงาดำตะคอกเสียงกร้าว ดวงตาแดงก่ำดุจเลือด
หน้าอกเขาพองฟู เห็นได้ชัดว่าโกรธจนถึงขีดสุด ก่อนนี้ที่ได้ยินจ้าวเชียนชิวบอกว่าไปหาเรื่องหั้วจิ้ง ถึงเขาจะโกรธ แต่ยังพอมีสติเหลืออยู่ แต่ตอนี้พอได้ยินว่าหั้วจิ้งที่จ้าวเชียนชิวไปหาเรื่องเป็นคนของตระกูลเฉิน เขาขาดสติแล้ว
“คุณอย่าพึ่งใจร้อน ฟังผมก่อนสิ” จ้าวเชียนชิวขมวดคิ้ว “เจ้านั่นเป็นคนตระกูลเฉินจริง แต่ความสัมพันธ์ของเขากับตระกูลเฉินไม่ใช่แบบที่คุณคิด”
“หมายความว่ายังไง?” เงาดำมองหน้าจ้าวเชียนชิวอย่างงุนงง
“เขาเป็นลูกนอกสมรส ไม่ได้รับการยอมรับที่ตระกูลเฉิน ตอนนี้มีคนไม่น้อยในตระกูลเฉินที่อยากให้เขาตาย” จ้าวเชียนชิวพูดเสียงขรึม ถ้าเฉินเฟิงได้รับการยอมรับในตระกูล เป็นคนตระกูลเฉินอย่างแท้จริง งั้นครั้งนี้เจ้าสำนักจินเจี่ยจงอย่างเขาคงต้องตายเป็นเพื่อนซุนฉู่แน่
เพราะมีแต่ทางนี้ถึงจะบรรเทาความโกรธของตระกูลเฉินได้
น่าเสียดายที่เฉินเฟิงไม่ใช่ เฉินเฟิงเป็นแค่ลูกนอกสมรสคนหนึ่ง แถมเขายังมีเรื่องกับคนในตระกูลไปกว่าครึ่ง ตอนนี้ภายในตระกูลเฉิน คนที่อยากให้เฉินเฟิงตายมีไม่น้อยเลย
ครั้งนี้การที่สหพันธ์สงครามยอมปล่อยจินเจี่ยจงมาง่ายๆ ก็เกี่ยวพันธ์กับคนในตระกูลเฉินบางคนแอบกดดันเหมือนกัน
พอได้ยินจ้าวเชียนชิวเล่าเรื่องโดยละเอียด เงาดำถึงถอนหายใจโล่งอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...