บทที่ 445 การตายของซูจ้าวชิง
“พรสวรรค์ในการทำธุรกิจของคุณน้าซูน่ากลัวมาก จากที่ได้ยินคุณพ่อพูด ตอนนั้นคุณน้าซูเคยจัดตั้งพันธมิตรการค้า และตอนพันธมิตรการค้านี้พุ่งขึ้นขีดสุด จนได้รับฉายานามว่าพันธมิตรอันดับหนึ่งของหวาเซี่ย ทรัพย์สินของสมาชิกทุกคนของพันธมิตรรวมกันขึ้นมา สามารถสะเทือนเศรษฐกิจของประเทศเล็กๆของชาติตะวันตกได้เลย แม้แต่ผู้มีอำนาจในประเทศเองยังเกรงเลย”
“ปีนั้นตระกูลหูของเราเป็นส่วนหนึ่งของพันธมิตรการค้านี้ แต่ต่อมาพันธมิตรการค้านี้ถูกยุบเพราะตระกูลเฉิน
“ตระกูลเฉิน?” เฉินเฟิงขมวดคิ้วขึ้นมา ตระกูลเฉินมาเกี่ยวอะไรด้วย?
“ตอนนั้นคุณน้าซูตกหลุมรักพ่อพี่อย่างจัง อยากแต่งเข้าตระกูลเฉิน”
“แต่คุณปู่พี่กับผู้มีอำนาจในตระกูลเฉินหลายคนกลับยื่นเงื่อนไขหนึ่งให้คุณน้าซู”
“อยากแต่งเข้าตระกูลเฉินได้ แต่ต้องเอาพันธมิตรการค้ามาเป็นสินสมรสติดตัวเจ้าสาว!” หูเซอร์หยวนพูดอย่างสงบนิ่ง
“ตระกูลเฉินนี่หัวหมอนะ!” เฉินเฟิงขมวดคิ้วมุ่น พอหูเซอร์หยวนพูดมาถึงตรงนี้ เรื่องราวตอนนั้นเขาพอเดาได้คร่าวๆแล้ว
แม่สร้างพันธมิตรการค้าที่มีมูลค่าสูงมาก ต่อมาตระกูลเฉินอยากได้พันธมิตรนี้ อยากให้แม่ยกพันธมิตรนี้ให้ตระกูลเฉิน ทำให้ตระกูลเฉินแกร่งยิ่งขึ้น แต่แม่ไม่ยอม และยังไม่แคร์จนยุบพันธมิตรการค้าทิ้งเลย
บอกได้เลยว่า การกระทำนี้ของแม่ทำให้ตระกูลเฉินโมโหแค่ไหน เรื่องอยากแต่งเข้าตระกูลเฉินก็เลยตกไป
“ถึงพันธมิตรการค้านั่นจะสร้างจากมือคุณน้าซู แต่ในพันธมิตรก็มีเพื่อนร่วมงาน คู่คิดทางการค้าของคุณน้าซูมากมาย พวกเขาร่วมงานกับคุณน้ามานาน แทบจะไม่ต่างกับพี่น้อง ถ้าคุณน้าซูยกพันธมิตรการค้าให้ตระกูลเฉินจริง งั้นสิ่งแรกที่ตระกูลเฉินจะทำคือไล่คนของคุณน้าซูออกหมด เพื่อปกป้องเพื่อนเหล่านั้น คุณน้าซูเลยยุบพันธมิตรการค้าซะ”
“การยุบพันธมิตรการค้าของคุณน้าซูทำให้ตระกูลเฉินไม่พอใจมาก วันต่อมาหลังคุณน้าซูยุบพันธมิตร ก็ตกลงการแต่งงานกับตระกูลฉินเป็นที่เรียบร้อย ให้ฉินเสวี่ยนหรัวแต่งกับพ่อพี่” หูเซอร์หยวนบอก
เฉินเฟิงพยักหน้าเล็กน้อย เรื่องตอนนั้นบิดเบี่ยวไปเยอะมาก ถ้าไม่ได้ยินหูเซอร์หยวนพูดในวันนี้ เขาคงไม่มีวันได้รู้ว่า แม่เคยทำเรื่องแบบนี้ด้วย
ความสามารถในการสร้างพันธมิตรการค้า จนตระกูลเฉินเองยังหวั่นไหวและอยากฮุบ
“พี่เฟิง ตอนนั้นถ้าไม่มีคุณน้าซู ก็ไม่มีตระกูลหูของพวกเรา ตอนนี้ถึงคุณน้าซูจะไม่อยู่แล้ว แต่พวกเราตระกูลหูยังถือพี่เฟิงเป็นหัวหน้า ต่อไปหากพี่เฟิงต้องการความช่วยเหลืออะไร ขอเพียงสั่งการมาได้เลยค่ะ” หูเซอร์หยวนพูดอย่างนอบน้อม ถึงตระกูลหูในตอนนี้จะเริ่มเสื่อมถอย ไม่เท่ากับตอนนั้น แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม ลาที่ผอมมากก็ยังใหญ่กว่าม้า สิ่งที่ตระกูลหูจะช่วยเฉินเฟิงได้ยังเกินกว่าที่ตระกูลเฉินจะคาดคิดได้อยู่มากนัก
“ได้ ถ้ามีเรื่องอะไรผมจะติดต่อพวกคุณไปเอง” เฉินเฟิงนิ่งเงียบได้สักครู่ก็พยักหน้า ดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว การที่คนตระกูลหูมาหาเขาเป็นเพราะแม่แน่ๆ แต่เขาก็ไม่ได้เชื่อคำพูดหูเซอร์หยวนทั้งหมด เพราะจิตใจคนเรามันซับซ้อน ใครจะรู้ว่าเรื่องมันผ่านมาหลายปีขนาดนี้แล้ว ตระกูลหูยังจะจำบุญคุณของแม่เขาได้หรือเปล่า ยังเต็มใจจะช่วยเขาแค่ไหน
พอยกกุญแจให้เฉินเฟิง หูเซอร์หยวนก็ขอตัวกลับ
ทั่วคฤหาสน์ใหญ่ เหลือแค่เจ้าสามหวง เฉินจื๋อหลี่กับเฉินเฟิงสามคน
“จื๋อหลี่ พรุ่งนี้ไปบริษัทจัดหาคนหาคนรับใช้มาซะหลายคน” เฉินเฟิงสั่งการลงไป คฤหาสน์ที่แม่เขาเหลือไว้ให้เป็นคฤหาสน์ที่ใหญ่ที่สุดของในบรรดาคฤหาสน์ทั้งหมดของ Tianshan Living Area พื้นที่ของคฤหาสน์อื่นประมาณสามพันกว่าตารางเมตร พื้นที่ใหญ่ขนาดนี้เอาแค่กวาดถูทำความสะอาดทุกวัน ก็ถือเป็นงานหนักมากแล้ว ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องจ้างแม่บ้าน
“ครับ อาจารย์อาเฉิน พรุ่งนี้ผมจะไปจัดการแต่เช้า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...