ลูกเขยมังกร นิยาย บท 456
บทที่ 456 การเดิมพันสองแสนล้าน
“คุณเฉิน คนอย่างฉัน นิสัยตรงๆ ไม่พูดอ้อมไปอ้อมมา ดังนั้นมีเรื่องอะไร ก็จะพูดตรงๆ กับคุณเลย” ฉู่ยี่เฟยยิ้มให้พร้อมทั้งพูดตรงๆ อย่างยินดี
“พี่ฉู่พูดได้เลย”
“วันนี้ที่ให้ชีงฉือเรียกคุณมาที่นี่ มีอยู่สองเรื่อง” ฉู่ยี่เฟยพูดกระแอมในลำคอ
“เรื่องแรก ขอบคุณที่คุณช่วยชีวิตชีงฉือที่สถานีรถไฟหลายวันก่อน”
“คุณเป็นคนช่วยชีวิตชีงฉือเอาไว้ พวกเราตระกูลฉู่ทุกคน ต่างจดจำฝังใจ ตั้งแต่นี้ต่อไป คุณจะเป็นผู้มีบุญคุณกับตระกูลฉู่ของพวกเรา ต่อไปวันข้างหน้า หากคุณมีเรื่องติดขัดอันใด สามารถมาให้พวกเราตระกูลฉู่ช่วยเหลือ ถ้าเราช่วยได้ พวกเรายินดีจะช่วย ถ้าช่วยไม่ได้ ยังไงพวกเราก็จะช่วยอย่างสุดกำลัง!” สีหน้าฉู่ยี่เฟยพูดอย่างเคร่งขรึม
สีหน้าของเฉินเฟิงก็ดูเป็นงานเป็นการ “พี่ฉู่คุณก็เกรงใจเกินไปแล้ว การที่ฉันช่วยชีงฉือนั้น แค่ช่วยไปตามสภาพเท่านั้นเอง ไม่ได้คิดที่จะต้องการสิ่งใดจากทางตระกูลฉู่เลย...”
ฉู่ยี่เฟยโบกมือปฏิเสธ “คุณเฉินเฟิง อย่าพูดแบบนั้น คุณคงไม่ทราบว่า ชีงฉือสำหรับพวกเราตระกูลฉู่แล้ว มีความหมายอื่นๆอยู่ เธอไม่แค่เป็นหัวใจหลักของคุณปู่ และเป็นไข่มุกเม็ดงามของพวกเราทุกคนในตระกูลฉู่”
“ถ้าในวันนั้นเธอเกิดเสียชีวิตที่เมืองชางโจว ตระกูลฉู่ของพวกเรา คงต้องใช้อำนาจที่มีของพวกเราทั้งตระกูลล้างแค้นให้เธอ ณ เวลานั้น เมืองจงไห่ก็จะอาบไปด้วยเลือดไหลนองไปทั่ว”
“แน่นอนว่า ตระกูลฉู่ของพวกเราก็คงไม่ได้มีความสุขสบายทุกวัน ปกติทุกวัน ก็มีคนมากมายที่รอให้พวกเราทำผิดพลาด ยามเมื่อพวกเราลงมือเพื่อแก้แค้นให้ชีงฉือที่เมืองจงไห่แล้ว ก็จะมีคนเบื้องหลังที่ไม่รู้ที่มาที่ไปก็จะหย่อนพวกเราลงบ่อแล้วก็โยนหินซ้ำ”
“ดังนั้น พูดอย่างไม่ได้อวด คุณไม่ได้แค่ช่วยชีวิตชีงฉือ แต่คุณได้ช่วยตระกูลฉู่ของพวกเราเอาไว้” ฉู่ยี่เฟยพูดอย่างจริงจัง ฉู่ชีงฉือสำหรับตระกูลฉู่นั้น มันเป็นเรื่องพิเศษมาก คนที่อยากจะฆ่าฉู่ชีงฉือเข้าใจเรื่องนี้เป็นอย่างดี เมื่อฆ่าฉู่ชีงฉือได้แล้ว เทพเจ้าแห่งสงครามเก่าจะโมโหเดือด ในตอนนั้น เมืองจงไห่จะกลายมีแต่กองศพและทะเลเลือด ท่ามกลางกองศพที่เป็นทะเลสงครามตระกูลฉู่นั้น แน่นอนว่าต้องสูญเสียมากมาย
“พี่ฉู่ คุณพูดเรื่องข้อสองต่อไปเถอะ” เฉินเฟิงยิ้มให้อย่างขมขื่น ในวันนั้นที่ช่วยฉู่ชีงฉือ ช่วยจากใจจริงๆ ไม่คิดอื่นใด แต่ไม่คิดเลยว่า เมื่อออกมาจากปากฉู่ยี่เฟย แต่กลับกลายเป็นการช่วยเหลือตระกูลฉู่ไปได้
“เรื่องที่สอง เป็นการขอร้องด้วยตัวของฉันเอง หวังว่าคุณเฉินเฟิงสามารถตอบตกลง” ฉู่ยี่เฟย ยิ้มให้หลังจากคิดอยู่สักพัก ตอนที่พูดออกมา
“พี่ฉู่พูดออกมาเลยไม่เป็นไร” เฉินเฟิงยิ้มเล็กน้อย
“คุณเฉินเฟิงสามารถเป็นน้องเขยของฉันได้ไหม” ฉู่ยี่เฟยพูดออกมาจากตรงๆ
“อะไร?” เฉินเฟิงอ้าปากค้าง สีหน้าตะลึง จนเกือบคิดว่าหูตนเองมีปัญหา
“ฉันพูดว่า คุณเฉินเฟิงคุณสามารถเป็น...”
ฉู่ชีงฉือยังอยากพูดต่อ แต่ในเวลานั้น ฉู่ยี่เฟยหน้าแดงระเรื่อจนต้องพูดตัดบทขึ้นมา
“โอ้โห พี่ใหญ่ พี่พูดมั่วอะไรแน่!”
ฉู่ชีงฉือเบนสายตาไปทางเฉินเฟิง “เอ่อ พี่เฟิง อย่าไปฟังที่พี่ใหญ่พูดมั่วๆ”
“เรื่องเป็นแบบนี้ ความหมายของพี่ชายของฉันก็คือ ให้คุณมาเป็นแฟนหนุ่มของฉัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...