ลูกเขยมังกร นิยาย บท 469

บทที่ 469 กลับมาแต่งงานกันอีกครั้ง

หลินหลันเอาแต่พูดเกลี่ยกล่อมอยู่ข้างๆ ทางด้านหวู่เหวินโป๋ที่ยืนอยู่ด้านข้างก้มหน้าฟัง สีหน้าของเขาแสดงความเพิกเฉยออกมา

เมื่อวานเขาอ่านประวัติของเฉินเฟิงที่หวู่เหวินเฉิงยิงได้มาอยู่หลายรอบ ดังนั้นเขาจึงรู้ว่า หลินหลันที่ยืนอยู่ตรงหน้า คืออดีตแม่ยายของเฉินเฟิง

ตอนที่เฉินเฟิงอยู่ตระกูลเสี้ย หลินหลันคือคนที่ดูถูกเฉินเฟิงที่สุด

สุดท้ายการหย่าร้างระหว่างเฉินเฟิงกับเสี้ยเมิ่งเหยา หลินหลันเองก็มีส่วนสำคัญ

คิดไม่ถึง ตอนนี้หลินหลันกลับขอร้องเฉินเฟิงให้กลับไปคืนดีกับเสี้ยเมิ่งเหยา

ถึงแม้ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้าง แต่หวู่เหวินโป๋กลับไม่รู้สึกว่า เฉินเฟิงจะกลับไปคืนดีแล้วแต่งงานกับเสี้ยเมิ่งเหยาอีก

ไม่ใช่อะไรอื่น เป็นเพราะฉู่ชีงฉือเองก็ชอบเฉินเฟิง

เมื่อเทียบกับเสี้ยเมิ่งเหยา ฉู่ชีงฉือเหมาะสมกับเฉินเฟิงยิ่งกว่า เธอมีทั้งหน้าตาที่สวย มีหุ่นที่ดี อีกทั้งยังเป็นดาราสาวที่โด่งดังที่สุดในหวาเซี่ย......

นอกจากจะเป็นดาราที่โด่งดังแล้วนั้น ฉู่ชีงฉือยังเป็นหลานสาวเพียงคนเดียวของเทพเจ้าแห่งสงครามเก่า เป็นแก้วตาดวงใจของตระกูลฉู่

เมื่อเทียบกับฉู่ชิ่งฉือแล้ว เสี้ยเมิ่งเหยาไม่มีอะไรคู่ควรให้เอามาพูด

เป็นไปตามที่หวู่เหวินโป๋คิดเอาไว้ หลินหลันยังไม่ทันได้พูดอะไรอีก เฉินเฟิงขมวดคิ้วแล้วพูดตัดประโยคหลินหลัน：“เรื่องกลับมาแต่งงานกันนั้น ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคตเถอะครับ"

"อนาคต......" หลินหลันชะงัก คล้ายคิดไม่ถึงว่าเฉินเฟิงจะตอบแบบนี้ เท่าที่เธอดูนั้น วันนี้ขอแค่เธอเป็นคนพูดเรื่องกลับมาแต่งงานกันอีกครั้ง ปูทางให้กับเฉินเฟิง เฉินเฟิงก็จะตอบตกลงทันที

ทว่าคิดไม่ถึง เฉินเฟิงกลับพูดแบบนี้......

หรือว่าเฉินเฟิงไม่รักเสี้ยเมิ่งเหยาแล้ว? สมองของหลินหลันฉุกคิดขึ้นมา จากนั้น สีหน้าของเธอก็ดูแย่ลง ถ้าหากเฉินเฟิงไม่รักเสี้ยเมิ่งเหยาแล้ว เช่นนั้นเรื่องการกลับมาแต่งงานกันอีกครั้ง เกรงว่าจะไม่มีกำหนดแล้ว

จากสิ่งที่เฉินเฟิงมี ผู้หญิงแบบไหนบ้างที่เขาจะหาไม่ได้?

"เฉินเฟิง......"

หลินหลันเงยหน้าขึ้น อยากจะพูดอะไรอีกสองประโยค แต่ตรงหน้ากลับไม่มีร่างของเฉินเฟิงแล้ว

เวลานี้ เฉินเฟิงเดินเข้าไปในบริษัทคางเหม่ยกรุ๊ปแล้ว

กลับมาแต่งงานกับเสี้ยเมิ่งเหยา เป็นเรื่องที่เขาคิดมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ ยังไม่ถึงเวลา

ความแค้นระหว่างเขากับตระกูลเฉิน ยังไม่จบลง

การแก้แค้นของเฉินอิงโร ยังมาไม่ถึงสักที

ตอนนี้เขากลับไปแต่งงานกับเสี้ยเมิ่งเหยา จะเป็นการใส่พวงกุญแจล็อคตนเอง และเป็นการทำร้ายเสี้ยเมิ่งเหยาด้วย

"พี่เฟิง......"

"หลี่สื้อผิงและหวางซือหยวนวันนี้ยังไม่มาเลยครับ" เฉินเฟิงเพิ่งเดินเข้าไปในออฟฟิศ หลี่เล่อบอกกับเขาเสียงเบา

"ไม่มาก็ไม่มา" เฉินเฟิงคลายยิ้มบางๆ สำหรับหลี่สื้อผิงและหวางซือหยวน ไม่อยู่ในสายตาของเขา ดังนั้นเขาเองก็ขี้คร้านไปสนใจสองคนนั้น

"พี่เฟิง พี่ว่าหลี่สื้อผิงจะแก้แค้นพวกเราสองคนไหมครับ?" หลี่เล่อถามหยั่งเชิง ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขากลับคาดหวังให้หลี่สื้อผิงเป็นฝ่ายแก้แค้นเฉินเฟิง หากเป็นเมื่อก่อน เขาไม่มีวันมีความคิดแบบนี้ แต่ตอนนี้ เขากลับอยากให้หลี่สื้อผิงมาหาเรื่อง

"แน่นอน" เฉินเฟิงพยักหน้าเบาๆ หลี่เล่อตะลึงงัน

"แต่ต้องน้ำเข้าสมองเขาก่อน"

เฉินเฟิงยิ้มแล้วพูดเสริม เป็นจริงตามนั้น ถ้าน้ำเข้าสมองหลี่สื้อผิง เขาก็จะมาแก้แค้นจริงๆ แต่ความเป็นไปได้นี้ น้อยเสียกว่าถูกรางวัลห้าล้านหยวนเสียอีก

"หวังว่าน้ำจะเข้าสมองเขานะครับ" หลี่เล่อถอนหายใจด้วยความผิดหวัง หลี่สื้อผิงไม่ใช่คนโง่ จากเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ต่อให้เขาตาบอด ก็คงจะดูออกว่า เฉินเฟิงไม่ใช่คนธรรมดา

กว่าหวางซือหยวนจะตื่นนอนก็สิบโมงกว่าแล้ว ตอนที่เธอเพิ่งตื่นขึ้นมานั้น รู้สึกว่าร่างกายปวดเมื่อยไปหมด

โดยเฉพาะส่วนล่างของตนเอง รู้สึกปวดเมื่อยเป็นอย่างมาก