ลูกเขยมังกร นิยาย บท 485
บทที่ 485 ความสัมพันธ์ฉันเพื่อน
“แกไสหัวไปได้แล้ว”
“ห๊ะ? ประธานหู ความหมายของคุณคืออะไร?”
“ฉันพูดว่าแกไสหัวไปซะ!” หูเซอร์หยวนทำหน้าเย็นชา
ส่วนหยางเทียนกั๋วตกใจจนหน้าถอดสี “ประธานหู ไม่เอา ขอโอกาสให้ผมสักครั้งได้ไหม...”
หูเซอร์หยวนมองหยางเทียนกั๋วด้วยความเย็นยะเยือก ถ้าหยางเทียนกั๋วทำผิดแต่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเฉินเฟิง เธอคงให้โอกาสหยางเทียนกั๋วอีกสักครั้ง แต่ว่าความผิดของหยางเทียนกั๋วมันมาข้องเกี่ยวกับเฉินเฟิง เธอไม่สามารถให้โอกาสอันน้อยนิดกับหยางเทียนกั๋วได้เลย
หูเซอร์หยวนรีบเบนสายตามาทางหวางเต๋อฟา หวางเต๋อฟารีบเปิดปาก “ถ้างั้นประธานหูเป็นเพื่อนกับท่านนี้ งั้นฉันก็จะเอาห้องเลี้ยงรับรองชั้นหนึ่งยกคืนให้”
หวางเต๋อฟาเริ่มอ่อนข้อให้
เขาไม่สามารถไม่ยอมอ่อนข้อ การที่หูเซอร์หยวนทำเช่นนั้นกับหยางเทียนกั๋วก็สามารถดูออกว่า หูเซอร์หยวนกับเฉินเฟิง ไม่ใช่เพื่อนกันธรรมดา ในเวลานั้นถ้าเขาไม่ยอมโอนอ่อนไปด้วย เกรงว่าหูเซอร์หยวนก็คงไม่ไว้หน้าเขาเช่นกัน
“ไม่ต้องหรอก”
หูเซอร์หยวนพูดอย่างนิ่งๆ
ไม่ต้องหรอก? หวางเต๋อฟาตะลึง ความหมายของหูเซอร์หยวน หรือว่าเธอตกลงจะมายืนทางฝั่งเขากันแน่?
ถึงแม้ว่าจะยินดีอยู่ในใจ แต่ว่าหวางเต๋อฟาไม่ได้แสดงท่าทีออกมา “ประธานหู ยกห้องจัดเลี้ยงชั้นหนึ่งให้เขาไปเถอะ เพราะยังไงท่านนี้ก็พาคนมาตั้งมากมาย....”
“ประธานหวาง ที่ฉันพูดคุณยังไม่เข้าใจเหรอ” หูเซอร์หยวนพูดตัดบทอย่างไม่เกรงใจ หวางเต๋อฟา “ที่ฉันบอกว่าไม่ต้องแล้ว หมายความว่าคุณไสหัวไปซะ”
“ฉันไสหัวไป?!” หวางเต๋อฟาเบิกตาโต นัยน์ตาฉายความไม่อยากจะเชื่อออกมา
“ใช่ คุณไสหัวไป โรงแรมจินหม่าไม่ต้อนรับคุณ” หูเซอร์หยวนมองหวางเต๋อฟาอย่างเย็นชา แล้วพูดขึ้น “ตอนนี้ รีบไป เดี๋ยวนี้ พาคนในตระกูลของคุณไสหัวไปจากโรงแรมจินหม่าซะ!”
เย็นยะเยือก เฉียบขาด!
ไม่มีการไว้หน้าหวางเต๋อฟาเลยสักนิด!
“ประธานหู คุณไม่คิดว่าที่คุณทำแบบนี้มันเกินไปไหม?” หวางเต๋อฟาหน้าเริ่มแดง ยังไงเขาก็เป็นรองประธานกรรมการบริษัทที่จัดอันดับหนึ่งในห้าร้อยของโลกในด้านธุรกิจ แต่ผลลัพธ์ที่ได้ในตอนนี้ หูเซอร์หยวนดันให้เขาพาคนในตระกูลไสหัวออกไป
ถ้าวันนี้เขาไสหัวออกไปจากที่นี่จริงๆ งั้นญาติสนิทมิตรสหายที่มากันมากมายในวันนี้จะเห็นเขาเป็นตัวอะไร?
“เกินไปเหรอ?” หูเซอร์หยวนแสยะยิ้มให้อย่างเย็นชา “ฉันทำเกินไปจริง แล้วคุณจะมีปัญญาจัดการใช่ไหม?”
“แก...”
หวางเต๋อฟาโมโหจนพูดไม่ออก ถ้าคนอื่นกล้าพูดกับเขาอย่างนี้ เขาก็คงไม่กล้ำกลืนฝืนทนเอาไว้ ทว่านี่มันหูเซอร์หยวนเลยนะ?
เป็นลูกสาวคนเดียวของหูจิงไห่อดีตผู้ที่ร่ำรวยมั่งคั่งเป็นอันดับต้นๆ ของซูโจว และเป็นว่าที่ผู้สืบทอดของตระกูลหู ฐานะเช่นนี้ เขาไม่สามารถรังแกได้ วันนี้เขากล้ามาสร้างเรื่องให้หูเซอร์หยวนวุ่นวาย พรุ่งนี้เขาคงโดนเตะออกจากฝ่ายกรรมการบริษัทจงเสิ้ง
“ไล่ญาติๆ ของพวกเขาออกไปเดี๋ยวนี้” หูเซอร์หยวนขี้เกียจพูดเปลืองน้ำลายกับหวางเต๋อฟา แต่รีบออกคำสั่งทันที
บรรดาบอดี้การ์ดที่ติดตามอยู่ต่างไม่กล้าพูดขัดสักคำ พร้อมทั้งรีบเชิญหวางเต๋อฟาออกไปทันที
“ขอโทษเป็นอย่างสูงจริงๆ พี่เฟิง ที่ทำเรื่องแบบนี้” หลังจากที่หวางเต๋อฟาพาบรรดาญาติพี่น้องออกไปจากโรงแรมจินหม่าแล้ว หูเซอร์หยวนก็มายืนตรงหน้าเฉินเฟิง
“ไม่เป็นไร” เฉินเฟิงโบกมือไปมา ถ้ารู้ว่าธุรกิจโรงแรมจินหม่าเป็นของหูเซอร์หยวน เขาคงไม่ต้องทำเรื่องยุ่งยากขนาดนี้ โทรศัพท์ไปหาหูเซอร์หยวนตรงๆ เลย ทุกอย่างก็จัดการได้อย่างครบครัน
“อื้อ” หูเซอร์หยวนพยักหน้ารับคำ พร้อมทั้งมองมายังเสี้ยเมิ่งเหยาและคนของหลินเซียวเสียนแล้วเอ่ยว่า “พี่เฟิง ห้องจัดเลี้ยงตอนนี้ทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว คุณกับพี่สะใภ้และคุณตาสามารถเข้าไปได้แล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...