บทที่ 48 ประชุมประมูล
ในเวลาเดียวกัน เฉินเฟิงก็ได้รับโทรศัพท์จากเฉินจง
“คุณชาย เรื่องข่าวเดลี่ชางโจวคุณรู้แล้วหรือยัง?” เฉินจงถามอย่างไม่แน่ใจ
“ข่าวเดลี่ชางโจว?” เฉินเฟิงขมวดคิ้ว ในช่วงสองวันที่ผ่านมาเขาอยู่แต่บ้านของสวีเฟยหรงและเขาไม่ได้ออกไปไหนเลย
เมื่อเห็นว่าเฉินเฟิงดูเหมือนจะไม่รู้ เฉินเฟิงจึงได้เล่าเรื่องราวอย่างละเอียดให้เขาฟัง
เมื่อฟังจบ เฉินเฟิงก็หรี่สายตา เพื่อที่จะไล่เขาออกจากตระกูลเสี้ย หลินหลันก็สร้างปัญหาครั้งยิ่งใหญ่
“คุณชาย เรื่องนี้ผมต้องรับผิดชอบอย่างมากเพราะหยุดการเขียนข่าวของข่าวเดลี่ชางโจวไว้ไม่ทันเวลาและส่งผลกระทบอย่างมากต่อชื่อเสียงของคุณชาย คุณชายลงโทษมาได้เลย” เฉินจงร้องขอ แม้ว่าคนส่วนใหญ่ในโลกภายนอกจะไม่รู้จักตัวตนของเฉินเฟิง แต่เฉินเฟิงนั้นเป็นทายาทของตระกูลเฉินซึ่งเป็นตระกูลที่ร่ำรวยอันดับต้นๆของประเทศจีน และในปัจจุบันสื่อท้องถิ่นรายเล็กๆได้ดูถูกดูแคลนเฉินเฟิงนี่เหมือนเป็นการตบหน้าตระกูลเฉินโดยตรง
“เรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ เป็นเพราะแม่ยายของฉันที่ทำตัวเป็นปีศาจ” เฉินเฟิงไม่ได้ตำหนิเฉินจง เขาเองก็เพิกเฉยต่อชื่อเสียงมาโดยตลอด เขาอยู่ในตระกูลเสี้ยมาสามปีแล้วและชื่อเสียงของเขาก็ฉาวโฉ่มานาน แต่ตอนนี้นั้นก็เพียงแค่แย่ลงกว่าเดิมเท่านั้น
“คุณชาย เดลี่ชางโจวฉันได้ส่งให้คนไปจัดการแล้ว แล้วก็หัวหน้ากองบรรณาธิการที่จัดการเรื่องนี้ ฉันก็ได้ส่งคนไปควบคุมไว้แล้ว คุณชายต้องการ...” เจตนาฆ่าแวบเข้ามาในสายตาของเฉินจง เขาไม่กล้าทำอะไรกับหลินหลัน แต่เดลี่ชางโจวเท่านั้นที่เขาคิดเอาไว้ ตราบเท่าที่เขาต้องการเขาสามารถจัดการได้เลย โดยเฉพาะหัวหน้าบรรณาธิการที่ทำให้เฉินเฟิงต้องจนตรอก เฉินจงสามารถทำให้เธอหายไปอย่างเงียบๆได้เลย
"ไม่จำเป็น" เฉินเฟิงขมวดคิ้ว “เดลี่ชางโจว คุณไม่ต้องไปสนใจ ปล่อยพวกเขาไป”
จิตใจของเฉินเฟิงไม่ได้แคบจนถึงขนาดที่เขาจะเข่นฆ่า และหากจะซื้อ เดลี่ชางโจวจริงๆก็กลัวว่าตัวตนของเขาอาจจะถูกเปิดเผย
“ครับ คุณชาย”
“ตอนนี้การสร้างรีสอร์ทเป็นไงบ้าง?” เฉินเฟิงถามในสิ่งที่สำคัญ
“คุณชาย การก่อสร้างรีสอร์ทประสบปัญหาทางเทคนิคซึ่งจำเป็นต้องได้รับการแก้ไขโดยผู้เชี่ยวชาญด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ระหว่างประเทศหลายคนมาช่วยกันแก้ปัญหา เสิ่นหงชังได้พาคนของเราไปยุโรปแล้วและคาดว่าจะมีผลในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้” เฉินจงกล่าวอย่างสุภาพ
“โอเค หลังจากนี้ถ้ามีปัญหาอะไรต้องรายงานฉันก่อน อย่าคิดตัดสินใจล่วงหน้า” เฉินเฟิงกล่าวอย่างเคร่งขรึม เฉินจงเป็นคนของเฉินเจิ้นหนานดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะยืนอยู่เคียงข้างเขาในทุกสิ่งและปกป้องเฉินเฟิง
“ครับ คุณชาย”
ในเวลาเดียวกัน อุตสาหกรรมไวน์ชิงฉวนสำนักงานหรูหราชั้นบนสุดของอาคาร
เสิ่นจุนเหวินนั่งบนโซฟาด้วยความเพลิดเพลิน
ด้านหน้าของเขามีผู้หญิงเซ็กซี่คนหนึ่งกำลังคุกเข่าผู้หญิงคนนี้เป็นเลขานุการที่ได้รับคัดเลือกมาใหม่ ชื่อของเธอคือ หลินจือเป็นนักเรียนโรงเรียนศิลปะ รูปร่างหน้าตาของเธอค่อนข้างคล้ายกับ สวีเฟยหรง
ด้วยเสียงที่ดังขึ้น หลินจือก็ถูกเขาผลักลงกับพื้น
“คุณชายเสิ่น ฉันยังเล่นไม่พอเลย..”
สายตาของหลินจือหรี่มอง เธอรู้นิสัยของเสิ่นจุนเหวินเขาชอบคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ชื่อ สวีเฟยหรงดังนั้นทุกครั้งที่เธอคุกเข่าต่อหน้า เสิ่นจุนเหวินเธอจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเปลี่ยนตัวเองให้เป็น สวีเฟยหรงเธอหวังว่าวันหนึ่งเธอจะสามารถแทนที่ สวีเฟยหรงและแต่งงานเข้าสู่ตระกูลเสิ่นได้
“ออกไป!”
เสิ่นจุนเหวินมองไปที่ หลินจือด้วยความรังเกียจและสายตาของเขาก็เย็นชา หลินจือครุ่นคิดอย่างรอบคอบ เขามองไม่ออกได้อย่างไร ของเล่นที่ใช้เงินจ่ายเพื่อมาอ้าขากล้าเอามาเปรียบเทียบกับสวีเฟยหรงได้ไง?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...