ลูกเขยมังกร นิยาย บท 504
บทที่ 504 คนบ้ากาม
“คุณมาเที่ยวคนเดียวเหรอคะ?” ในขณะที่เฉินเฟิงกำลังสอดส่องมองหาร่างคุ้นตาที่ว่า ก็มีเสียงอ่อนหวานดังขึ้นข้างหู
เฉินเฟิงจึงหันกลับไปมองในทันทีและพบกับหญิงสาวแต่งหน้าจัดคนหนึ่ง
หญิงสาวคนนี้แต่งตัวเซ็กซี่มาก ช่วงบนสวมเสื้อกล้ามเอวลอย ช่วงล่างสวมกางเกงขาสั้นเสมอหู สีฟ้านอกจากเสื้อผ้าสองชิ้นนี้แล้วก็ไม่มีอย่างอื่นอีก
ภายใต้แสงไฟ ผิวขาวดุจหิมะของหญิงสาวจึงโดดเด่นมาก ขาเรียวยาวทั้งสองข้างนั่นยิ่งดึงดูดสายตา
ถึงแม้ว่าหญิงสาวตรงหน้าจะเซ็กซี่เผ็ดร้อนขนาดไหน ทว่าเฉินเฟิงปรายตามองแวบเดียวก็หมดซึ่งความสนใจ
เมื่อเห็นเฉินเฟิงไม่พูดอะไรแล้วเดินจากไป หญิงสาวเริ่มร้อนใจจึงคว้าแขนของเฉินเฟิงไว้ก่อนเอ่ย “อยากรู้จักคุณได้ไหมคะ? ฉันชื่อหลิ่วซวนค่ะ”
“ค่ำคืนที่ยาวนานแบบนี้คุณมาคนเดียวก็ไม่สนุกสิคะ……ให้เสี่ยวซวนอยู่เป็นเพื่อนคุณดีกว่า”
หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงอันยั่วยวนพลางขยับร่างกายตัวเองเข้าหาอีกฝ่าย แม้แต่หน้าอกนุ่มนิ่มนั่นก็เริ่มถูไถเข้ากับลำตัวของเฉินเฟิง
สำหรับการกระทำนี้ปฏิกิริยาของเฉินเฟิงนั้นเรียบเฉยทว่ารุนแรงมาก เขาโพล่งออกมาแค่คำเดียว
“ออกไป!”
เฉินเฟิงเอ่ยขึ้นพลางผลักตัวหญิงสาวเซ็กซี่ออกไปให้พ้นตัว
เมื่อถูกเฉินเฟิงผลักตัวออก หญิงสาวก็ทั้งโกรธทั้งโมโห เมื่อเห็นว่าสายตาของคนรอบข้างมองมายังตัวเอง หญิงสาวก็กัดฟันตัดสินใจที่จะทำอะไรบางอย่าง
เธอกรีดร้องออกมา “ช่วยด้วยค่ะ จับคนบ้ากามที!”
คนบ้ากามงั้นหรือ?
เมื่อคำว่าบ้ากามดังขึ้น กลุ่มคนที่อยู่โดยรอบก็เริ่มขยับตัว มีบางส่วนที่มาล้อมพวกเขาเอาไว้
“เกิดอะไรขึ้นหรือคนสวย? ต้องการความช่วยเหลือหรือไม่?”
ร่างกายสุดแสนจะเซ็กซี่ของหญิงสาวดึงดูดความสนใจจากวัยรุ่นเลือดร้อนได้ในทันที
“ต้องการค่ะ! ช่วยฉันจับไอ้บ้ากามคนนั้นที!”
หญิงสาวกัดฟันแล้วชี้ไปทางเฉินเฟิง แววตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ
ไอ้บ้ากาม?
กลุ่มวัยรุ่นเลือดร้อนเหลือบมองเฉินเฟิงแวบหนึ่ง จากนั้นก็กรูเข้าไปหยุดอยู่หน้าของเฉินเฟิงโดยไม่ได้นัดหมาย แล้วล้อมเฉินเฟิงไว้
“หลีกไป” เฉินเฟิงขมวดคิ้วมองไปยังกลุ่มวัยรุ่น
“หลีกไปอย่างนั้นหรือ?” วัยรุ่นคนหนึ่งที่สวมหมวกฮิปฮอปและเจาะหูเอ่ยขึ้นเสียงเย็น “หากคุณไม่อธิบายเรื่องนี้ให้ชัดเจนวันนี้ก็อย่าหวังว่าจะได้ออกไป”
“ใช่ หากไม่อธิบายเรื่องนี้ วันนี้อย่าหวังว่าจะได้ออกไป!”
“อธิบายอะไร?” เฉินเฟิงเอ่ยขึ้นเสียงเรียบพลางมองไปยังวัยรุ่นที่เจาะหู
“ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าคุณเป็นคนบ้ากาม…..”
“เธอบอกแล้วคุณก็เชื่ออย่างนั้นหรือ?” ไม่รอให้วัยรุ่นคนนี้พูดจบ เฉินเฟิงก็เอ่ยขัดเสียงเย็น
วัยรุ่นคนที่เจาะหูก็เริ่มมีน้ำโห “ผู้หญิงคนนั้นสวยขนาดนั้น เธอจะโกหกได้ยังไง!”
“สวยงั้นหรือ?” เฉินเฟิงหัวเราะเสียงเย็น “แค่สวยก็โกหกไม่เป็นแล้วอย่างนั้นสิ?”
“นี่คุณ……” วัยรุ่นเจาะหูจึงพูดไม่ออก
“คุณคือไอ้บ้ากาม!”
ขณะนั้นเองผู้หญิงเซ็กซี่คนนั้นก็เดินเข้ามา เธอมองเฉินเฟิงด้วยสายตาเย็นยะเยือก “คุณฉวยโอกาสแอบจับก้นฉัน”
เฉินเฟิงจึงเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ “หลักฐานล่ะ?”
“ไม่มีหลักฐาน!”
“เรื่องแบบนี้จะมีหลักฐานได้ยังไงกัน?!” หลิ่วซวนแหวเสียงดัง ราวกับมีไฟพุ่งออกมาจากดวงตาของเธอ
ฉับพลันสีหน้าของเธอก็ทำให้ผู้คนจำนวนไม่น้อยที่วางตัวเป็นกลางเริ่มหวั่นไหว
“ผู้หญิงคนนี้พูดถูก เรื่องแบบนี้จะมีหลักฐานได้ยังไงกัน? เธอไม่รู้เสียหน่อยว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นคนบ้ากาม”
“ใช่ ฉันก็คิดว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนบ้ากาม คุณดูจากการแต่งตัวก็รู้แล้ว แค่ดูก็รู้ว่าไม่ใช่คนดี”
เสียงวิพากษ์วิจารณ์จากคนรอบข้างเฉินเฟิงได้ยินทั้งหมด ปฏิเสธไม่ได้ว่าผู้หญิงเซ็กซี่คนนี้ฉลาดไม่น้อย วิธีการของเธอนั้นง่ายดายมากแค่ใช้เสียงวิจารณ์ในการกดดันเขาแล้วโยนข้อหาไอ้บ้ากามมาให้เขา
ที่สำคัญก็คือตอนนี้เขาไม่มีหลักฐานและการที่ไม่มีหลักฐานนี้ก็กลายเป็นหลักฐานชิ้นสำคัญ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...