ลูกเขยมังกร นิยาย บท 505
บทที่ 505 ตรวจสอบกล้องวงจรปิด
“ใช่ ฉันไม่มีหลักฐาน แต่เมื่อสักครู่เขาจับก้นฉันจริงๆ” หลิ่วซวนยังคงหน้าด้านต่อ เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วเธอไม่มีทางถอยกลับได้แล้ว ทางรอดทางเดียวของเธอก็คือโยนความผิดนี้ไปให้เฉินเฟิง
ฉู่ชีงฉือเป็นดาราดังแล้วยังไง? เป็นดาราไม่ต้องมีเหตุผลก็ได้อย่างนั้นหรือ?
“เธอแน่ใจนะ?” สีหน้าของฉู่ชีงฉือเย็นชากว่าเดิม
“แน่ใจ!” หลิ่วซวนกัดฟันพูด
“ดี” ฉู่ชีงฉือพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะหันไปหาชายชราสวมเสื้อขนนกที่ยืนอยู่ด้านหลัง “ลุงหวังไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดที!”
“เอาบันทึกกล้องวงจรปิดของบริเวณดาดฟ้าชั้นนี้มา!”
“ครับคุณหนู” ชายชราสวมเสื้อขนนกโค้งคำนับเล็กน้อยก่อนจะหันหลังเดินจากไป
เมื่อได้ยินคำว่าบันทึกกล้องวงจรปิด สีหน้าของหลิ่วซวนก็เปลี่ยนไปทันที บนเรือนี้มีกล้องวงจรปิดด้วยหรือนี่?
“เดี๋ยวก่อน!”
ชายชราสวมเสื้อขนนกยังเดินไม่ถึงไหนหลิ่วซวนก็เอ่ยปากขึ้น
เธอไม่สามารถให้ชายชราคนนี้ไปเอาบันทึกกล้องวงจรปิดได้ หากชายชราเอาบันทึกกล้องวงจรปิดมาเปิดให้ทุกคนดู เธอคงไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!
เสียหน้าถือว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย ที่สำคัญกว่าก็คือฉู่ชีงฉือและเฉินเฟิงไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่!
“คุณฉู่ ฉันอาจจะจำผิดเอง” เมื่อเห็นว่าฉู่ชีงฉือมองมาที่ตนด้วยสายตาเยือกเย็น หลิ่วซวนก็พลั้งปากพูดออกมา
“จำผิดอย่างนั้นหรือ?” มุมปากของฉู่ชีงฉือยกขึ้นเล็กน้อย
“ใช่…… เมื่อสักครู่ผู้ชายคนนั้นไม่ได้จับก้นฉัน เขาอาจจะแค่มาโดนตัวฉันโดยไม่ได้ตั้งใจ” หลิ่วซวนเอ่ยอย่างหน้าไม่อาย
“แค่ไม่ได้ตั้งใจโดนตัวเธอสินะ?” ฉู่ชีงฉือเอ่ยขึ้นพร้อมกับสีน่าสมเพช มาถึงขั้นนี้แล้วหลิ่วซวนยังกล้าโกหกอีกหรือ
“ใช่……”
“ลุงหวัง ไปเอาบันทึกกล้องวงจรปิดมา เห็นทีว่าหากไม่เอาบันทึกกล้องวงจรปิดมา คนบางคนคงจะไม่ยอมพูดความจริง” ฉู่ชีงฉือเอ่ยเสียงเรียบ
“อย่านะ!” เมื่อเห็นว่าฉู่ชีงฉือตัดสินใจเด็ดขาดแบบนี้ หลิ่วซวนก็ร้อนรนขึ้นมาทันที
“ฉันพูด ฉันยอมพูดความจริงแล้ว!”
“ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ลวนลามฉัน ฉันเองที่ให้ท่าเขาก่อน” ภายใต้สถานการณ์คับขัน หลิ่วซวนก็ยอมพูดความจริง
ให้ท่าก่อนอย่างนั้นหรือ?!
เมื่อได้ยินคำพูดของหลิ่วซวน ฉับพลันก็มีเสียงวิจารณ์ดังขึ้นจากรอบข้าง
คนจำนวนไม่น้อยมองมาด้วยสายตาดูถูก
ส่วนวัยรุ่นเลือดร้อนที่เข้าข้างหลิ่วซวนในตอนแรกก็อับอายมากจนแทบจะขุดหลุมแล้วมุดหนีไป
“ให้ท่าไม่สำเร็จเลยตลบหลังสินะ?”
ฉู่ชีงฉือมองหลิ่วซวนด้วยความสมเพช
“ใช่” หลิ่วซวนยอมรับแต่โดยดี
ฉู่ชีงฉือพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนจะหันไปทางนักท่องเที่ยวที่อยู่รอบข้าง “ได้ยินกันแล้วใช่ไหม”
“ได้ยินแล้ว” มีนักท่องเที่ยวคนหนึ่งตอบรับ และก็มีนักท่องเที่ยวจำนวนไม่น้อยที่สบตาฉู่ชีงฉือแล้วก้มหน้าลงโดยอัตโนมัติ
“ได้ยินแล้วก็ดี” ฉู่ชีงฉือพยักหน้าเบาๆก่อนจะหันไปทางหลิ่วซวนพลางเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ “มีอะไรจะบอกเธออย่างหนึ่ง ความจริงแล้วบนเรือลำนี้ไม่มีกล้องวงจรปิดหรอก”
ไม่มีกล้องวงจรปิดอย่างนั้นหรือ?!
นี่เธอถูกฉู่ชีงฉือหลอกหรือ?!
หลิ่วซวนเบิกตาโพลง โมโหจนแทบกระอักเลือด
คนรอบข้างถึงกับอ้าปากค้าง ตกใจจนพูดไม่ออกเลยทีเดียว
หลิ่วซวนและคนรอบข้างจะมีปฏิกิริยายังไงฉู่ชีงฉือไม่สนใจเลยสักนิด
วินาทีนี้ฉู่ชีงฉือเดินยิ้มจนมาหยุดอยู่ที่หน้าของเฉินเฟิง “พี่เฉินทำไมถึงลงมาที่นี่?”
“ฉันมาตามหาคน” เฉินเฟิงตอบกลับยิ้มๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...