ลูกเขยมังกร นิยาย บท 506

บทที่ 506 คนช่างประจบ

เฉินเฟิงเดินยิ้มเข้ามาจนถึงโต๊ะทานอาหาร

เมื่อเห็นฉู่ยี่เฟยและจางเทียนเซออยู่ด้วย เฉินเฟิงก็เริ่มทักทายก่อน “อรุณสวัสดิ์ครับ พี่ฉู่ รุ่นพี่จาง”

“อรุณสวัสดิ์” ฉู่ยี่เฟยยิ้มรับ

จางเทียนเซอมองหน้าเฉินเฟิงแวบหนึ่งก่อนเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้ม “รุ่นน้องเฉินเมื่อคืนหลับสบายดีไหม?”

“ก็ดีครับ”

เฉินเฟิงตอบกลับ ห้องพักของเขาเป็นห้องพักที่หรูหราที่สุดของเรือลำนี้ดังนั้นจึงไม่ได้รู้สึกถึงความโคลงเคลงของเรือมากนัก เขาจึงหลับสนิททั้งคืน

“อืมดีแล้ว” จางเทียนเซอพยักหน้ารับยิ้มๆ

จากนั้นเขาจึงเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “เรือสำราญคงจะถึงเกาะตอนค่ำของวันนี้และการต่อสู้จะเริ่มขึ้นในวันพรุ่งนี้”

“ในระหว่างนี้คุณควรพักผ่อนเก็บแรงไว้ให้เต็มที่เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ในวันพรุ่งนี้”

เฉินเฟิงยิ้มตอบ ในขณะที่กำลังจะพยักหน้ารับ หูฉี่ซิงที่นั่งข้างจางเทียนเซอก็เอ่ยปากขึ้นก่อน “รุ่นพี่จาง รุ่นน้องเฉินจะพักผ่อนเต็มที่หรือไม่ไม่สำคัญหรอก ที่สำคัญคือรุ่นพี่ที่ต้องพักผ่อนให้เพียงพอ ”

“การต่อสู้ในวันพรุ่งนี้ รุ่นพี่และมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่ต่างหากที่เป็นตัวเด่น พวกเราและรุ่นน้องเฉินต่างก็เป็นเพียงตัวประกอบของรุ่นพี่และมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่เท่านั้น ดังนั้นวันพรุ่งนี้ยังไงก็ต้องฝากความหวังไว้ที่รุ่นพี่แล้วล่ะ ขอแค่รุ่นพี่และมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่ทำได้ดี การต่อสู้ในวันพรุ่งนี้ก็ชนะเกินครึ่งแล้ว ”

น้ำเสียงของหูฉี่ซิงแฝงไว้ซึ่งความหมายหลายชั้น คำพูดของเขาแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่ากำลังประจบจางเทียนเซอ ในขณะเดียวกันก็เป็นการดูถูกเฉินเฟิงไปในตัว

หยางเสี่ยนหมิงที่อยู่ด้านข้างหัวเราะแต่ไม่พูดอะไรออกมา เขาไม่แปลกใจเลยสักนิดที่หูฉี่ซิงจะพูดแบบนี้

เขารู้จักหูฉี่ซิงดี ด้านความสามารถของเจ้าตัวนั้นด้อยมาก แต่เรื่องประจบสอพลอนี่เก่งที่สุด

ถึงแม้เขาจะเป็นศิษย์เอกของสำนักสิงยี่แต่ความสามารถของเขานั้นไม่อยู่ในสามอันดับแรกของจำนวนลูกศิษย์ทั้งหมดด้วยซ้ำ

ทว่าครั้งนี้สำนักสิงยี่กลับส่งเขามาเป็นตัวแทนในการต่อสู้

เรื่องนี้ยังไงก็เกี่ยวกับความช่างประจบสอพลอของหูฉี่ซิง

ภายในสำนักสิงยี่ หูฉี่ซิงคือคนที่ช่างประจบเจ้าสำนักมากที่สุด

ตอนนี้เห็นทีว่าหูฉี่ซิงคงจะประจบจางเทียนเซอเป็นรายต่อไป

และปฏิเสธไม่ได้เลยว่าครั้งนี้หูฉี่ซิงประจบจางเทียนเซอได้ถูกจุดมาก

เขาคงมองออกว่าจางเทียนเซอสนใจฉู่ชีงฉือ ทว่าความสนใจของฉู่ชีงฉือกลับอยู่ที่จอมยุทธ์ฝึกเองอย่างเฉินเฟิง

ในฐานะที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน หูฉี่ซิงจึงรู้ว่าจางเทียนเซอไม่ชอบใจมากแค่ไหน

ถึงแม้จางเทียนเซอจะไม่ชอบใจขนาดไหนแต่ในฐานะศิษย์เอกของภูเขาหลงหู่ จางเทียนเซอจึงต้องรักษาภาพลักษณ์ ไม่สามารถแสดงความไม่พอใจออกมาได้ อีกทั้ง……โดยเฉพาะเกิดอาการหึงหวงเพราะจอมยุทธ์ฝึกเองคนหนึ่ง เรื่องแบบนี้จางเทียนเซอคงไม่สามารถทำได้

และเรื่องที่จางเทียนเซอทำไม่ได้คงต้องตกเป็นหน้าที่ของหูฉี่ซิง

ในฐานะคนช่างประจบอย่างหูฉี่ซิงซึ่งเข้าใจการประจบอย่างถ่องแท้แล้วนั้น เขาจึงรู้ดีว่าต้องประจบยังไงจางเทียนเซอถึงจะพอใจที่สุด

ครั้งนี้หากไม่ใช่เพราะฉู่ชีงฉือ เขาคงไม่มีทางมาเป็นตัวแทนของตระกูลฉู่เพื่อเข้าร่วมการต่อสู้ในครั้งนี้ ให้เขามาจัดการจอมยุทธ์ของประเทศญี่ปุ่นนั้นไม่คุ้มค่าเลยสักนิด

“ฮ่าฮ่าฮ่า รุ่นพี่จางเท่มาก” หูฉี่ซิงเริ่มประจบอีกครั้ง

ด้านเฉินเฟิงกลับส่ายหน้าแล้วไม่พูดอะไรต่อ

ในตอนแรกเขายังรู้สึกดีกับจางเทียนเซอเพราะคนเป็นอาจารย์อย่างจางเสี่ยนจวนแห่งภูเขาหลงหู่

ทว่าตอนนี้……

หมดซึ่งความรู้สึกดีๆ

การต่อสู้ยังไม่ทันเริ่มจางเทียนเซอยังหลงตัวเองขนาดนี้ ไม่เห็นจอมยุทธ์ของประเทศญี่ปุ่นอยู่ในสายตาเลยสักนิด

หากตอนขึ้นเวทีต่อสู้จริงๆ เขายังคงมีท่าทีหลงตัวเองแบบนี้โอกาสแพ้มีมากกว่าชนะแน่นอน

ราวกับเห็นความกังวลใจของเฉินเฟิง ฉู่ยี่เฟยจึงรีบเอ่ยเตือน “เทียนเซอ มั่นใจในตัวเองเป็นเรื่องดีแต่อย่าดูถูกศัตรูเด็ดขาด การต่อสู้ในครั้งนี้มีความเป็นไปได้มากว่าทางสมาคมการค้าเชียสุ่ยจะเชิญคนของนักบุญมืดและเสินอิ่นมา ความสามารถของพวกเขานั้นจอมยุทธ์ธรรมดาทั่วไปของประเทศญี่ปุ่นเทียบไม่ติดเลยล่ะ”

เมื่อได้ยินคำว่าคนของนักบุญมืดและเสินอิ่น ม่านตาของจางเทียนเซอก็หดเล็กลงโดยอัตโนมัติ ทว่าฝีปากเขายังคงไว้ซึ่งความไม่ใส่ใจ “พี่ฉู่ คนของนักบุญมืดและเสินอิ่นเก่งก็จริง แต่พวกเราคนของภูเขาหลงหู่ก็ไม่ธรรมดา”

“ผมตามอาจารย์ขึ้นเขาไปฝึกวิชาตั้งแต่เด็ก วิชาของภูเขาหลงหู่ผมท่องจำได้ขึ้นใจ ถึงจะต้องปะทะกับคนของนักบุญมีดจริงๆ ผมก็ไม่กลัว”

“หวังว่าจะเป็นแบบนั้นก็แล้วกัน” ภายนอกฉู่ยี่เฟยพยักหน้ารับ ทว่าภายในกลับถอนหายใจใส่ หากคนของนักบุญมืดและเสินอิ่นรับมือได้ง่ายขนาดนั้น เช่นนั้นสมาคมการค้าเชียสุ่ยคงไม่ต้องลำบากเชิญคนทั่วทุกสารทิศแบบนี้หรอก

เมื่อเห็นว่าฉู่ยี่เฟยยังคงมีความกังวลอยู่ หูฉี่ซิงก็เอ่ยปากขึ้นอีกครั้ง “พี่ฉู่วางใจเถอะ รุ่นพี่จางคือที่หนึ่งของรุ่นเยาวชนของภูเขาหลงหู่ คนในวัยเดียวกันที่มีวิชามากพอสูสีกับรุ่นพี่จางได้นั้นมีไม่เกินสามคน พรุ่งนี้มีรุ่นพี่จางออกตัว ชัยชนะต้องตกเป็นของสมาคมการค้าจงไห่ของพวกคุณแน่นอน”