บทที่ 506 คนช่างประจบ
เฉินเฟิงเดินยิ้มเข้ามาจนถึงโต๊ะทานอาหาร
เมื่อเห็นฉู่ยี่เฟยและจางเทียนเซออยู่ด้วย เฉินเฟิงก็เริ่มทักทายก่อน “อรุณสวัสดิ์ครับ พี่ฉู่ รุ่นพี่จาง”
“อรุณสวัสดิ์” ฉู่ยี่เฟยยิ้มรับ
จางเทียนเซอมองหน้าเฉินเฟิงแวบหนึ่งก่อนเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้ม “รุ่นน้องเฉินเมื่อคืนหลับสบายดีไหม?”
“ก็ดีครับ”
เฉินเฟิงตอบกลับ ห้องพักของเขาเป็นห้องพักที่หรูหราที่สุดของเรือลำนี้ดังนั้นจึงไม่ได้รู้สึกถึงความโคลงเคลงของเรือมากนัก เขาจึงหลับสนิททั้งคืน
“อืมดีแล้ว” จางเทียนเซอพยักหน้ารับยิ้มๆ
จากนั้นเขาจึงเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “เรือสำราญคงจะถึงเกาะตอนค่ำของวันนี้และการต่อสู้จะเริ่มขึ้นในวันพรุ่งนี้”
“ในระหว่างนี้คุณควรพักผ่อนเก็บแรงไว้ให้เต็มที่เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ในวันพรุ่งนี้”
เฉินเฟิงยิ้มตอบ ในขณะที่กำลังจะพยักหน้ารับ หูฉี่ซิงที่นั่งข้างจางเทียนเซอก็เอ่ยปากขึ้นก่อน “รุ่นพี่จาง รุ่นน้องเฉินจะพักผ่อนเต็มที่หรือไม่ไม่สำคัญหรอก ที่สำคัญคือรุ่นพี่ที่ต้องพักผ่อนให้เพียงพอ ”
“การต่อสู้ในวันพรุ่งนี้ รุ่นพี่และมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่ต่างหากที่เป็นตัวเด่น พวกเราและรุ่นน้องเฉินต่างก็เป็นเพียงตัวประกอบของรุ่นพี่และมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่เท่านั้น ดังนั้นวันพรุ่งนี้ยังไงก็ต้องฝากความหวังไว้ที่รุ่นพี่แล้วล่ะ ขอแค่รุ่นพี่และมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่ทำได้ดี การต่อสู้ในวันพรุ่งนี้ก็ชนะเกินครึ่งแล้ว ”
น้ำเสียงของหูฉี่ซิงแฝงไว้ซึ่งความหมายหลายชั้น คำพูดของเขาแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่ากำลังประจบจางเทียนเซอ ในขณะเดียวกันก็เป็นการดูถูกเฉินเฟิงไปในตัว
หยางเสี่ยนหมิงที่อยู่ด้านข้างหัวเราะแต่ไม่พูดอะไรออกมา เขาไม่แปลกใจเลยสักนิดที่หูฉี่ซิงจะพูดแบบนี้
เขารู้จักหูฉี่ซิงดี ด้านความสามารถของเจ้าตัวนั้นด้อยมาก แต่เรื่องประจบสอพลอนี่เก่งที่สุด
ถึงแม้เขาจะเป็นศิษย์เอกของสำนักสิงยี่แต่ความสามารถของเขานั้นไม่อยู่ในสามอันดับแรกของจำนวนลูกศิษย์ทั้งหมดด้วยซ้ำ
ทว่าครั้งนี้สำนักสิงยี่กลับส่งเขามาเป็นตัวแทนในการต่อสู้
เรื่องนี้ยังไงก็เกี่ยวกับความช่างประจบสอพลอของหูฉี่ซิง
ภายในสำนักสิงยี่ หูฉี่ซิงคือคนที่ช่างประจบเจ้าสำนักมากที่สุด
ตอนนี้เห็นทีว่าหูฉี่ซิงคงจะประจบจางเทียนเซอเป็นรายต่อไป
และปฏิเสธไม่ได้เลยว่าครั้งนี้หูฉี่ซิงประจบจางเทียนเซอได้ถูกจุดมาก
เขาคงมองออกว่าจางเทียนเซอสนใจฉู่ชีงฉือ ทว่าความสนใจของฉู่ชีงฉือกลับอยู่ที่จอมยุทธ์ฝึกเองอย่างเฉินเฟิง
ในฐานะที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน หูฉี่ซิงจึงรู้ว่าจางเทียนเซอไม่ชอบใจมากแค่ไหน
ถึงแม้จางเทียนเซอจะไม่ชอบใจขนาดไหนแต่ในฐานะศิษย์เอกของภูเขาหลงหู่ จางเทียนเซอจึงต้องรักษาภาพลักษณ์ ไม่สามารถแสดงความไม่พอใจออกมาได้ อีกทั้ง……โดยเฉพาะเกิดอาการหึงหวงเพราะจอมยุทธ์ฝึกเองคนหนึ่ง เรื่องแบบนี้จางเทียนเซอคงไม่สามารถทำได้
และเรื่องที่จางเทียนเซอทำไม่ได้คงต้องตกเป็นหน้าที่ของหูฉี่ซิง
ในฐานะคนช่างประจบอย่างหูฉี่ซิงซึ่งเข้าใจการประจบอย่างถ่องแท้แล้วนั้น เขาจึงรู้ดีว่าต้องประจบยังไงจางเทียนเซอถึงจะพอใจที่สุด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...