ลูกเขยมังกร นิยาย บท 515

บทที่ 515 การจับฉลาก

วัยรุ่นหนุ่มสาวหลายคนนี้แต่งตัวได้คล้ายคลึงกับจางเทียนเซอ ชุดที่พวกเขาใส่ไม่ใช่เสื้อคลุมยาวหรือกระโปรงยาว

นอกจากเรื่องการใส่เสื้อคลุมยาวหรือกระโปรงยาวแล้ว ด้านหลังของพวกเขายังจัดเตรียมอาวุธทุกอย่างอย่างครบครัน ไม่ว่าจะเป็นดาบยาว หรือดาบราชวงศ์ถัง

แต่ว่าสิ่งที่เฉินเฟิงคาดการณ์ไม่ถึงก็คือ กลุ่มวัยรุ่นหญิงสาวสิบกว่าคนนี้ เด็กสาววัยรุ่น ที่เฉินเฟิงเคยเจอก่อนหน้านี้มาแล้ว

เธอเป็นพี่สาวของหวู่เหวินโป๋ ชื่อหวู่เหวินเชี่ยน

“อีตานี้ทำไมมาอยู่ที่นี่ด้วย?”

ตอนที่เฉินเฟิงเห็นหวู่เหวินเชี่ยนในตอนนั้น หวู่เหวินเชี่ยนก็เห็นเฉินเฟิง เมื่อเอามาเปรียบเทียบกับท่าทีอันสงบเสงี่ยมของเฉินเฟิงแล้ว หวู่เหวินเชี่ยนแปลกใจอยู่ไม่น้อย เธอไม่คิดเลยว่า เฉินเฟิงจะมาปรากฏกายในการเดิมพันประลองฝีมือของทั้งสองสมาคมนี้ได้

“ฮ่าๆ พูดถึงอยู่ก็มาหาพอดีเลย!” วังโฉงหยางก็สนใจในตัวของพวกหวู่เหวินเชี่ยนอยู่เหมือนกัน

“ยี่เฟย พวกเขาหลายท่านเป็นคนผู้มากความสามารถในมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่และบู๊ตั๊ง....” วังโฉงหยางยิ้มแย้มให้ฉู่ยี่เฟยพร้อมทั้ง --แนะนำให้ฟัง

หนุ่มสาววัยรุ่นสิบกว่าคนนี้มีอยู่หกคนที่เข้าร่วมการเดิมพันประลองฝีมือในครั้งนี้ นอกจากหกคนแล้ว คนอื่นๆ ต่างเป็นคนที่สำนักของตนเองให้ออกมาศึกษาหาประสบการณ์ในการประลองฝีมือกันทั้งนั้น เพราะว่าการเดิมพันที่ใหญ่โตในครั้งนี้ มีผู้ยอดมีฝีมือขั้นสูงสุดของทั้งหวาเซี่ยและญี่ปุ่นทั้งสองประเทศเข้าร่วมการแข่งขัน

สังเกตได้ว่าการประลองฝีมือของผู้ยอดฝีมือเหล่านี้ มันยังมีประโยชน์มากกว่าการทำงานลับหลังเลย

สิ่งที่ทำให้เฉินเฟิงรู้สึกเหนือคาดก็คือ หวู่เหวินเชี่ยนก็เป็นหนึ่งในหกคนที่เข้าร่วมการแข่งขัน

เธอกับชายหนุ่มที่ท่าทางเย็นชาคนหนึ่งเข้าร่วมการแข่งขันเดิมพันในครั้งนี้ในนามสำนักมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่

ชายหนุ่มที่ดูเย็นชาคนนี้ชื่อว่าหวังเฉียน เป็นคนที่จางเทียนเซอพูดติดปากมาตลอดว่าเป็นยอดฝีมือของสำนักมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่ และการเดิมพันในครั้งนี้ ก็เป็นนักฆ่าที่เก่งฉกาจที่สุดของสมาคมจงไห่

หน้าตาของหวังเฉียนก็ไม่ได้เป็นที่สนใจของคนสักเท่าไหร่ จนสามารถพูดได้ว่าแสนจะธรรมดามาก แต่กลิ่นอายบนตัวของเขากลับแผ่รัศมีสันโดษออกมา จนทำให้หนุ่มสาวกว่าสิบคนนั้นถูกลดระดับให้ต่ำลงไปอีกขั้น

ความรู้สึกที่ให้คนสัมผัสได้ นั่นคือคมในฝัก!

หลังจากที่วังโฉงหยางแนะนำหวังเฉียนให้รู้จักแล้ว ทางด้านฉู่ยี่เฟยก็แนะนำเฉินเฟิงกับพวกของจางเทียนเซอให้รู้จัก

การแสดงออกของหวังเฉียนตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆ ขนาดที่แนะนำจางเทียนเซอ ให้รู้จักในตอนนั้น หัวคิ้วของเขาก็ไม่ได้ขยับเขยื้อนใดๆ แทบไม่มองหน้าจางเทียนเซอเลยสักครั้ง

แต่เป็นคนอื่นๆ นั้น เมื่อได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของจางเทียนเซอแล้ว ทุกคนต่างยิ้มให้เล็กน้อย และทักทายกับจางเทียนเซอ

ส่วนเฉินเฟิง หูฉี่ซิง หยางเสี่ยนหมิงทั้งสามคนนี้ แทบไม่ได้อะไรมากมาย ตอนที่ฉู่ยี่เฟยแนะนำทั้งสามคนนี้ คนอื่นๆ สิบกว่าคนทำทีแค่พยักหน้าให้ตามปกติ

เวลานั้นเอง เฉินเฟิงก็ไม่ได้รู้สึกอะไร

คนเหล่านี้เขาไม่เก็บเอามาใส่ใจนั้นถือว่าเป็นเรื่องปกติ เพราะว่าสถานะของพวกเขาในตอนนี้ ก็แค่ ‘จอมยุทธ์ฝึกเอง’

ยามเมื่อทุกคนกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ทันใดนั้น ก็มีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่ใส่ชุดเครื่องแต่งกายของสหพันธ์บูโดเดินเข้ามาหา

“ประธานวัง ประธานฉู่ ได้เวลาเริ่มจับฉลากแล้ว”

จับฉลาก?

วังโฉงหยางกับฉู่ยี่เฟยสบตากัน จากนั้น วังโฉงหยางก็พยักหน้าให้ แล้วพูดว่า “ได้ พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้”

“ทุกคนเดินไปด้วยกันเถอะ การจับฉลากของการเดิมพันนั้นจำเป็นต้องมีพวกเราอยู่ในงานด้วย” วังโฉงหยางพูดอีกครั้ง

หลายนาทีผ่านไป มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาบริเวณด้านหน้าของเวทีมวย

เมื่อเดินมาถึงสนาม เฉินเฟิงก็พบว่าจอมยุทธ์ทั้งหกนั้นมีลมหายใจที่แข็งแกร่งมาก

หั้วจิ้ง!

จอมยุทธ์ทั้งหกคนอยู่ในขั้นหั้วจิ้ง!

เฉินเฟิงได้แต่หรี่ตาลงทันที จากการมองการแต่งตัวของทั้งหกคนนั้น เห็นได้ชัดว่าการเดิมพันในครั้งนี้ของทั้งหกคน ทั้งส่วนทางการหวาเซี่ยและญี่ปุ่นทั้งสองประเทศและทั้งสองสมาคมธุรกิจการค้า

ทางด้านหวาเซี่ยมีสามคนที่อยู่ในขั้นหั้วจิ้ง ส่วนทางด้านญี่ปุ่นก็มีสามคนที่อยู่ในขั้นหั้วจิ้ง!

ทางด้านหวาเซี่ยนั้นอยู่ในหั้วจิ้งขั้นกลางทั้งสามคน มีคนหนึ่งที่ตัวสูงใหญ่ ชายชราผู้ไม่สนใจต่อสิ่งใดแต่ทำให้เฉินเฟิงสนใจในตัวเขา

ชายชราตัวสูงใหญ่ใส่ชุดเสื้อคลุมเต๋าสีดำของสหพันธ์บูโด บนตัวมีกลิ่นอายที่แผ่รัศมีจนปกคลุมให้คนทั้งสนามหวาดกลัว

หรือว่าจะมาเพื่อรับผิดชอบดูและในการแข่งขันเดิมพันประลองฝีมือในครั้งนี้จริงๆ?

ตอนที่เฉินเฟิงกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น วังโฉงหยางก็เดินมาทางด้านหน้าของชายชราที่ใส่ชุดสีดำเครื่องแต่งกายของทางสหพันธ์บูโด พร้อมทั้งพูดด้วยความเคารพ “ท่านผู้อาวุโสก่วน คนมากันครบแล้ว”

“ครบแล้วก็จับฉลากเถอะ”

ท่านผู้อาวุโส

จากนั้น เจ้าหน้าที่ที่แต่งชุดสหพันธ์บูโดคนหนึ่งก็ยกถาดไม้เข้ามา

เฉินเฟิงมองไปที่ถาดไม้ ก็เห็นว่าบนถาดไม้มีลูกบอลกลมวางอยู่ยี่สิบลูก ในนั้นมีสีดำสิบลูก สีขาวสิบลูก

“ท่านผู้อาวุโสก่วน”

เมื่อยกถาดไม้มาอยู่ตรงหน้าชายชราที่ตัวสูงใหญ่แล้ว เจ้าหน้าที่ของสหพันธ์บูโดก็ก้มหัวโค้งคำนับให้

ชายชราตัวสูงใหญ่ไม่ได้ยื่นมือออกไปรับถาดไม้นั้นไว้ แต่เบนสายตามาทางจอมยุทธ์หั้วจิ้งของญี่ปุ่นทั้งสามคนที่อยู่ห่างไปหลายเมตร “กงปุ่น มาตรวจสอบสักหน่อยเถอะ”

“ไม่ต้องแล้ว เริ่มเลยดีกว่า” หนึ่งในจอมยุทธ์หั้วจิ้งของญี่ปุ่นคนหนึ่งเป็นคนพูดออกมา

ในลูกบอลยี่สิบลูกถือเป็นฉลาก ก่อนหน้านี้ครึ่งชั่วโมงเขากับก่วนหนานเทียนเป็นคนปิดผนึกเป็นอย่างดี บนลูกบอลฉลากนี้ยังมีพลังภายในของเขาอยู่ การที่พลังภายในไม่โดนคนทำอะไร นั่นก็หมายความว่าลูกบอลฉลากพวกนี้ไม่มีคนทำอะไรไว้

“ตกลง”

ก่วนหนานเทียนพยักหน้าให้ จากนั้นก็มองถาดไม้บนมือเจ้าหน้าที่ของสหพันธ์บูโด แล้วพูดว่า “งั้นจะพูดเรื่องกฎให้พวกเขาฟังสักหน่อยเถอะ”

“ครับ ท่านผู้อาวุโสก่วน” เจ้าหน้าที่สหพันธ์บูโดคนนั้นก้มหัวอย่างเคารพ จากนั้น เขาก็หันตัวกลับไป มองทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ แล้วพูดว่า “การฉลากจะเริ่มขึ้นแล้ว”

“ก่อนจะมีการจับฉลากกันนั้น ฉันของพูดเรื่องกฎในการจับฉลากให้ทุกคนได้รับทราบ”

“ตามที่ทุกท่านเห็น ที่นี่มีลูกบอลอยู่ยี่สิบลูก สีดำสิบลูก สีขาวสิบลูก”

“ฉลากลูกบอลสีดำทุกลูกจะเขียนตัวเลยหนึ่งเลขเอาไว้ ก็คือเลข 1-10ไว้ด้านในทุกลูก สีขาวก็เช่นเดียวกัน”