ลูกเขยมังกร นิยาย บท 52
บทที่ 51 มันส์มากแล้ว
เสิ่นจุนเหวินขมวดคิ้ว และมีความโกรธอยู่มาก คนโง่อย่างจางตงเฉิน กล้ามาต่อล้อต่อเถียงกับตัวเองอีก
“เจ็ดสิบล้าน！” พูดพลางเสิ่นจุนเหวินกัดฟันกรอด
ในที่แห่งนั้นคนอื่นๆ หยุดหายใจโดยพลัน โดยไม่กล้าหายใจเสียงดังด้วยซ้ำ พวกเขาเข้าใจกันหมด ว่าการประมูลมันจะเดินมาถึงจุดนี้ มันไม่ใช่การขายสิ่งๆนั้นแล้ว มันเป็นการขายเลือดเนื้อ และภาพลักษณ์ต่างหาก！
คนร่ำรวยทั้งสองคน ไม่มีใครยอมใคร！ในตอนนี้เอง ต้องตัดสินแพ้ชนะให้ได้ ต้องมีสักฝ่ายที่ต้องหัวแตกเลือดซิบแน่นอน！
“แปดสิบล้าน！เสิ่นจุนเหวิน ถ้าเกิดคุณกล้าเพิ่มอีก อย่ามาโทษนะว่าฉันไม่เกรงใจ！” จางตงเฉินพูดเสียงดัง ด้วยแววตาลึกเกินบรรยาย
“ไอห่า！กล้ามาขู่ฉันเหรอ？”
เสิ่นจุนเหวินโกรธมากเหลือเกิน การที่เขามาวันนี้ ถึงแม้ว่าจะเอามาหลายร้อยล้าน แต่กลับไม่ได้คิดจะจ่ายหมดหน้าตัก สิ่งที่เขาคาดการไว้ อย่างมากก็จ่ายออกไปสักสิบยี่สิบล้านก็น่าจะประมูลสำเร็จแล้ว แต่ใครจะไปคิด ว่าจะได้เจอไอโง่อย่างจางตงเฉิน เขายอมจ่ายเจ็ดแปดสิบกว่าล้านมาสู้กับเขา เพื่อผู้หญิงคนเดียว
เสิ่นจุนเหวินเองขี่หลังเสือแล้วลงยาก
“ใช่สิ กำลังขู่อยู่นี่ไง คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่าฉันมาก็ไม่มีประโยชน์อะไร？ฮ่าๆ คุณทำเป็นเก่งต่อไปเถอะ！” จางตงเฉินหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง โดยที่ลูกตาเต็มไปด้วยเส้นเลือดเข้ม
“คุณชายจาง คุณชายเสิ่น คุณทั้งสองคนใจเย็นๆ ก่อนนะ อย่าเพิ่งโมโห……” ในตอนนี้ ซุนกุ้ยฟางพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พลางพยายามจะโน้มน้าว แต่เห็นได้ชัดเลยว่าจางตงเฉินกับเสิ่นจุนเหวินนั้นความโกรธขึ้นหัวไปแล้ว พวกเขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่ว่าใครจะเป็นฝ่ายแพ้ก็ต้องโกรธอย่างแน่นอน ตระกูลจางกับตระกูลเสิ่น ไม่ใช่คนที่เธอจะมาหาเรื่องได้
ซุนกุ้ยฟางรู้แล้ว ว่านี่มันเล่นใหญ่เกินเบอร์กันมากเกินไปแล้ว ถึงจะซื้อได้ในราคาสูงลิ่ว แต่เธอจะเอาหรือไม่เอา นั่นมันก็เป็นอีกปัญหาหนึ่ง
“หุบปาก！”
ซุนกุ้ยฟางยังไม่ได้โน้มน้าวอะไรก็ยังพอว่า แต่เมื่อเขาพยายามโน้มน้าวมันยิ่งทำให้เสิ่นจุนเหวินคิดว่าตัวเองถูกหยาม คิดว่าไม่มีเงินพอที่จะจ่าย？！
“ฉันจ่ายเก้าสิบเก้าล้านเก้าแสนเก้าหมื่น！จางตงเฉิน คุณมาสิ” เสิ่นจุนเหวินกัดฟันกรอด พลางตาแดงก่ำ
บ้าไปแล้ว！
บ้าไปแล้วจริงๆ ！
แต่ว่า ครั้งนี้ คนที่บ้ากลับกลายเป็นเสิ่นจุนเหวิน
ไม่มีใครคิดเลย ว่าเสิ่นจุนเหวินจะตะโกนออกมาว่าเก้าสิบเก้าล้านเก้าแสนเก้าหมื่น！
แต่นี่มันเกือบร้อยล้านเลยนะ！
เขายอมจ่ายเกือบร้อยล้าน เพื่อผู้หญิงคนเดียวงั้นเหรอ！
ทุกคนคิดว่าหัวเริ่มมึนๆ เพราะมีเงินก็ไม่อาจทำแบบนี้ได้
แววตาของจางตงเฉินนั้นสงบลงในทันใด： “เสิ่นจุนเหวิน คุณเก่งจริงๆ ！”
‘เสิ่นจุนเหวิน คุณเก่งจริงๆ ！’
แค่นี้เหรอ？คุณไม่เพิ่มเติมอะไรต่อไปเหรอ？！
ทุกคนตัวแข็งเป็นหิน
เสิ่นจุนเหวินเองก็ตะลึงอึ้งไป พลางมองแววตาของจางตงเฉินที่ดูสงบแต่ก็มีการยักคิ้วหลิ่วตาอยู่ไม่น้อย เขาเลยรู้สึกสั่นเกรงอยู่บ้าง
จู่ๆ เขาก็คิดถึงความเป็นไปได้ หรือว่าตัวเองโดนเล่นงานเข้าให้แล้ว？！
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...