ลูกเขยมังกร นิยาย บท 540

บทที่ 540 ยอมแพ้ก่อน

“สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง? สรุปว่าแพ้หรือว่าชนะ?”

มีคนกลืนน้ำลายพลางเอ่ยถามขึ้นมา การต่อสู้ดำเนินมาจนถึงตอนนี้ล้วนเกินความคาดหมายของทุกคนไปแล้ว

มีดสายรุ้งของศิษย์นักบุญมีดนั้น หากเป็นจอมยุทธ์ทั่วไป ถึงแม้จะอยู่ในขั้นอ้านจิ้งชั้นสุดก็คงถูกฟันจนตาย

ทว่าเมื่อเป็นเฉินเฟิงคนดูไม่มั่นใจเลยจริงๆ

ผ่านไปอีกครึ่งนาที ฝุ่นที่ปกคลุมเวทีเบาบางลงไปมากแล้ว เหตุการณ์บนเวทีก็ปรากฏสู่สายตาอีกครั้ง

หลังจากเห็นภาพบนเวทีอย่างชัดเจน ฉับพลันคนดูก็สูดหายใจครั้งหนึ่ง

บนเวทีมีรอยแยกเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งรอยอย่างชัดเจน

รอยแยกนี้ยาวสามเมตรกว่า ลึกประมาณครึ่งหนึ่งของส่วนสูงมนุษย์!

เห็นได้ชัดว่ารอยแยกนี้เกิดจากฝีมือของศิษย์นักบุญมีด!

แล้วเฉินเฟิงล่ะ?

เวทีที่ทำจากคอนกรีตผสมถูกฟันจนเละแบบนี้ เฉินเฟิงคง……

เฉินเฟิงไม่เป็นอะไร!

เฉินเฟิงยังคงอยู่ในท่าเดิมนั่นก็คือยืนเอามือไขว้หลังอยู่กลางเวที

หากจะบอกว่าเฉินเฟิงมีอะไรไม่เหมือนเดิม นั่นก็คือเสื้อผ้าของเฉินเฟิงมีรูเพิ่มขึ้นมาหลายรู ใบหน้าก็ดูซีดเซียวกว่าเดิมเล็กน้อย

ทว่าย้อนกลับไปมองชายหนุ่มเจ้าของมีดสะท้านฟ้า ตอนนี้กลับอยู่ในท่ากึ่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าของเฉินเฟิง เลือดไหลออกจากทวารทั้งเจ็ด สภาพอเนจอนาถถึงขีดสุด

“ตุบ”

ชายหนุ่มมองเฉินเฟิงอย่างข้องใจ จากนั้นก็ล้มลงกับพื้น สิ้นลมหายใจในพริบตา

“เฉินเฟิงชนะหรือนี่…..”

หูฉี่ซิงที่อยู่ด้านล่างเวทีเอ่ยขึ้นเสียงสั่น สีหน้าตกตะลึง การต่อสู้สนามที่ผ่านมาเฉินเฟิงจัดการเยาวชนตัวเตี้ยในหมัดเดียว ถึงแม้จะทำร้ายจิตใจเขามากขนาดไหนเขาก็ยังพอรับได้

ทว่าสนามนี้เฉินเฟิงกลับรับมีดสะท้านฟ้านั่นโดยที่ไม่เป็นอะไรเลย

นี่มันพลังอะไรน่ากลัวขนาดนี้?!

ยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?

“เขาชนะแล้ว” จางเทียนเซอถอนหายใจครั้งหนึ่ง จากนั้นก็ค่อยๆหลับตาลง เขาก็ไม่อาจยอมรับผลการต่อสู้ตรงหน้าได้ ทว่าเขาก็จำเป็นต้องยอมรับ

ความสามารถที่เฉินเฟิงแสดงออกมาในตอนนี้ข่มผู้เข้าแข่งขันทั้งหมดของทั้งสองสมาคมการค้าไปหมดแล้ว

“นี่คือความสามารถที่แท้จริงของนายสินะ?”

หวังเฉียนที่นั่งอยู่บนรถเข็นยิ้มอย่างขมขื่น เมื่อคืนตอนที่ฉู่ยี่เฟยบอกว่าเขาและเฉินเฟิงสูสีกัน เขายังรู้สึกเหมือนโดนดูถูก

ทว่าวินาทีนี้เขาเข้าใจแล้วว่าเมื่อคืนที่ฉู่ยี่เฟยพูดแบบนั้นก็เพื่อไว้หน้าเขาเท่านั้น

ความสามารถที่แท้จริงของเฉินเฟิงเกินความสามารถของเขาไปมาก

จะพูดว่าเขาและเฉินเฟิงไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันก็ว่าได้

คมมีดที่ศิษย์นักบุญมีดฟันลงมานั้นเขาก็สามารถรับได้ ทว่ารับคมมีดนั้นราคาที่เขาต้องจ่ายคือครึ่งชีวิตของเขา

แต่ราคาที่เฉินเฟิงต้องจ่ายในการรับคมมีดนั้นก็แค่เสื้อผ้าขาดไม่กี่รู

นี่คือระยะห่างระหว่างเขาและเฉินเฟิง!

ศพของศิษย์นักบุญมีดถูกหามลงจากเวที

จอมยุทธ์หลายคนของทางสมาคมการค้าเชียสุ่ยมีสีหน้าเหมือนญาติเสีย ส่วนกงปุ่นสองอีนั้นโมโหจนตัวสั่น

สองคนแล้ว!

การต่อสู้ดำเนินมาจนถึงตอนนี้ ศิษย์นักบุญมีดตายไปสองคนแล้ว!

อีกทั้งคนที่ตายเมื่อสักครู่ยังเป็นถึงศิษย์รักของนักบุญมีด

เขาจะอธิบายกับนักบุญมีดยังไง?

“ไร้ยางอาย! ไร้ยางอายที่สุด!”

“ก่วนหนานเทียน คุณให้จอมยุทธ์ขั้นหั้วจิ้งมาเข้าร่วมการต่อสู้ได้อย่างไร?!”

บนที่นั่งวีไอพี กงปุ่นป้านฉางก็โมโหจนตัวสั่นเช่นเดียวกัน วินาทีนี้หากเขายังมองลำดับขั้นที่แท้จริงของเฉินเฟิงไม่ออก เขาก็คงปัญญาอ่อนแล้วล่ะ

หั้วจิ้ง!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร