บทที่ 551 เจ้าสำนักสือ
เรื่องแบบนี้จะให้ส้งลี่เฉิงรับได้ได้ยังไง?
ถ้าคนที่เขาแต่งงานด้วยเป็นแค่ผู้หญิงตระกูลธรรมดาทั่วไป การที่ผู้หญิงคนนั้นกลายเป็นคนพิการ เขาสามารถถอนการแต่งงานได้ทันที
แต่ผู้หญิงที่เขาจะแต่งงานด้วยเป็นลูกสาวของครอบครัวสองตระกูลเฉิน
เวลานี้ ถ้าเขากล้าถอนการแต่งงาน ก็เท่ากับเหยียบหน้าตระกูลเฉิน
ดังนั้น ไม่ว่าเขาจะพอใจหรือไม่พอใจ เขาก็ต้องแต่งงานกับเฉินอิงโร
ถึงว่าส้งลี่เฉิงจึงได้เกลียดแค้นเฉินเฟิงมากขนาดนี้ เปลี่ยนเป็นคนอื่น เกรงว่าคงมีใจคิดอยากจะฆ่าเฉินเฟิงแล้ว
แต่ว่าเฉินเฟิงดูเป็นคนไม่ธรรมดา ดูจากการที่เขาทำให้เฉินอิงโรพิการมาจนถึงทุกวันนี้แต่เขายังไม่เป็นอะไรก็ดููออกแล้ว
"นายบอกว่าหลินหวั่นชีวเป็นน้องสาวของนาย? นายมีหลักฐานะไร?
ขณะที่ทุกคนกำลังคาดเดาความสัมพันธ์ของเฉินเฟิงกับตระกูลเฉิน ส้งลี่เฉิงพูดอีกครั้ง
"ไม่มี หวั่นชีวไม่ใช่น้องสาวแท้ๆของฉัน" น้ำเสียงของเฉินเฟิงนิ่งเฉย เขากับหลินหวั่นชีวไม่ได้เป็นญาติกัน ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขามองหลินหวั่นชีวเป็นน้องสาวมาโดยตลอด
"ไม่ใช่น้องสาวแท้ๆ?"
"แล้วทำไมพวกฉันต้องเอาจี๋เต้าเจินเจี่ยให้นายด้วย ใครจะไปรู้ว่านายเป็นคนจับตัวหลินหวั่นชีวไปรึเปล่า" ส้งลี่เฉิงหัวเราะในลำคอ
เฉินเฟิงเป็นคนจับตัวหลินหวั่นชีวไป?
ได้ยินคำพูดของส้งลี่เฉิง สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที อย่าพูดเลย พอจะมีความเป็นไปได้อยู่บ้าง
เพราะถึงอย่างไรจนถึงตอนนี้ คนที่จับตัวหลินหวั่นชีวไปยังไม่เปิดเผยข้อมูลอะไรเลย
ถ้าหากเฉินเฟิงรู้ว่าหลินหวั่นชีวเป็นลูกสาวของหลินชิงตี้ เกรงว่าเขาคงวางแผนตั้งแต่เมื่อนานมาแล้ว รวมถึงการเดิมพันครั้งนี้ เฉินเฟิงช่วยทำให้สมาคมการค้าจงไห่พลิกกลับมาชนะ เกรงว่าเขาคงพุ่งเป้ามาที่จี๋เจ้าเจินเจี่ย
เวลานี้ แม้แต่สีหน้าของฉู่ยี่เฟยก็เปลี่ยนไปแล้ว
แม้คำพูดของส้งลี่เฉิงเป็นการใส่ร้ายป้ายสี แต่ไม่พูดไม่ได้จริงๆว่า เฉินเฟิงน่าสงสัยมากจริงๆ
เขามีทั้งแรงจูงใจในการทำ อีกทั้งยังมีความสามารถในการทำด้วย
เมื่อเห็นเฉินเฟิงนิ่งเงียบไม่ยอมพูด ส้งลี่เฉินได้ใจขึ้นมาทันที:“ฉันพูดถูกใช่ไหม?"
"คนที่จับตัวคุณหลินไป คือนายใช่ไหม"
"บางทีตั้งแต่แรก แกก็รู้อยู่แล้วว่าคุณหลินเป็นใคร การเดิมพันระหว่างสมาคมการค้าจงไห่และสมาคมการค้าเชียสุ่ยในครั้งนี้ ต่อให้พี่ใหญ่ฉู่ไม่ไปหาแก แกก็จะหาวิธีเข้ามาร่วมการเดิมพันให้ได้ เพราะถ้าอาศัยแค่ลำพังแกคนเดียว ไม่มีทางได้จี๋เต้าเจินเจี่ยมาครอบครอง"
เสียงของส้งลี่เฉิงหนักแน่น คำพูดทุกอย่างของเขาล้วนมีเหตุมีผล ทำให้เฉินเฟิงไม่สามารถถกเถียงได้
"พี่ใหญ่ฉู่ พี่เชื่อผมไหม?" เฉินเฟิงหันไปมองฉู่ยี่เฟย ส้งลี่เฉิงพูดอะไรไม่ใช่เรื่องสำคัญ เขาอยากรู้ท่าทีของฉู่ยี่เฟย
สีหน้าของฉู่ยี่เฟยเปลี่ยนไปมา ไม่ได้ตอบในทัน
"โอเค ผมเข้าใจแล้ว" เฉินเฟิงถอนหายใจ ฉู่ยี่เฟยแสดงท่าทีออกมาแล้ว เพียงแต่ ท่าทีที่เขาแสดงออกมาทำให้เฉินเฟิงผิดหวัง
"ฉันยอมรับว่าสิ่งที่นายพูดมาทั้งหมดมีหลักการ แต่ฉันไม่ได้เป็นคนจับตัวหวั่นชีวไป" เฉินเฟิงมองส้งลี่เฉิงด้วยสายตานิ่งเฉย
"นายบอกว่าไม่ใช่ก็คือไม่ใช่? นายมีหลักฐานไหม?" ส้งลี่เฉิงเลิกคิ้วขึ้น พูดด้วยน้ำเสียงได้ใจ
"นายอยากได้หลักฐานอะไร?!”
เฉินเฟิงกำลังจะพูด เวลานี้ มีเสียงดังก้องขึ้นมาตรงประตูห้องประชุม
สายตาของทุกคนหันไปมองที่ประตูเป็นตาเดียว ผู้ชายรูปร่างกำยำเดินเข้ามาด้วยความน่าเกรงขาม
บนตัวของชายหนุ่มมีความสง่าผ่าเผย
“สหพันธ์สงคราม สือโพ่จุน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...