ลูกเขยมังกร นิยาย บท 57
บทที่ 56 คนทระนงอย่างหลินหลัน
“คุณรอดูเถอะ ถ้าได้เป็นแม่ภรรยาของคุณชายเสิ่น ถึงตอนนั้นเมื่อได้เป็นทองแผ่นเดียวกันกับตระกูลเสิ่น ก็อย่าลืมพี่สะใภ้คุณล่ะ” ซุนกุ้ยฟางพูดเพราะในตอนนี้เริ่มอิจฉาหลินหลันขึ้นมาแล้ว ถึงแม้ว่าจะเป็นคนโง่ แต่ก็โชคดีเหลือเกิน ได้คลอดลูกสาวดีๆ ออกมา แถมยังเตะตาเสิ่นจุนเหวินอีก ไม่ใช่แค่ยกระดับตัวเอง แต่ทั้งตระกูลเสี้ยก็อาจจะได้ผลพลอยได้ไปด้วย
“พี่สะใภ้ คุณวางใจเถอะ ฉันลืมได้หมดแหละ แต่พี่สะใภ้ฉันจะไม่ลืมเด็ดขาด” หลินหลันอารมณ์ดีเป็นอย่างมาก หลังจากพรุ่งนี้ เธอจะกลายเป็นคนรวยแล้ว เธออยากจะให้คนที่เคยดูถูกเธอ รู้ซึ้งเสียบ้าง！
เช้าวันที่สอง ข่าวก็แพร่สะพัดไปทั้งถนนและซอกซอยต่างๆ ในชางโจว
หลานของคนที่รวยที่สุดในชางโจวอย่างเสิ่นจุนเหวิน อาจจะแต่งงานกับเสี้ยเมิ่งเหยา！
ข่าวนี้ ไม่แพร่สะพัดไปไม่ได้หรอก
เสิ่นจุนเหวินกับเสี้ยเมิ่งเหยา เป็นคนที่ใครๆ ก็รู้จักในเมืองชางโจว คนหนึ่งเป็นเหมือนเจ้าชายขี่ม้าขาวที่ร่ำรวย หล่อเหลือเกิน แถมยังรวยล้นฟ้าอีก
ส่วนอีกคน ก็เป็นสาวสวยเมืองในชางโจว ไม่ใช่แค่สวย แต่ยังเป็นหญิงแกร่งในแวดวงธุรกิจอีกด้วย และเป็นหญิงในฝันของใครหลายๆ คนด้วย
การเข้ากันของทั้งสองคน นอกจากจะกิ่งทองใบหยก ก็ไม่มีคำไหนจะมาอธิบายได้แล้ว
แต่ว่าก็มีข่าวอื่นด้วย ว่าเฉินเฟิงกับเสี้ยเมิ่งเหยายังไม่ได้หย่ากัน เสิ่นจุนเหวินจะอยู่ต่อหน้าเฉินเฟิง แล้วขอเสี้ยเมิ่งเหยาแต่งงาน ก็คือการสวมเขาให้เฉินเฟิงต่อหน้าคนทั้งเมือง
มีคนมากมายที่เห็นใจเฉินเฟิง เมื่อผู้ชายมาอยู่ในจุดนี้ ก็น่าสงสารมากพอแล้ว การที่ภรรยาของตัวเอง ถูกชายคนอื่นมาชอบ แต่กลับไม่มีสิทธิ์ในการขัดขวางอะไรเลย
แน่นอนว่า มีบางคนที่แดกดันและเยาะเย้ยเฉินเฟิง ถึงอย่างไรเฉินเฟิงก็มีฉายาว่าคนจนไร้หัวนอนปลายเท้า น่าจะรู้ได้ตั้งนานแล้ว ว่าคนสวยอย่างเสี้ยเมิ่งเหยา การที่เขาจะรักษาไว้ไม่ได้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
หลังจากที่ข่าวนี้ลอยไปถึงตระกูลเสี้ย ทั้งตระกูลเสี้ยก็แตกตื่นกันไปหมด
“เสิ่นจุนเหวินชอบเสี้ยเมิ่งเหยางั้นเหรอ？！” เสี้ยจื่อหลันไม่อยากจะเชื่อ เธอรับเรื่องนี้ไม่ได้ที่สุดเลย ตั้งแต่เล็กจนโต เธอต้องไปเปรียบเทียบกับเสี้ยเมิ่งเหยาตลอด ต่อหน้าเสี้ยเมิ่งเหยา สิ่งที่เธอดีกว่าก็คือสามีของเธอที่ชื่อจ้าวซื่อหัว เขาดีกว่าสามีไร้ประโยชน์ของเสี้ยเมิ่งเหยา สักร้อยเท่าพันเท่า
แต่วันนี้ ใครๆ กลับบอกเธอ ว่าเสี้ยเมิ่งเหยาจะแต่งงานกับหลานของคนที่รวยที่สุด ก็คือเสิ่นจุนเหวิน ต่อให้มีจ้าวซื่อหัวอีกร้อยคนก็เทียบไม่ได้
“อือ ฉันเองก็ไม่รู้ ว่ายัยโสเภณีคนนั้น มันไปตกเสิ่นจุนเหวินได้อย่างไร” เสี้ยห้าวพูดด้วยแววตาเคร่งเครียด เมื่อเสี้ยเมิ่งเหยาเป็นคนรับผิดชอบยู่ฉวนซานมันก็ทำให้เขาหนักใจมากพอแล้ว ตอนนี้จะมาแต่งงานกับเสิ่นจุนเหวินอีก มันยิ่งทำให้เขาไร้ทางมีชีวิตรอดแล้ว
“เสิ่นจุนเหวินตาบอดหรือไง！คนอย่างเสี้ยเมิ่งเหยา เขากลับชอบได้ลงคอ！” เสี้ยจื่อหลันพูดด้วยความโกรธ เธอไม่เข้าใจ ว่าช่วงนี้เสี้ยเมิ่งเหยาไปมาโชคมาจากไหน นอกจากจะได้เป็นคนรับผิดชอบยู่ฉวนซานแล้ว ยังได้มาแต่งงานกับตระกูลร่ำรวยอีก ถ้าเป็นแบบนี้เธอจะต้องถูกเสี้ยเมิ่งเหยากดขี่ตลอดไปอย่างแน่นอน
“นังนั่น มันต้องวางยาเสิ่นจุนเหวินแน่นอนเลย” เสี้ยห้าวพูดจาว่าร้ายตระกูลเสี้ยทั้งหมด เขาเพิ่งจะมีเรื่องที่ร้ายแรงกับเสี้ยเมิ่งเหยาไปเอง ถ้าเกิดว่าเสี้ยเมิ่งเหยาได้แต่งเข้าไปในตระกูลเสิ่นจริงๆล่ะก็ เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน
“แล้วตอนนี้ควรจะทำอย่างไรดี？ไปหาเสิ่นจุนเหวิน แล้วพูดอะไรแย่ๆ ต่อหน้าเขาดีไหม？เพื่อให้เขาล้มเลิกความคิดที่จะแต่งงานกับเสี้ยเมิ่งเหยาไป” เสี้ยจื่อหลันพูดด้วยความไม่สบายใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...