บทที่ 579 บุกเข้าไปในขวัญนินจา
สำนักใหญ่ขวัญนินจาครอบคลุมพื้นที่มากกว่า 1,000 ตารางเมตรมีสนามฝึกซ้อม สนามยิงปืน เวทีการต่อสู้ คลังอาวุธ ห้องทำงานและห้องประชุม นอกจากนี้แล้ว ยังมีห้องอาหาร ฟิตเนส สิ่งอำนวยความสะดวกในการพักผ่อนและความบันเทิงเช่นการอาบน้ำพุร้อนและบาร์
ในอีกแง่มุมหนึ่ง สำนักใหญ่ขวัญนินจาเป็นเหมือนโรงแรมระดับห้าดาวของทหารมากกว่า
ทั้งหมดนี้ เพียงเพราะอาชีพของนักฆ่านั้นพิเศษมาก
พวกเขาได้รับการฝึกที่โหดร้ายตั้งแต่เด็ก เติบโตเป็นนักฆ่า จากนั้นก็เริ่มปฏิบัติภารกิจไล่ฆ่า มือเปื้อนเลือดมานาน ไม่รู้ว่าจะส่งผลต่อจิตใจและลักษณะนิสัยของพวกเขามากแค่ไหน จึงต้องการพักผ่อนและผ่อนคลาย
นี่เป็นสาเหตุที่นักฆ่าหลายคนชอบดื่มเครื่องดื่มหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ นี่เป็นเหตุผลในการผ่อนคลาย
ในสถานการณ์เช่นนี้ เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่สะดวกสบายสำหรับนักฆ่าในสำนักแล้ว สำนักใหญ่ขวัญนินจาใช้เงินจำนวนมากเพื่อสร้างสำนักใหญ่ นอกจากนี้ยังเป็นบ้านของนักฆ่าขวัญนินจา เหล่านักฆ่านอกจากภารกิจและการออกไปผ่อนคลายข้างนอกเป็นครั้งคราวแล้ว เวลาอื่นๆส่วนใหญ่จะอยู่ในสำนักใหญ่
เพราะว่าหลายวันก่อนรับงานสมาคมการค้าเชียสุ่ย——จับตัวหลินหวั่นชีว ดังนั้นได้ส่งขวัญนินจาเกือบร้อยคน รวมถึงนินจาหลายสิบคน
แต่น่าเสียดายมาก คนเหล่านั้นต่างก็หลงอยู่ในสนามเด็กเล่น ถูกเฉินเฟิงคนเดียวฆ่าตายหมด!
การตายของขวัญนินจาชั้นสูงหลายร้อยคน ทำให้ขวัญนินจาได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจอย่างมาก
เดิมทีต้องการพักผ่อน แต่เสินอิ่นก็ได้สั่งให้ขวัญนินจาและกลุ่มซานโข่วทั้งหมดตามหาร่องรอยของเฉินเฟิง
ขวัญนินจาจนใจทำได้แค่ส่งสมาชิกแก๊งออกไปจำนวนมาก
แต่ว่า ด้วยความเห็นแก่ตัว ขวัญนินจายังคงเก็บนักฆ่าและนินจาชั้นนำหลายสิบคนไว้ที่สำนักใหญ่
นักฆ่าและนินจาเหล่านี้ เป็นฐานสำคัญของสำนักขวัญนินจา
มีเพียงขวัญนินจาที่ยังมีชีวิตอยู่ ถึงจะเป็นสำนักขวัญนินจาที่แท้จริง!
แปดชั่วโมงผ่านไปนับตั้งแต่หลินหวั่นชีวถูกพาตัวไป แม้ว่าโศกนาฏกรรมเมื่อคืนนี้จะส่งผลกระทบอย่างมากต่อสมาชิกขวัญนินจาหลายคน แต่เช้าวันนี้ สมาชิกขวัญนินจาหลายคนกลับยังคงทำเหมือนเคย ฝึกซ้อม ผ่อนคลาย นอนหลับ จากนั้นรอรับภารกิจ
แต่ว่า ซานปุ่นถาวชี่หลังของสำนักใหญ่ขวัญนินจากลับกินไม่ได้นอนไม่หลับ
เพราะว่าเมื่อครู่ที่ผ่านมา เขารู้ข่าวการนองเลือดของครอบครัวกงปุ่น
ข่าวนี้ ทำให้เขากระวนกระวายใจขึ้นไปอีก——เขากังวลว่า เฉินเฟิงจะเข้ามาแก้แค้นสำนักขวัญนินจาเหมือนกับครอบครัวกงปุ่น!
เพราะว่าในใจไม่สงบ หลังจากอาหารเย็น ซานปุ่นถาวชี่หลังนักฆ่าสำนักขวัญนินจาได้จัดประชุมสมาชิกสำคัญทั้งสี่
“ยี่เซียงเสวี่ยน สถานการณ์ของเฉินเฟิงตอนนี้เป็นอย่างไร?”
ซานปุ่นถาวชี่หลังเป็นประธานงานประชุมนี้ด้วยตนเอง หลังจากประชุมเสร็จ เขาถามยี่เซียงเสวี่ยนหัวหน้าหน่วยสืบราชการลับของสำนักขวัญนินจาก่อน
“ตอนนี้ยังไม่มีข่าวของเขา”ซานปุ่นถาวชี่หลังจนใจเล็กน้อย กลุ่มซานโข่วรวมกับสำนักนินจาได้ส่งสมาชิกแก๊งเกือบ 100,000 คนไปหาที่ซ่อนตัวของเฉินเฟิง ณ ขณะนี้ ยังคงไม่มีข่าวเกี่ยวกับเฉินเฟิงเลย ดูเหมือนว่าเฉินเฟิงจะหายไปจากโลกนี้แล้ว
“หรือว่าเขาหนีไปจากญี่ปุ่นแล้ว?”
ชายหัวโล้นถาม เขาเป็นผู้ดำเนินงานของสำนักขวัญนินจา
หลังจากสำนักได้รับภารกิจแล้ว เขาเป็นตัวเลือกที่จะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ วางแผนในการดำเนินงาน จากนั้นรายงานต่อซานปุ่นถาวชี่หลัง ดำเนินการหลังจากได้รับการอนุมัติจากซานปุ่นถาวชี่หลัง
เขาและยี่เซียงเสวี่ยนถือได้ว่าเป็นมือซ้ายมือขวาของซานปุ่นถาวชี่หลัง
“ไม่แน่ใจ”ยี่เซียงเสวี่ยนส่ายหน้า
“แม้ว่าการที่ปล่อยให้เขามีชีวิตรอดหนีออกไปจากญี่ปุ่นจะเป็นความอัปยศ แต่ลึกๆในใจของฉันแล้วหวังให้เขาหนีไป”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...