บทที่ 582 อพยพออก
“ไม่ต้องตื่นตระหนก นายรีบพาคนของสำนักนินจาออกไปตอนนี้ อีกเดี๋ยว ฉันจะแจ้งท่านใหญ่เทียนจ้าว รอฉันและท่านใหญ่เทียนจ้าวมาถึงฮอกไกโดก่อน นายค่อยพาคนมารวมตัวกับพวกเรา ไปยังสำนักใหญ่ด้วยกัน รอส่งไอ้เฉินเฟิงคนนั้นไปตาย !”กงปุ่นป้านฉางเอ่ยพูด
หลังจากที่ได้ยินว่ากงปุ่นป้านฉางจะร่วมมือกับเทียนจ้าวเจินเหย่ฆ่าสังหารเฉินเฟิง ในใจของชิงมู่นินจาชั้นสูงก็อดไม่ได้ที่จะตกใจอีกครั้ง เทียนจ้าวเจินเหย่และกงปุ่นป้านฉางล้วนแล้วแต่เป็นผู้ที่แข็งแกร่งระดับเทพในโลกใบนี้ เทียนจ้าวเจินเหย่ติดอันดับรายชื่อที่18ของเทพระดับโลก และกงปุ่นป้านฉางติดอันดับรายชื่อที่38ของเทพระดับโลก
ผู้ที่แข็งแกร่งทั้งสองคนลงมือต่อสู้กับไอ้สวะนินจานินจาชั้นสูงขั้นต้น ไอ้สวะคนนั้นมีเหตุผลอะไรที่จะไม่ตายล่ะ?
“ท่านกงปุ่น ฉันจะพาคนของสำนักนินจาออกไปเดี๋ยวนี้ ” หลังจากที่โค้งคำนับ ชิงมู่ก็รับคำสั่งทันที
หลังจากที่พูดคุยกับกงปุ่นป้านฉางเสร็จแล้ว ชิงมู่ไม่กล้าที่จะชักช้าอืดอาด รีบถ่ายทอดคำสั่งของกงปุ่นป้านฉางทันที พร้อมทั้งพากองทัพนินจาออกจากสำนักใหญ่นินจาแล้ว
และกงปุ่นป้านฉางก็โทรศัพท์ไปหาเทียนจ้าวเจินเหย่อีกครั้ง
“ท่านใหญ่เทียนจ้าว เมื่อกี้ผมได้รับสายจากซานปุ่นถาวชี่หลังหัวหน้าของสำนักขวัญนินจา ทราบมาว่าตอนนี้เฉินเฟิงได้มาถึงฮอกไกโดแล้ว และยังลงมือฆ่านองเลือดสำนักใหญ่ขวัญนินจา!”กงปุ่นป้านฉางกลับว่าไม่ได้ปิดบัง แถมยังพูดความจริงออกมาอย่างละเอียดถี่ถ้วน
“เขาแฝงตัวเข้ามายังฮอกไกโดแล้ว พวกคุณไม่ได้ตระหนักถึงบ้างเหรอ?! ” คำพูดของกงปุ่นป้านฉางที่ดังเข้ามาในหู ทันใดนั้นเทียนจ้าวเจินเหย่ก็ค่อนข้างไม่สบอารมณ์เลย
เขาได้ออกคำสั่งฆ่าเฉินเฟิงแล้ว เห็นได้ชัดเจนว่าเขาต้องลงมือฆ่าเฉินเฟิงเองแล้ว ให้ญี่ปุ่นกลายเป็นสุสานของเฉินเฟิง
ผลสุดท้าย เฉินเฟิงไม่เพียงแต่ไม่กลัวที่จะหนีออกจากญี่ปุ่นไป แต่กลับลงมือจัดการตอกกลับมา——ฆ่านองเลือดครอบครัวกงปุ่นและสำนักใหญ่ขวัญนินจาอย่างต่อเนื่อง!
นี้เป็นการยั่วยุที่แท้จริง ยิ่งจะเป็นการตบเข้าไปที่หน้าของเขา!
ทั้งหมดนี้จึงทำให้เขาโมโหอย่างมาก ขณะเดียวกันก็ไม่พอใจกับการทำงานที่มีประสิทธิภาพต่ำของกงปุ่นป้านฉาง
“ท่านใหญ่เทียนจ้าว คุณก็รู้ว่า เขามีพลังที่สามารถฆ่าเชียนเย่จี๋เจิ้งและจายเถิงเหย่สุงได้ อีกอย่างยังมีความเชี่ยวชาญเรื่องการต่อสู้แบบพิเศษเช่นนี้ ด้วยพลังของเขา ถ้าหากอยากจะแอบซ่อนตัว ไม่ต้องพูดถึงคนทั่วไปเลย แม้ว่าจะเป็นตระกูลนินจาและสายลับทางราชการ อยากจะหาตัวเขาล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องยาก”กงปุ่นป้านฉางพูดพร้อมถอนหายใจ
เพราะว่าไม่มีวิธีที่จะตรวจสอบข้อมูลของเฉินเฟิงได้ เขาจึงทำการวิเคราะห์เรื่องนี้โดยเฉพาะ จึงออกมาเป็นบทสรุปข้างต้น
ครั้งนี้ เทียนจ้าวเจินเหย่เลือกที่จะเงียบขรึมแล้ว
แม้ว่าในใจของเขาจะโมโหอย่างมาก ไม่พอใจอย่างมาก แต่ก็รู้ว่าสิ่งที่กงปุ่นป้านฉางพูดนั้นเป็นเรื่องจริง
แม้ว่าอาณาจักรของเฉินเฟิงจะเป็นเพียงนินจาชั้นสูงขั้นต้น แต่เขากลับมีพละกำลังที่แข็งแกร่งเทียบเท่านินจาชั้นสูงขั้นท้าย คนที่เรียกว่าหน่วยงานสืบราชการลับก็อยากที่จะทราบเบาะแสของเฉินเฟิงจริงๆ
“ท่านใหญ่เทียนจ้าว วันนี้ที่ผมมารบกวนคุณ นอกจากมาแจ้งข่าวนี้ให้คุณทราบแล้ว ยังอยากจะขอให้คุณช่วยจัดการ รีบฆ่าสังหารไอ้สวะนั่นให้ตาย!”
“ฆ่าสังหารยังไง?”เทียนจ้าวเจินเหย่ขมวดคิ้วถาม เขาเกลียดจนแทบจะรอไม่ไหวที่จะสับเฉินเฟิงให้เป็นสองส่วนแล้ว แต่ก่อนอื่นคือต้องหาเฉินเฟิงให้เจอก่อนถึงจะได้
“จากการกระทำของไอ้สวะหวาเซี่ยนั้นและสองวันมานี้ฆ่านองเลือดครอบครัวกงปุ่น、สำนักใหญ่ขวัญนินจาอย่างต่อเนื่อง,นี่ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้แล้วว่าเขาเป็นคนที่อาฆาตพยาบาทอย่างมากคนหนึ่ง——เขาแฝงตัวเข้ามายังฮอกไกโดเพื่อแก้แค้น!”
กงปุ่นป้านฉางสีหน้าย่ำแย่พร้อมพูดว่า : “ตอนนี้ เขาฆ่านองเลือดสำนักใหญ่ขวัญนินจาแล้ว ต่อไปก็ต้องจัดการกับสำนักนินจาแน่นอน! ”
“หึ้ม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...