ลูกเขยมังกร นิยาย บท 581
บทที่581 ฆ่านองเลือดสำนักขวัญนินจา
เมื่อซานปุ่นถาวชี่หลังออกคำสั่ง ทั้งสำนักใหญ่ขวัญนินจาก็เกิดความโกลาหลแล้ว！
ไม่ว่าจะเป็นนักฆ่าที่พักผ่อนอยู่ในห้องของตัวเอง หรือจะเป็นนักฆ่าที่อาบน้ำอยู่ในบ่อน้ำพุร้อน หรือว่าจะเป็นนักฆ่าที่ดื่มเหล้าที่ผับ พวกเขาทั้งหมดต่างก็หยิบอาวุธของตัวเองแล้วลุกขึ้นยืนทันที เตรียมพร้อมที่จะรับมือจากการโจมตีของศัตรู
และในเวลาเดียวกัน หลังจากที่เฉินเฟิงได้ลงมือสังหารนักฆ่าในห้องยิงปืนกว่าหลายคนแล้ว ก็หยิบปืนกลมาอีกหนึ่งกระบอก แล้วออกจากห้องยิงปืนไป เดินไปยังห้องที่สอง——ห้องฟิตเนส
ในห้องฟิตเนส นักฆ่าทั้งสี่ต่างก็หยุดออกกำลังกายแล้ว พวกเขาหลบซ่อนตัวอยู่ทั้งสองฝั่งของประตูทางเข้าห้องฟิตเนส รอหลังเฉินเฟิงเข้ามาแล้วค่อยลงมือจัดการ
สามารถอาศัยแสงไฟเพื่อทำให้มองเห็นได้ชัดเจน พวกเขาที่เคยได้รับการฝึกฝนที่โหดเหี้ยม มือเปื้อนเลือดมานับไม่ถ้วน ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและความวิตกกังวล มีบางคนถึงกับตัวสั่นระริกเลย
ทั้งหมดนี้ เพียงเพราะว่า พวกเขาได้ยินเรื่องราวของเฉินเฟิงมามากมายตั้งนานแล้ว โดยเฉพาะเรื่องเมื่อคืนที่เฉินเฟิงสังหารเชียนเย่จี๋เจิ้งและจายเถิงเหย่สุงพร้อมคนอื่นๆ ทำให้ทั่วทั้งโลกและวงการศิลปะการต่อสู้สั่นสะเทือน และก็ทำให้พวกเขาต่างก็ขวัญหนีดีฝ่อกันหมด！
ปัง！
ด้วยความรวดเร็ว ท่ามกลางการรอคอยของนักฆ่าหลายคนที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวล ประตูห้องฟิตเนสก็ถูกเฉินเฟิงเตะออก
ฮู！ฮู！ฮู！ฮู！
นักฆ่าทั้งสี่ปรากฏตัวออกมาพร้อมกัน เฉินเฟิงที่กระโดดเพียงขาข้างเดียวเข้าไปในห้องฟิตเนส
เฉินเฟิงเหมือนว่าเตรียมตัวไว้พร้อมแล้ว ถอยหลัง หมุนตัว พร้อมเตะออกไป
หมุนเตะแบบสวิง！
ปัง！
ปัง！
ตามมาด้วยเสียงอู้อี้สองครั้ง พุ่งเข้าไปยังนักฆ่าทั้งสองคนที่อยู่ด้านหน้าสุด โดนเฉินเฟิงเตะเข้าไปเลย ศีรษะของทั้งสองก็แตกเป็นเสี่ยงๆ ถูกฆ่าตายทันที
ส่วนนักฆ่าอีกสองคนที่อยู่ไกลกว่าหน่อย ไม่ได้โดนเฉินเฟิงเตะ แต่กลับว่าตกใจจนอึ้งอยู่กับที่ ผลสุดท้ายก็โดนเฉินเฟิงลั่นไก ระเบิดสมองแล้ว
จัดการจนสิ้นซาก เฉินเฟิงก็ก้าวเดินไปยังห้องฟิตเนส หลังจากที่เช็คดูว่าไม่มีใครแล้ว ถึงจะหันหลังเดินออกไป พร้อมเดินต่อไปยังห้องที่สาม
ภายใต้แสงไฟ ท่าทางของเขาสงบนิ่งไม่รีบร้อนอะไร ทุกย่างก้าวมั่นคงและแข็งแกร่ง เสียงฝีเท้าเบาๆดังกึกก้องทั่วทั้งทางเดิน ราวกับเสียงมารที่มาจากนรกยังไงอย่างนั้น กระแทกไปยังในใจของทุกคน ทำให้ทุกคนต่างก็พากันขนพองสยองเกล้า
“ตึกตึกตึก……”
หลังจากนั้นไม่นาน ทุกครั้งที่เสียงฝีเท้าหายไป เสียงลั่นไกก็จะดังขึ้นมาแทน
ทุกครั้งที่มีเสียงลั่นไก ก็จะมีคนเสียชีวิต
เหมือนกับเฉินเฟิงฆ่านองเลือดครอบครัวกงปุ่นยังไงอย่างนั้น นี้เป็นการสังหารหมู่เพียงฝ่ายเดียว！
นักฆ่าของสำนักใหญ่ขวัญนินจาไม่เพียงแค่ไม่สามารถตอบโต้กับเฉิงเฟิงได้ แม้แต่จะขัดขืนยังทำไม่ได้เลย เหมือนกับลูกแกะยังไงอย่างนั้น โดนเฉินเฟิงสังหาร
เฉินเฟิงเดินผ่านไปห้องแล้วห้องเล่า สังหารนักฆ่าตายไปคนแล้วคนเล่า
เพียงแค่ไม่กี่นาที เฉินเฟิงก็เดินมาถึงห้องสุดท้ายแล้ว
ภายในห้อง ซานปุ่นถาวชี่หลังนั่งอยู่บนโซฟา ราวกับว่านั่งรอเฉินเฟิงโดยเฉพาะ ไม่มีท่าทางที่หวาดกลัว มีแค่ความเกลียดชังที่โมโหอย่างบ้าคลั่ง！
“ฉันได้เอาเรื่องที่นายมาที่นี่บอกแก่ท่านใหญ่เทียนจ้าวแล้ว ท่านใหญ่เทียนจ้าวและประธานกงปุ่นก็ใกล้จะมาถึงที่นี่แล้ว นายตายแน่！！”
ซานปุ่นถาวชี่หลังหายใจหอบๆ หน้าแดงก่ำ พูดตะโกนเสียงดัง ไม่รู้ว่าเป็นการขจัดความกลัวที่อยู่ในใจที่ลึกที่สุด หรือว่ากำลังระบายอารมณ์ที่กลัดกลุ้มของตัวเอง
“ฉันมีเซอร์ไพรส์ให้กับพวกเขา แต่น่าเสียดายจัง นายคงไม่ได้เห็นแล้ว！”
เฉินเฟิงยิ้มเบาๆ แล้วยกมือขึ้น ปากกระบอกปืนเล็งไปยังซานปุ่นถาวชี่หลังแล้ว
“นายจะ……”
คำพูดของเฉินเฟิงดังกังในหู ซานปุ่นถาวชี่หลังตระหนักได้ถึงอะไรบางอย่าง แต่ไม่ได้รอให้เขาพูดจนจบ ก็มีเสียงปืนดังขึ้นมาขัดจังหวะแล้ว
“พู——”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...