ลูกเขยมังกร นิยาย บท 595

บทที่ 595 คุณชายเฉิน

หลังจากครึ่งวัน เฉินเฟิงออกมาจากกองกำกับการปฏิบัติการพิเศษ

เขาไม่ได้พาหลินหวั่นชีวมาด้วย เพราะหลินหวั่นชีวไหว้โจวโพ่คองเป็นอาจารย์ ต่อจากนี้ เธอต้องอยู่ฝึกฝนอยู่กองกำกับการปฏิบัติการพิเศษ

หลังจากที่ลงมาจากภูเขาซี เฉินเฟิงค่อนข้างสับสน เขาไม่รู้ว่าควรที่จะไปที่ไหน

ถึงแม้เขาจะเป็นคนของตระกูลเฉิน แต่ตอนนี้คนในตระกูลเฉิน ต่างก็อยากให้เขาตาย

ดังนั้นเขาจึงไม่อยากที่จะกลับไปยังตระกูลเฉินอย่างที่สุด

ในขณะที่เฉินเฟิงกำลังคิดอยู่ว่าจะไปที่ไหนดี เสียงแปลกเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหลังเขาว่า “พี่เฟิง”

เฉินเฟิงหันไปมอง กลับเห็นด้านหลังมีรถแอสตันมาร์ตินคันหนึ่งจอดอยู่

ในตอนนี้ คนที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งด้านคนขับของรถแอสตันมาร์ติน ก็คือหวู่เหวินโป๋ที่เพิ่งถูกเขาจัดการไปเมื่อไม่นานมานี้

“เป็นคุณจริงๆด้วย” หวู่เหวินโป๋แสดงท่าทีดีใจ เมื่อกี้ตอนที่อยู่ไกล เขาก็มองเห็นเฉินเฟิงแล้ว เพราะหากไม่เกิดเหตุสุดวิสัย เฉินเฟิงน่าจะเพิ่งกลับมาจากประเทศญี่ปุ่น

แต่คิดไม่ถึงว่า เมื่อมาดูใกล้ๆ กลับเป็นเฉินเฟิงจริงๆ

“คุณอยู่ที่นี่ได้ยังไง?” เฉินเฟิงค่อนข้างแปลกใจ หวู่เหวินโป๋เป็นถึงคุณชายแห่งจงไห่ ทำไมถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่ยันเจียง

“พี่เฟิง ผมมาเข้าร่วมการแข่งขันที่นี่” หวู่เหวินโป๋พูดขึ้น แล้วก็เดินลงมาจากรถอย่างดีใจ

“แข่งขันอะไร?” เฉินเฟิงถามขึ้น

“แข่งขันกับลูกศิษย์เจ้าพ่อนักแข่งรถประเทศกาวลี่” หวู่เหวินโป๋พูดขึ้น

“เจ้าพ่อนักแข่งรถประเทศกาวลี่?”

“คือว่า พี่เฟิง หลายปีก่อน ผมกับอาจารย์ของผมมาซื้อสนามแข่งรถแห่งหนึ่งในยันเจียง หลังจากที่บริหารมาหลายปี ตอนนี้สนามแข่งรถนี้กลายเป็นสนามแข่งรถใต้ดินที่ใหญ่ที่สุดของหวาเซี่ย หลังจากที่เจ้าพ่อนักแข่งรถประเทศกาวลี่รู้เรื่อง ก็ได้พานักแข่งรถจำนวนหนึ่งของประเทศกาวลี่มา บอกว่าอยากจะแลกเปลี่ยนกับพวกเรา...” หวู่เหวินโป๋ พูดขึ้นอย่างดีอกดีใจ

เฉินเฟิงพยักหัว สันดานของคนประเทศกาวลี่ เขารู้ดีมาตลอด คำว่าแลกเปลี่ยนของคนพวกนี้ ความจริงแล้ว น่าจะเป็นการมาไล่ที่มากกว่า

“คุณกับลูกศิษย์เจ้าพ่อนักแข่งรถประเทศกาวลี่ นัดแข่งขันกันเมื่อไหร่?” เฉินเฟิงถามขึ้น

“ผมกับลูกศิษย์เจ้าพ่อนักแข่งรถประเทศกาวลี่ แข่งขันกันรอบรองสุดท้าย น่าจะประมาณห้าทุ่มกว่าคืนนี้” หวู่เหวินโป๋พูดขึ้น

“งั้นผมอยู่ดูคุณแข่งขัน”

เฉินเฟิงไม่ค่อยสนใจการแข่งรถเท่าไหร่ เดิมคิดไว้ว่าหลังจากคุยกับหวู่เหวินโป๋เสร็จแล้ว ก็จะไปจากที่นี่ แต่ตอนนี้ได้ยินคำพูดของหวู่เหวินโป๋แล้ว เขากลับเปลี่ยนใจแล้ว

“ได้”

ได้ยินว่าเฉินเฟิงจะไปดูการแข่งรถ หวู่เหวินโป๋ตื่นเต้นดีใจขึ้นมาทันที

หลังจากครึ่งชั่วโมง ทั้งสองคนปรากฏตัวในสนามจอดรถของเขตคุนซาน

เป็นรถบรรทุกแต่ละคันขับเข้ามาในสนามจอดรถ โอนรถบรรทุกพวกนั้นมีรถมอเตอร์ไซต์ หรือรถสปอร์ตที่งดงาม ทั้งหมดเป็นป้ายรถของประเทศกาวลี่

“พี่เฟิง พวกนั้นล้วนเป็นรถของนักแข่งรถประเทศกาวลี่ ขนส่งจากประเทศกาวลี่มาทางเรือก่อน หลังจากนั้นก็ใช้รถบรรทุกขนมาที่นี่” เห็นเฉินเฟิงมองไปทางรถบรรทุกพวกนั้น หวู่เหวินโป๋จึงพูดอธิบาย

“นักแข่งรถประเทศกาวลี่ ลงทุนจริงๆ การแข่งขันมีรางวัลใหญ่หรือเปล่า?” เฉินเฟิงถอนไทยใจเสียก่อน แล้วก็คิดอะไรได้ขึ้นมา