ลูกเขยมังกร นิยาย บท 594

บทที่ 594 จี๋เต้าเจินเจี่ย

“ทุกคนต่างก็รู้ ศิลปะการต่อสู้โบราณของหวาเซี่ยเรา ให้ความสำคัญในการฝึกพื้นฐานมาก ดังนั้นก่อนหั้วจิ้ง จอมยุทธ์ส่วนใหญ่จึงฝึกฝนกันได้อย่างค่อนข้างช้า หลายครั้งก่อนหน้า จอมยุทธ์ของหวาเซี่ยเราที่เข้าร่วมการแข่งขันบูโดระดับโลก มีหั้วจิ้งชั้นต้นเพียงไม่กี่คน”

“ศิลปะการต่อสู้โบราณของจอมยุทธ์ในประเทศอื่นๆ กลับไม่มีการฝึกฝนพื้นฐาน พวกเขาสนใจเพียงความรวดเร็วในการฝึกฝน มีจอมยุทธ์บางประเทศ ใช้ยาเสพติดทางพันธุกรรมเพื่อเพิ่มความเร็วในการรวดเร็ว”

“หากเป็นเช่นนี้ ความรวดเร็วในการฝึกฝนสามารถเรียกได้ว่าคล่องแคล่วรวดเร็วที่สุด....” พูดถึงตรงนี้ ประเทศอเมริกามีชายหนุ่มอัจฉริยะหลายคน อายุพอๆกับคุณ ฝึกได้จนถึงขั้นหั้วจิ้งชั้นต้น

เฉินเฟิงพยักหัว การที่โจวโพ่คองเล่าเรื่องพวกนี้ให้ฟัง เขาไม่รู้สึกแปลกใจ ยังไงโลกใบนี้ก็กว้างใหญ่ ไม่มีอะไรไม่แปลก เขาอยู่ในหวาเซี่ยเป็นถึงอัจฉริยะอันดับหนึ่ง แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งในทั่วโลก

หวาเซี่ยกับทั่วโลกนั้น ยังไงก็แตกต่างกัน

“เมื่อเทียบกันแล้ว ความรวดเร็วของจอมยุทธ์หวาเซี่ยเราที่ฝึกถึงขั้นหั้วจิ้งชั้นต้นนั้น ช้ากว่าจอมยุทธ์ประเทศอื่นอย่างมาก นี่ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่คะแนนผลการแข่งขันบูโดระดับโลก ในหลายครั้งก่อนของเราไม่ดี” โจวโพ่คองพูดพร้อมถอนหายใจ

“ดังนั้น การแข่งขันบูโดระดับโลกในครั้งนี้ ผมอยากให้คุณเข้าร่วม ให้คุณเข้าร่วมในฐานะตัวแทนของหวาเซี่ย”

“ผมไม่มีปัญหา” เฉินเฟิงพูดตามความจริง เขาไม่มีปัญหาจริงๆ ในเมื่อเห็นคนหวาเซี่ย ซึ่งเขาก็มีหน้าที่ทำอะไรเพื่อหวาเซี่ยบ้าง อีกอย่าง สถานะของเขาในตอนนี้ยังเป็น ครูฝึกกองกำลังพิเศษมังกร ตามหลักแล้ว การแข่งขันบูโดระดับโลกในครั้งนี้ เขาควรที่จะเข้าร่วม

“ดี ในเมื่อคุณไม่มีปัญหา งั้นการแข่งขันบูโดระดับโลกในครั้งนี้ ผมส่งคุณไป” โจวโพ่คองพูดขึ้น

“ใช่ ท่านผู้อาวุโสโจว เมื่อกี้ที่บอกว่าจะมีคนมาหาเรื่องผม...” เฉินเฟิงถามขึ้นอย่างอดทนไม่ไหว เมื่อกี้โจวโพ่คองพูดว่า จะมีคนหวาเซี่ยมาหาเรื่องเขา แต่พูดได้เพียงครึ่งเดียว โจวโพ่คองกลับเปลี่ยนเรื่อง พูดถึงการแข่งขันบูโดระดับโลกแทน

“คนของตระกูลจิ่ง”

“คนที่จะมาหาเรื่องคุณ เป็นผู้สืบตระกูลจิ่ง” เฉินเฟิงยังพูดไม่จบ โจวโพ่คองก็พูดขึ้นด้วยเสียงเครียดเสียก่อนแล้ว

“ผมได้ข่าวมาว่า ผู้สืบตระกูลจิ่งจะออกมาในเร็ววันนี้ เป้าหมายแรกที่เขาออกมา ก็คือท้าประลองกับคุณ”

“ให้เขามาเถอะ” เฉินเฟิงยิ้มพูดอย่างเรียบเมย หลังจากกลับมาจากเกาะมุ๋ยลาย เขาก็รู้แต่แรกแล้วว่า จะมีผู้สืบตระกูลศิลปะการต่อสู้มาท้าประลองเขา

เดิมคิดว่าผลงานการต่อสู้ของเขาในประเทศญี่ปุ่นครั้งนี้ จะทำให้พวกผู้สืบตระกูลศิลปะการต่อสู้พวกนั้นสงบลงบ้าง

แต่คิดไม่ถึงว่า ยังมีคนคิดที่จะท้าประลองกับเขาอยู่

แต่ว่า ผู้สืบตระกูลศิลปะการต่อสู้พวกนี้ไม่ใช่คนโง่

การที่พวกเขากล้าท้าประลองกับเขา แสดงว่ามีความเชื่อมั่นในฝีมือของตัวเองมาก

“ถึงแม้ความสามารถของคุณจะแข็งแกร่งมาก แต่ผู้สืบตระกูลจิ่ง คุณก็ต้องไม่ประมาท” ตอนนี้ โจวโพ่คองพูดเตือนขึ้นมาว่า

“คุณอาจจะไม่รู้ ตระกูลจิ่งเป็นหนึ่งในแปดตระกูลศิลปะการต่อสู้โบราณ ที่เก่าแก่ที่สุดในหวาเซี่ย ประวัติศาสตร์ของตระกูลพวกเขา มีมากกว่าสองพันปีแล้ว”

“ในสองพันปี ตระกูลพวกเขาได้เป็นถึงปรมาจารย์บูโด ทั้งหมดสองคน”

“ปรมาจารย์สองคนนี้ เป็นผู้สร้างหมัดหยินหยาง เรียกได้ว่าเป็นเพลงหมัดที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกตอนนี้”

หมัดหยินหยาง?

ได้ยินถึงชื่อนี้ ท่าทีของเฉินเฟิง ดูเคร่งเครียดขึ้นมาทันที เขาเคยได้ยินเซียวกั่วจงพูดถึงหมัดหยินหยาง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร