ลูกเขยมังกร นิยาย บท 608
บทที่ 608 การดริฟท์ที่เพอร์เฟ็ค2
“เย็ดแม่ง! ดริฟท์ได้เพอร์เฟ็คมาก!”
“นึกไม่ถึงเลยว่า เฉินเฟิงจะเป็นเซียนแข่งรถจริง ๆ !”
“ดูจากจังหวะการเริ่มต้นการแข่งขัน เป็นไปได้ที่เฉินเฟิงจะชนะไอ้ขี้ข้ากาวลี่!”
……
พอสิ้นเสียงของเจ้าหน้าที่ในสนามแข่ง ในสนามที่เดิมเงียบสงัดก็เหมือนเสียงกาน้ำร้อน เดือดขึ้นในฉับพลัน ฝูงชนอุทานด้วยความตกใจกันไม่หยุด
เดิมที พวกเขาเห็นพ้องต้องกันว่า เฉินเฟิงคิดจะใช้วิธีตุกติกกับผูชางจวู้น เพื่อสั่งสอนนักแข่งชาวกาวลี่กลุ่มนี้ แต่ในนาทีนี้ ลีลาของเฉินเฟิงได้บอกพวกเขาว่า เฉินเฟิงจะใช้ฝีมือเอาชนะผูชางจวู้นอย่างผ่าเผย และเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้น!
“คุณชายโป๋ ที่แท้คุณชายเฉินเป็นเซียนแข่งรถจริงๆ ด้วย”
“แค่ดูจากการดริฟท์ที่คุณชายเฉินทำ ฝีมือเขาเจ๋งจริง!”
ไม่เพียงแค่ฝูงชนที่อยู่ในสนาม พวกนักแข่งชาวกาวลี่ก็เหมือนถูกฉีดเลือดไก่เข้าเส้น ตื่นตัววิจารณ์กันให้เซ็งแซ่
ส่วนหวู่เหวินโป๋กำหมัดทั้งคู่เอาไว้ ตื่นเต้นจนตัวสั่น
เพราะความเคารพที่มีต่อเฉินเฟิง เพราะการเชื่อมั่นอย่างไร้เดียงสาที่มีต่อเฉินเฟิง ตอนที่เฉินเฟิงจะใช้ชีวิตของเขาเป็นเครื่องเดิมพัน เขาไม่ลังเลเลย และเชื่อว่าเฉินเฟิงไม่ทำในสิ่งที่ไม่มั่นใจแน่!
บัดนี้ ลีลาของเฉินเฟิงบอกเขาว่า การตัดสินใจของเขาถูกต้อง——เพียงแค่ดูจากการ
ดริฟท์ที่เพอร์เฟ็คของเฉินเฟิงเมื่อครู่ ฝีมือของเขาเหนือกว่าเขาอย่างสิ้นเชิง และไม่เป็นรองจี้หงอาจารย์ของเขาเลย
จี้หงที่อยู่ข้างๆ หวู่เหวินโป๋ ใบหน้าเผยให้เห็นความตกใจ ขมวดคิ้วเข้าหากัน มองไปยังจอภาพที่ปล่อยออกมาอย่างไม่ขาด ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่?
ในเวลานี้เอง
ทางด้านอีกฝ่าย ค่ายนักแข่งกาวลี่ที่ส่งเสียงกันเซ็งแซ่ ก็เงียบลงไปในนาทีนี้
พวกเขาเบิกตาโพลงกันถ้วนหน้า จ้องดูจอภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าไม่ขาด ความไม่อยากจะเชื่อปรากฏขึ้นบนใบหน้า
พวกเขาไม่เชื่อ ว่าราชาในใจของพวกเขา ที่เป็นถึงราชารถกาวลี่ ผูชางจวู้นที่ติดชาร์ตอันดับ2รายการแข่งรถใต้ดิน ไม่เพียงจะตามหลังในโค้งแรก แล้วยังตามหลังในเวลาถึงเกือบหนึ่งวินาที!
“ไอ้หวาเซี่ยนั่นปิดบังตัวได้มิดชิดมาก เหนือจากที่อาจารย์คาดหมายไว้ ทำให้อาจารย์นึกไม่ถึง จนเป็นเหตุเสียหลัก ในการผ่านโค้งแรก”
ไม่กี่วินาทีต่อมา หลี่ตงชิงก็เปิดปาก พูดการวิเคราะห์และตัดสินของตัวเอง “ไม่ต้องห่วง จากนี้ไป อาจารย์ต้องปรับอารมณ์ได้เร็วแน่ ปล่อยความสามารถตามปกติออกมา ต้องแซงไอ้หวาเซี่ยคนนั้นได้โดยเร็วแน่!”
“ตงชิงพูดถูก อาจารย์ต้องแซงกลับได้โดยเร็วแน่!”
“ฉันว่า อาจารย์ต้องแซงกลับที่โค้งตัวUถัดไปนี้แน่!”
คำพูดของหลี่ตงชิง ทำให้ความตกใจของบรรดานักแข่งกาวลี่กลับมามีสติเหมือนเดิม พวกเขาเห็นด้วยกับการวิเคราะห์และตัดสินของหลี่ตงชิง แล้วแต่ละคนก็แสดงความเห็นของตัวเองออกมา
ในเวลานี้เอง……
จอภาพที่ปรากฏบนอาคารสามชั้น ก็ปรากฏเงาของบูกัตติ เวย์รอนสีดำอีกครั้ง มันทะยานสู่โค้งที่สองอย่างมั่นคงภายใต้การจับจ้องของฝูงชน ซึ่งก็คือโค้งตัวUตัวแรก!
ลดความเร็ว ดริฟท์ เพิ่มความเร็ว……
นาทีต่อมา ท่ามกลางการจับจ้องของฝูงชน บูกัตติ เวย์รอนสีดำภายใต้การควบคุมของเฉินเฟิง ก็ทำดริฟท์ที่เพอร์เฟ็คออกมาอีกครั้ง เสียงหอนรถตามโค้งตัวUผ่านไป
“เอ่อ……”
พอเห็นฉากนี้ เสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่มีหลี่ตงชิง กับนักแข่งชาวกาวลี่ก็ชะงักลง ปากของพวกเขาค้างเล็กน้อย อารมณ์ตกตะลึงปรากฏบนใบหน้าพวกเขาอีกครั้ง
ในความมืด พวกเขาเหมือนประติมากรรมที่มีชีวิต แข็งทื่ออยู่ตรงนั้น มองดูจอภาพที่ปรากฏบนตึกสามชั้น ยืนอึ้งดูอยู่อย่างนั้น……
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...