ลูกเขยมังกร นิยาย บท 607
บทที่ 607 การดริฟท์ที่เพอร์เฟ็ค
ได้ยินเสียงเชียร์กระหึ่มไปทั่ว หลี่ตงชิงที่อยู่กับบรรดานักแข่งกาวลี่เหมือนกำลังดูเรื่องตลกกัน คุยประชดประชันอะไรกันบางอย่าง ต่อมาเป็นเพราะคำพูดของหลี่ตงชิง ทั้งหมดก็ปล่อยเสียงหัวเราะดังขึ้นมา
“ลำดับต่อไป เราจะมานับถอยหลังจากสิบ ต้อนรับการเริ่มต้นการแข่งขัน !”
ในเวลานี้เอง เสียงของเจ้าหน้าที่รถแข่งใต้ดินก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“สิบ!”
“เก้า!”
“แปด!”
……
นาทีถัดมา นักแข่งหวาเซี่ยเหล่านั้นกับฝูงชนก็นับไปพร้อมกับเจ้าหน้าที่อย่างเกรียวกราว และสาวสวยเซ็กซี่ที่ทำการประกาศการสตาร์ทการแข่งขันได้ขึ้นไปที่สแตนด์ที่ลู่สตาร์ท โบกสะบัดกางเกงชั้นในสีดำอยู่นานแล้ว
“สาม!”
“ว๊าว!”
ตอนที่ฝูงชนนับถึงสาม สาวเซ็กซี่ก็โยนกางเกงในในมือขึ้น
“ศูนย์!”
ตอนที่ฝูงชนนับถึงศูนย์ กางเกงชั้นในที่สาวเซ็กซี่โยนขึ้นไปก็ตกลงบนพื้นพอดี
“ว๊าว!”
เสียงดังสนั่นหูสองเสียงดังไปถึงขอบฟ้า กลบเสียงอุทานตกใจในสนามแข่ง
ภายใต้ค่ำคืนนี้ บูกัตติ เวย์รอนทั้งสองคันที่ขึ้นชื่อว่าราชาแห่งรถ เหมือนพายุหมุนสีดำกับสีขาว พุ่งออกจากจุดสตาร์ท แผดเสียงคำรามผ่านไปต่อหน้าสายตาบรรดาฝูงชนที่อยู่สองข้างทาง ความเร็วปานสายฟ้าแลบ ฝูงชนแทบจะไม่เห็นตัวรถเลย
ทั้งหมดนี้ เพราะบูกัตติ เวย์รอนมีความเร็วมาก!
ในฐานะที่เป็นราชาแห่งรถแข่ง อัตราเร่งที่0~100km/hของบูกัตติ เวย์รอนอยู่ที่2.9วินาทีเร็วกว่า F1 0.3วินาที!
“ดูนั่น บูกัตติ เวย์รอนสีดำนำไปก่อนแล้ว!”
ทันทีที่ บูกัตติ เวย์รอนทั้งสองคันหายไปจากสายตาของฝูงชน เจ้าหน้าที่รถแข่งใต้ดินก็ขยับปากบรรยายการแข่งขันอีกครั้ง
“อ๊าว~
จากผลที่ปรากฏ ทำให้นักแข่งหวาเซี่ยในสนามกับฝูงชนรู้สึกคาดไม่ถึง ตกใจอุทานออกมา
“พวกงี่เง่า!”
“หึ การแข่งรถมันต้องดูที่ฝีมือการเข้าโค้งเป็นหลัก นำในทางตรงก่อนมีอะไรให้น่าส่งเสียงดีใจกัน?”
เป็นอีกฝ่ายจากบรรดานักแข่งกาวลี่ที่กลับเชิดใส่พูดขึ้นมา
ทว่า——
ในสายตาของพวกเขานอกจากเชิดใส่แล้ว ยังแฝงความตกใจด้วย
ถูกต้อง……
เป็นความตกใจ!
อย่างที่นักแข่งรถกาวลี่คนนั้นพูดไว้ ฝีมือต้องวัดกันที่เทคนิคเข้าโค้ง แต่การออกสตาร์จากทางตรงก็เป็นบททดสอบของนักแข่งอย่างหนึ่ง!
การสตาร์ท คือการทดสอบปฏิกิริยาความเร็วของนักแข่ง!
ผูชางจวู้นเป็นถึงราชารถกาวลี่ ติดชาร์ตอันดับ2ของการแข่งรถใต้ดิน!
สามารถพูดได้อย่างไม่โอเวอร์ว่า วงการแข่งรถใต้ดินในโลกนี้ เรื่องความเร็ว คนที่เร็วได้กว่าผูชางจวู้น ต้องไม่เกินการตบฉาดหน้าแน่!
ทว่าตอนนี้ บูกัตติ เวย์รอนสีดำที่เฉินเฟิงขับในตอนนี้นำไปก่อน แสดงให้เห็นว่าการตอบสนองความเร็วของเขาเร็วกว่าผูชางจวู้นอีก!
แล้ว……จะไม่ให้พวกตกใจได้อย่างไร?
อีกทั้งแม้แต่นักแข่งกาวลี่ที่ชมการแข่งขันอยู่ก็ตกใจกันหมด ประสาอะไรกับตัว
ผูชางจวู้นเอง?
“แม่งเอ๊ย! การตอบสนองความเร็วของเขาทำไมถึงเร็วอย่างนี้?”
ด้านหน้าลู่แข่ง ในรถบูกัตติ เวย์รอนสีขาว ผูชางจวู้นสีหน้าตกใจสบถด้วยความโมโห เหยียบคันเร่งสุดแรงเกิด แทบจะหมดพลังจากนมที่ดื่มไป
ทว่า——
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...