ลูกเขยมังกร นิยาย บท 628

บทที่ 628 ไม่ใช่ญาติ

ขณะที่ทางด้านเฉินเฟิงกำลังพูดคุยเรื่องอาหารค่ำกับแอนนี่ ทางด้านเฉินอิงไฉ เวลานี้เหมือนมดที่อยู่ในกระทะร้อน เขากระวนกระวายเป็นอย่างมาก

เวลาครึ่งชั่วโมงที่เซ่หย่วนให้เขา เหลือแค่สามนี้เท่านั้น แต่เขากลับไม่สามารถคิดหาวิธีแก้ปัญหาได้

ในเวลานี้ เซ่หย่วนโทรมา

"เฉินอิงไฉ เป็นยังไงบ้าง? องค์หญิงแอนนี่ให้อภัยนายรึยัง?" ปลายสาย เซ่หย่วนถามด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล เรื่องที่องค์หญิงแอนนี่โมโหไปจนถึงหูของหัวหน้าใหญ่แล้ว ตอนนี้หัวหน้าใหญ่กำลังกดดันเขา บอกให้เขารีบทำให้แอนนี่หายโมโห

"ท่าน......ท่านนายกเทศมนตรีครับ ผมไม่ได้เจอองค์หญิงแอนนี่ครับ" เฉินอิงไฉกัดฟันพูดออกไป เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาไม่กล้าปิดบังเซ่หย่วนอีก

"อะไรนะ？！นายยังไม่ได้เจอองค์หญิงแอนนี่？！”

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินอิงไฉ เซ่หย่วนโมโหเป็นอย่างมาก

"เฉินอิงไฉ นายมันคนไร้ประโยชน์จริงๆ！" เซ่หย่วนถึงกับด่ากราดออกมา

หนึ่งวินาทีต่อจากนั้น ไม่รอให้เฉินอิงไฉโต้ตอบ ก็ได้ยินเสียงเซ่หย่วนพูดด้วยความโมโห：“เฉินอิงไฉ นายไม่ต้องทำแล้ว เก็บข้าวของแล้วไสหัวออกไปซะ！”

“นายกเทศมนตรี！" เฉินอิงไฉตกใจเป็นอย่างมาก กำลังคิดจะแก้ตัว แต่ปลายสายก็มีเสียงตู๊ดๆดังขึ้น......

เซ่หย่วนตัดสายไปแล้ว

หัวใจของเฉินอิงไฉด้านชาตายไปแล้ว คำพูดของเซ่หย่วน เท่ากับประกาศยุติอาชีพในสายงานนี้ของเขาแล้ว......

อย่างรวดเร็ว เวลาได้เดินมาจนถึงตอนกลางคืน

สถานที่กินมื้อค่ำที่แฮธาเวย์เลือกนั้นอยู่ในบ้านสวนหลังเล็กสวนตัวบนถนนหวังฟูจิ่ง 

บ้านสวนหลังเล็กนี้ ปกติไม่เปิดให้คนนอกเข้าออก

มีเพียงคนที่มีอำนาจในยันเจียงเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์เข้ามารับประทานอาหารที่นี่

วันนี้ แฮธาเวย์เหมาบ้านสวนหลังเล็กนี้ทั้งหลัง

ทางด้านเจ้าของบ้านสวนก็รู้ว่าแขกที่มาในวันนี้คือองค์หญิงของราชวงศ์อังกฤษ ดังนั้นจึงจัดเตรียมล่วงหน้าด้วยความใส่ใจ

เวลาสองทุ่ม รถยนต์โรลส์รอยซ์กันกระสุนสำหรับรับแขกต่างชาติกว่าหกคันจอดตรงหน้าประตูบ้านสวน

ที่นั่งด้านหลังของรถคันตรงกลาง แอนนี่และแฮธาเวย์นั่งด้วยกัน

หลังจากที่รถจอดสนิท บอดี้การ์ดมากมายลงจากรถ พวกเขาตรวจสอบรอบๆด้วยความระมัดระวัง เมื่อมั่นใจว่าไม่มีอันตราย จึงเปิดประตูให้แอนนี่

หลังจากที่แอนนี่และแฮธาเวย์เดินลงจาก แฮธาเวย์ยิ้มแล้วมองไปที่แอนนี่ พูดขึ้น：“ถึงแล้ว แอนนี่ เธอเข้าไปเองเถอะ"

"แฮธาเวย์ เธอช่วยเข้าไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม? ฉันตื่นเต้นนิดหน่อย" แอนนี่มองไปที่แฮธาเวย์ด้วยความประหม่า

แฮธาเวย์ยิ้มเศร้าด้วยความจนปัญญา：“แอนนี่ มีอะไรให้ต้องตื่นเต้นกัน เท่าที่ฉันรู้ เฉินเฟิงเป็นคนที่เข้ากับคนง่าย"

"ยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นการเจอกันอย่างเป็นทางการครั้งแรกของพวกเธอ ฉันไม่อยากเป็นก้างขวางคอ"

"ก็ได้ ฉันเข้าไปละนะ" แอนนี่สูดลมหายใจเข้า ปรับอารมณ์ของตนเองอย่างรวดเร็ว

ถึงแม้จะเป็นแค่การกินข้าวส่วนตัวกับเฉินเฟิง แต่แอนนี่ก็แต่งหน้าแต่งตัวก่อนถึงเวลาเกือบสองชั่วโมง ตั้งแต่ทรงผม สไตล์การแต่งหน้าไปจนกระทั่งเครื่องประดับ ล้วนผ่านการคิดอย่างละเอียด ให้ความสำคัญมากกว่าเข้าร่วมงานเลี้ยงกลางคืนของหวาเซี่ยในวันแรกที่มาถึง