ลูกเขยมังกร นิยาย บท 639

บทที่ 639 เรื่องใหญ่กำลังจะเกิดขึ้น

เป็นไปตามที่เจี่ยหวั้นเหาคาดการณ์เอาไว้ ในวันนั้นนอกจากลู๋เจิ้งเฟิงที่มาจากหนานกังรีบมายังทะเลสาบตะวันตกแล้วนั้น เหอหรงหัวหน้าตระกูลเหอจากหนานอ้าว จิ้นเป่ยหัวหน้าใหญ่ของยุทธภพ ผู้อาวุโสคนใหม่จิ้นซีรวมถึงคนใหญ่คนโตในโลกใต้ดินของหวาเซี่ยล้วนมาถึงทะเลสาบตะวันตกแล้ว

เหตุผลเดียวที่คนใหญ่คนโตพวกนี้มาทะเลสาบตะวันตกก็คือ ทำความรู้จักกับเฉินเฟิง รวมถึงรวดดู ว่าจะสามารถผูกมิตรกับเฉินเฟิงได้ไหม！

ทะเลสาบตะวันตกตั้งอยู่ทางด้านทิศตะวันตกของทะเลสาบตะวันตก เป็นจุดชมวิวที่สำคัญของประเทศแห่งแรกและเป็นหนึ่งในสิบจุดชมวิว นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในไม่กี่สถานที่ของหวาเซี่ยที่ถูกบันทึกว่าเป็นมรดกโลก

ทั้งสามด้านของทะเลสาบตะวันตกล้อมรอบด้วยภูเขาขนาดประมาณ 6.39 ตารางกิโลเมตร ทางด้านทิศตะวันออกและตกกว้างประมาณ 2.8 ตารางกิโลเมตร ทางด้านทิศใต้และทิศเหนือยาวประมาณ 3.2 ตารางกิโลเมตร ล้อมรอบทะเลสาบประมาณ 15 ตารางกิโลเมตร ในทะเลสาบถูกแบ่งแยกโดยภูเขากู เขื่อนป๋าย เขื่อนซูและเขื่อนหยางกง อิงจากขนาดของพื้นที่แบ่งเป็นทะเลสาบตะวันตก ทะเลสาบซีหลี่ ทะเลสาบเป่ยหลี่ ทะเลสาบเสี่ยวหนาและทะเลสาบเย่วรวมห้าทะเลสาบ เขื่อนซูและเขื่อป๋ายผ่านน่านน้ำของทะเลสาบ ทวีปเล็กเสี่ยวหยิง ศาลาหูซิน เกาะหย่วนกงสามเกาะตั้งอยู่นอกใจกลางของทะเลสาบตะวันตก เจดีย์ Leifengของภุเขาซีจ้าวและเจดีย์ Baochuของภูเขาเป่าซื๋ออยู่กั้นกลางทะเลสาบ

ด้วยเหตุนี้จึงแบ่งเป็น "หนึ่งภูเขา สองเจดีย์ สามเกาะ สามเขื่อน ห้าทะเลสาบ"

ประจวบเหมาะกลายเป็นหกหนึ่ง ตอนเวลาแปดโมง จุดชมวิวของทะเลสาบตะวันตกเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยว ทุกที่ล้วนมีคนมากมาย ผู้คนเต็มไปหมด มองไปไกลสุดลูกหูลูกตาก็ยังไม่สิ้นสุด

"ทะเลสาบตะวันตกใหญ่ขนาดนี้ พี่เฉินเฟิงจะประลองวรยุทธ์กับจิ่งเถิงที่ไหนกันแน่?" ในฝูงชน หลินหวั่นชีวมองดูกลุ่มคนมากมายและทิวทัศน์ที่กว้างใหญ่ของทะเลสาบตะวันตก รู้สึกตกตะลึงเธอแอบหนีมาจากฐานกองกำลังพิเศษมังกร เพราะออกมาด้วยความเร่งรีบ เธอจึงไม่ได้เอาโทรศัพท์มาด้วย เธอแค่ถามเพียงสถานที่ประลองวรยุทธ์ของเฉินเฟิงและจิ่งเถิงเท่านั้นแล้วออกมาเลย แต่หลังจากที่มาถึงที่นี่ เธอกลับพบว่า ทะเลสาบตะวันตกกว้างใหญ่มาก ถ้าไม่รู้สถานที่ประลองวรยุทธ์ที่แน่ชัด เธอไม่มีทางที่จะได้เจอกับเฉินเฟิง！

หลังจากตกตะลึง หลินหวั่นชีวรีบเดินออกมาจากฝูงชน จากนั้นเธอก็เจอจุดบริการบริเวณจุดชมวิว เธอถึงขั้นเดินตรงไป แล้วถามออกไปตามตรง：“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าวันนี้สถานที่ประลองวรยุทธ์ที่จัดขึ้นบนจุดชมวิวอยู่บริเวณไหนคะ?"

"ประลองวรยุทธ์? ประลองวรยุทธ์อะไรคะ?" พนักงานที่จุดบริการสีหน้ามึนงง

"ก็คือการประลองวรยุทธ์ของผู้สืบทอดตระกูลจิ่งศิลปะการต่อสู้แห่งตระกูลใหญ่กับเฉินเฟิง" หลินหวั่นชีวอธิบาย

"ผู้สืบทอดศิลปะการต่อสู้แห่งตระกูลใหญ่? คุณคะ คุณดูหนังกำลังภายในมากไปรึเปล่าคะ? นี่มันยุคสมัยไหนแล้ว จะมีศิลปะการต่อสู้แห่งตระกูลใหญ่อะไรนี้ได้ยังไง? อีกเรื่องหนึ่ง ที่นี่ไม่มีการประลองวรยุทธ์อะไรทั้งนั้น" พนักงานที่จุดให้บริการมองหลินหวั่นชีวด้วยสีหน้าแปลกๆ

"——" หลินหวั่นชีวหมดคำจะพูด ในเวลาเดียวกันเธอก็เข้าใจ พนักงานในจุดบริการไม่รู้เรื่องการประลองวรยุทธ์ของเฉินเฟิงและจิ่งเถิง

หื้ม? จากนั้น ขณะที่หลินหวั่นชีวกำลังเคร่งเครียด เธอก็เห็นคนสวมชุดจีน ผ้าคลุมตัวยาวหลายคน เธอรู้สึกตงิดใจขึ้นมา จึงตามไปทันที

ตอนนี้เธอเข้าใจบูโดอย่างกระจ่างแจ้งแล้ว ดังนั้นเธอจึงมองออกว่า คนที่แต่งตัวแปลกๆพวกนั้น ไม่ธรรมดา ตัวของพวกเขามีพลังแปลกๆแพร่ออกมา น่าจะเป็นคนในบูโด

เมื่อเป็นแบบนี้ ขอแค่เธอตามคนในบูโดไป ต้องเจอสถานที่ประลองวรยุทธ์ระหว่างเฉินเฟิงกับจิ่งเถิงอย่างแน่นอน แล้วจะได้เจอกับเฉินเฟิง เห็นเฉินเฟิงประลองวรยุทธ์ด้วยตาตนเอง

หลังจากครึ่งชั่วโมงผ่านไป หลินหวั่นชีวแทบจะวิ่งเหยาะๆตลอดทาง จึงจะสามารถตามจอมยุทธ์พวกนั้นทัน เธอตามมาจนถึงท่าเรือแห่งหนึ่งบนจุดชมวิวทะเลสาบตะวันตก

ท่าเรือถูกปิดล้อมเอาไว้ ที่นั่นมีเจ้าหน้าที่ของหน่วยลาดตระเวนและสหพันธ์บูโดรวมดูแลรักษาความสงบเรียบร้อย คนที่จะขึ้นไปบนเรือต้องแสดงเอกสารรับรอง

ดูเหมือนว่าจอมยุทธ์พวกนั้นจะรู้แต่แรกแล้ว พวกเขาเดินตรงไป หยิบเอกสารสำหรับยืนยันตัวตน จากนั้นเข้าไปในพื้นที่ที่ปิดล้อมเอาไว้ แล้วขึ้นไปบนเรือขนาดใหญ่

บนเรือขนาดใหญ่มีคนจำนวนมากแล้ว คนพวกนั้นกับคนที่หลินหวั่นชีวสะกดรอยตามมานั้นเหมือนกัน พวกเขาใส่ชุดคลุมตัวยาวหรือไม่ก็แต่งกายด้วยชุดจอมยุทธ์ มีบางคนถึงขั้นพกมีดพกกระบี่เอาไว้ แค่มองก็รู้แล้วว่าเป็นคนของบูโด

เมื่อเห็นภาพนี้ หลินหวั่นชีวครุ่นคิด แล้วเดินตรงไป