ลูกเขยมังกร นิยาย บท 656

บทที่ 656 งานเลี้ยง

ทันใดนั้น ภายใต้สายตาทุกคน เฉินเฟิงเดินลงมาจากดาดฟ้า เดินมุ่งหน้าไปหาพวกก่วนหนานเทียน

นอกจากก่วนหนานเทียน พวกปรมาจารย์คงเหมิงกับปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ชั้นสูงหลายคน ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้คนอื่นพวกนั้น มองดูเฉินเฟิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเคารพ

เฉินเฟิงใช้กำลังและความแข็งแกร่งของเขา จนได้รับการยอมรับและความเคารพ จากพวกเขา

ถึงแม้ตอนนี้เฉินเฟิงยังอายุน้อย แต่มีสถานะเช่นเดียวกับพวกเขาในวงการศิลปะการต่อสู้

หลังจากนั้น เฉินเฟิงเดินตรงไปตรงหน้าก่วนหนานเทียน ปรมาจารย์คงเหมิง จ้าวอู๋เต้า จางเทียนซือกับเฉียวอู่โต่ ทั้งห้าคน

“เฉินเฟิง ไม่เห็นหลายวัน ความสามารถของคุณพัฒนามากขึ้นไม่น้อยเลยนะ ยินดีด้วย”

เห็นเฉินเฟิงเดินมา ก่วนหนานเทียนยิ้มพูดแสดงความยินดีเฉินเฟิง ในขณะเดียวกันก็แอบถอนหายใจ เฉินเฟิงช่างเก่งผิดมนุษย์จริงๆ

เพราะเมื่อวันที่อยู่เกาะมุ๋ยลาย ถึงแม้เฉินเฟิงก็เป็นหั้วจิ้งชั้นต้น แต่วันนั้นเขากลับไม่ได้แสดงความสามารถที่แข็งแกร่งขนาดนี้ แต่ตอนนี้ แม้แต่ทายาทตระกูลจิ่ง เขาก็สามารถฆ่าได้

“ท่านประมุขก่วน ชมเกินไปแล้ว” เฉินเฟิงยกมือเคารพตอบ แล้วก็พูดกับปรมาจารย์คงเหมิงว่า “ขอบคุณปรมาจารย์ทุกท่านที่มาชมการต่อสู้ อีกอย่าง ผมได้สั่งคนจัดเตรียมงานเลี้ยงไว้ อยากให้ปรมาจารย์ทุกท่านให้เกียรติ รับประทานอาหารร่วมกัน”

“งั้นพวกเราก็เคารพเทียบไม่ได้กับทำตามคำสั่ง” ทุกคนยิ้มตอบ ก่วนหนานเทียนก็พยักหัวเล็กน้อย บ่งบอกว่าตกลง เดิมเขาก็วางแผนที่มาหาเฉินเฟิง เพื่อคุยกันเรื่องการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก เฉินเฟิงจัดงานเลี้ยงทุกคนทานข้าว เป็นโอกาสดีที่จะได้คุยกับเฉินเฟิงตามลำพัง

ในฐานะรองประมุขของสหพันธ์สงครามหวาเซี่ย สถานะในวงการศิลปะการต่อสู้ของก่วนหนานเทียนสูงที่สุดในหวาเซี่ย เขาตอบตกลง ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้คนอื่นๆพวกนั้นต่างก็ตอบตกลง

หลังจากนั้นสักพัก เรือใหญ่สามลำเทียบท่าทีละลำ จิ่งหยุนเฟิง จิ่งเซ่อเหมิงกับจิ่งหริน ทั้งสามคนหลบซ่อนอยู่ในห้องโดยสารไม่ออกมา เฉินเฟิงกับก่วนหนานเทียนลงจากเรือไปก่อน

ในขณะเดียวกัน เหล่าลูกศิษย์จากทุกสำนักบนเรือใหญ่ลำแรก กับบนเรือลำใหญ่ลำที่สาม พวกคนในยุทธจักร นักธุรกิจ คนของทางการ ต่างก็ลงจากเรือ

เหล่าลูกศิษย์จากทุกสำนักในนั้น ต่างก็มองดูเฉินเฟิงด้วยความนับถือ หลายคนอยากที่จะพูดแล้วก็หยุดลังเล...อยากที่จะทักทายเฉินเฟิง แต่ก็กังวลว่าสถานะของตนเองไม่คู่ควร

“ทุกคน วันนี้ผมจัดงานเลี้ยง ขอเรียนเชิญทุกท่านให้เกียรติมาร่วมด้วย”

เผชิญกับแต่ละสายตาที่มองมาด้วยความนับถือ เฉินเฟิงไม่ได้วางมาด แต่ยกมือเชื้อเชิญเหล่าลูกศิษย์จากทุกสำนักพวกนั้น

ได้ยินคำพูดของเฉินเฟิง เห็นท่าทีของเฉินเฟิง ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้พวกนั้น ต่างก็แอบพยักหัว ชื่นชมท่าทีของเฉินเฟิงที่แสดงออกมา

แม้ก่อนหน้านี้เฉินเฟิงได้เชื้อเชิญพวกเขาแล้ว แต่ก็ไม่ได้พูดถึงลูกศิษย์ของพวกเขา เช่นนี้ พวกเขาจะพาหรือไม่พาลูกศิษย์ไปด้วย ก็ล้วนเป็นสิ่งที่ลำบากใจ

ตอนนี้ เฉินเฟิงเชื้อเชิญลูกศิษย์พวกเขาด้วยตัวเอง ถือเป็นการให้เกียรติลูกศิษย์ของพวกเขา ยิ่งเป็นการแสดงให้เห็นถึงความเคารพนับถือที่มีต่อเขากลับสำนักของพวกเขา

“ขอบคุณ”

เมื่อเฉินเฟิงเชื้อเชิญ เหล่าลูกศิษย์ที่มาจากแต่ละสำนักพวกนั้น ต่างก็อึ้งกันไปก่อน จากนั้นต่างก็ยกมือขอบคุณ

“คุณเฉิน” ในขณะเดียวกัน เจี่ยหวั้นเหา ลู๋เจิ้งเฟิง พวกคนในยุทธจักรก็เดินมา ต่างก็เดินมาทักทายเฉินเฟิง