ลูกเขยมังกร นิยาย บท 66

บทที่ 66 เทพอสูรพิโรธ

“เหลวไหล!” หานหลงเดินเข้าไป ถีบชายฉกรรจ์ออกอย่างแรง แล้วทดสอบด้วยตัวเอง ฟางเทาเป็นนักศิลปะการต่อสู้ กลางวันแข็งแกร่งดั่งกระทิงดุ กลางคืนนอนกับผู้หญิงห้าหกคนได้ไม่ต้องหยุดพัก คนแบบนั้น จะมาตายแบบนี้ได้ยังไง?

หานหลงไม่อยากจะเชื่อ แต่เขาสัมผัสได้ว่าฟางเทาไร้ลมหายใจ และหัวใจหยุดเต้น สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป เป็นครั้งแรกที่ดูเลวร้ายขนาดนี้!

ตายแล้วจริงๆ !

นักสู้อันดับหนึ่งของเขา ตายแล้วจริงๆ !

นอกจากนี้ยังตายโดยที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย!

“ลุงหาน พี่เทาเขา...”เสิ่นจุนเหวินริมฝีปากสั่นระริก เขาไม่มีทางยอมรับความจริงนี้ได้ ถ้าหากฟางเทาตายไปเองโดยธรรมชาติก็ดีไป แต่ถ้าเขาถูกเฉินเฟิงฆ่า ถ้าอย่างนั้น...มันก็เลวร้ายสุดๆ !

“หุบปากซะ!” หานหลงมองเสิ่นจุนเหวินด้วยสายตาเย็นยะเยือก ตอนนี้เขาแค้นเสิ่นจุนเหวินมาก ถ้าไม่ใช่เพราะเสิ่นจุนเหวินหาเรื่องมาให้ วันนี้เขาก็ไม่ต้องพาฟางเทามา และฟางเทาก็คงไม่ต้องมาตายที่นี่

เสิ่นจุนเหวินหุบปากเงียบทันที นี่ทำให้หานหลงโกรธมาก เขาเองไม่กล้าไปกระตุกหนวดเสือ

“แกใช้วิธีขี้ขลาดอะไรกันแน่?!” หานหลงตวาดใส่เฉินเฟิง เขาไม่รู้สึกว่าฟางเทาจะตายเพราะแพ้ให้กับเฉินเฟิง เขาคิดว่า เฉินเฟิงต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรบางอย่างแน่กับฟางเทาแน่

เฉินเฟิงยักไหล่ด้วยสีหน้าไม่ยี่หระ “ฉันไม่ได้ใช้วิธีขี้ขลาดอะไรเลยนะ พวกเราก็สู้กันอย่างเปิดเผย พวกนายเองก็เห็นกันแล้วไม่ใช่เหรอ?”

ที่จริงแล้วฟางเทาตายได้ยังไงนั้น เฉินเฟิงก็พอจะรู้อยู่ ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ ในทรวงอกจะมีลมปราณ ปราณนี้ จะช่วยให้ผู้ฝึกมีพลังในการต่อสู้ มันคือชีวิตของนักสู้

นักสู้มากมายพัฒนาฝีมือในเส้นทางศิลปะการต่อสู้ได้ด้วยลมปราณนี้

แต่ถ้าวันหนึ่ง นักสู้ได้การกระทบกระเทือน มองไม่เห็นไฟแห่งการต่อสู้ของตัวเอง ปราณนั้นก็จะสลายไป ไม่อาจคงอยู่ได้

หากเฉินเฟิงเดาไม่ผิด ลมปราณของฟางเทาจะต้องแข็งแกร่งมาก

ความแข็งแกร่ง แสดงให้เห็นว่าฟางเทามีความเพียรมาก ความเพียรนั้นเป็นเรื่องที่ดี ซึ่งหมายความว่าเมื่อนักสู้ฝึกวิชา ความคิดจะบริสุทธิ์หมดจด ทุ่มเท และก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว

แต่บางครั้ง การฝืนมากไปก็ไม่ใช่เรื่องดี

เหมือนกับฟางเทา เพราะว่าฝืนเกินไป หลังจากได้เห็นความแข็งแกร่งของเฉินเฟิง ก็เริ่มคิดว่าความมานะของตัวเองตลอดหลายปีมานี้มีประโยชน์อะไรบ้าง

เมื่อได้ยินคำพูดสุดท้ายของเฉินเฟิง หลังจากที่ถูกเฉินเฟิงทำร้ายจนไม่มีชิ้นดี ฟางเทารู้สึกย่ำแย่และสิ้นหวังกับตัวเองอย่างที่สุด

ความโกรธแล่นปราดทำร้ายหัวใจของเขา แล้วเสียชีวิตในทันที

การตายแบบนี้ เป็นเรื่องยากที่คนธรรมดาจะทำความเข้าใจ

แต่เฉินเฟิงในฐานะนักสู้ ก็พอจะเข้าใจได้คร่าวๆ

พูดได้ว่า ฟางเทาไม่ได้ถูกเฉินเฟิงฆ่าแต่อย่างใด แต่เขาฆ่าตัวเองตาย ตายด้วยความสงสัยและความสิ้นหวังในตัวเอง

ในสายตาของเฉินเฟิง คนแบบฟางเทาไม่เหมาะที่จะเป็นนักสู้ เขาเปราะบางเกินไป

นักสู้จะต้องยืนหยัดต่อสู้ทั้งกับฟ้าดิน และอย่างยิ่งจะต้องต่อสู้กับตัวเองให้ได้!

ถ้าแม้แต่ตัวเองยังเอาชนะไม่ได้ ฟางเทาก็คงไม่ได้ถูกกำหนดให้ได้รับความสำเร็จมากมายนัก

แต่หานหลงนั้นไม่ได้คิดมากถึงขนาดนั้น ในตอนนั้น ไฟแห่งโทสะพลุ่งพล่านในดวงตาของเขา ฟางเทาเป็นไพ่ใบใหญ่ที่สุดในมือของเขา ก็เพราะมีฟางเทาอยู่ เขาถึงได้รักษาอำนาจไว้ได้อย่างมั่นคงในหลายปีมานี้ จนวันนี้ฟางเทาตายแล้ว ซึ่งก็หมายความว่าสมดุลที่ละเอียดอ่อนระหว่างเขากับกู้ตงเชินได้แตกหักลงแล้ว