ลูกเขยมังกร นิยาย บท 684
บทที่ 684 ฝุ่นตกตะกอนลงมา
"ในเมื่อแพ้แล้ว จะมีชีวิตอยู่ต่อทำไม นี่เป็นจุดหมายปลายทางที่ดีที่สุดแล้ว！”
สีหน้าของหวังอีเตาเย็นยะเยือก ราวกับการตายของฉู่เหอ เป็นสิ่งที่ไม่สำคัญสำหรับเขา
"อามิตตาพุทธ สาธุ สาธุ โยมหวังหมกมุ่นจนเกินไปแล้ว ความอาฆาตมากเกินไป ถ้าเป็นแบบนี้นานวันเข้า จะต้องเข้าสู่ฝ่ายอธรรมแน่！”
ฟางเจิ้งปรมาจารย์ เห็นภาพนี้ ในใจรู้สึกสงสาร จึงพูดเกลี้ยกล่อม
"ไอ้หัวล้าน หุบปาก！”
ปรมาจารย์ฟางเจิ้งยังพูดไม่จบ ก็ถูกหวังอีเตาด่าทอ จากนั้นหวังอีเตาปรายตามองไปที่เย่หนานเทียน แววตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างไม่ซุกซ่อน
เย่หนานเทียนพิการไปแล้ว เขาไม่มีโอกาสประลองวรยุทธ์กับฝ่ายตรงข้ามแล้ว
เดิมทีอยากให้ฉู่เหอที่ตนพร่ำสอนและเลี้ยงดูมานั้นแก้แค้นให้ตน แต่ฉู่เหอตายไปแล้ว ไม่มีโอกาสแม้แต่น้อย เวลานี้เขาเกลียดแค้นเย่หนานเทียนและเฉินเฟิงศิษย์พี่และศิษย์น้องสองคนนี้อย่างมาก เขาอยากจะเตะเฉินเฟิงหน้าผากของเฉินเฟิง
แต่ว่าที่นี่มีหลายคนที่แตกต่างกันคนละระดับ ทั้งยังมีอู่จื่อโจว ถ้าเขาลงมือ ต้องถูกห้ามปรามแน่ๆ
"ไอ้สารเลว เอามีดมังกรของฉันคืนมา！”
เวลานี้หวังอีเตากำลังโมโห เขาไม่เกรงใจเฉินเฟิงเท่าไหร่
"หึ ตอนนั้นนายประลองวรยุทธ์กับศิษย์พี่ของฉัน หลังจากที่แพ้ นายก็ลอบทำร้ายด้วยวิธีการชั้นต่ำ ต่อให้เป็นแบบนี้ ศิษย์พี่ก็ยังคงยอมปล่อยนายไป คิดไม่ถึงว่านายไม่เพียงแต่ไม่รู้จักตอบแทนบุญคุณ แต่กลับหาโอกาสแก้แค้น！ วงการศิลปะการต่อสู้หวาเซี่ย มีคนอย่างแก ขายหน้าจริงๆ！”
เฉินเฟิงไม่ได้ถอยหนี เขาเผชิญหน้ากับแววตาของหวังอีเตา แล้วพูดเสียดสี
"ไอ้สารเลว รนหาที่ตาย！”
หวังอีเตาคิดไม่ถึงว่าเฉินเฟิงจะกล้าพูดเปิดเผยแผลเป็นที่อยู่ในใจของเขา หวังอีเตาโมโหขึ้นมาทันที ท่าทางของเขาดูเหมือนกับว่าถ้าเฉินเฟิงพูดอีกหนึ่งประโยค เขาก็จะพุ่งเข้าไปตบเฉินเฟิงให้ตาย
อู่จื่อโจวและก่วนหนานเทียนเห็นภาพนี้ ภายในใจกระตุกขึ้นมา พลังภายในผสานเข้าด้วยกัน ถ้าหวังอีเตาลงมือ พวกเขาสองคนจะปกป้องเฉินเฟิงทันที
"ก็แค่มีดเน่าๆเล่มหนึ่งเท่านั้น ให้นาย！”
ขณะที่เฉินเฟิงพูด ผายมือขวา โยนมีดมังกรไปให้หวังอีเตา
หวังอีเตารับด้วยมือข้างเดียว แต่แววตาของเขาจับจ้องไปที่เฉินเฟิง อยากที่จะฟันเขาเป็นชิ้นๆทันที
"ไม่ต้องมองหน้าฉันแบบนี้ อยากจะฆ่าฉันตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ ครึ่งปีหลังจากนี้ ฉันจะไปเอาชีวิตนายถึงที่เอง！”
แววตาของเฉินเฟิงเย็นยะเยือก มองดูหวังอีเตาแล้วพูดขึ้น
คำพูดนี้ของเขา ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตกใจ คิดไม่ถึงเฉินเฟิงที่เพิ่งจบการต่อสู้ จะท้าประลองอีกครั้ง คนที่เขาท้าประลองเป็นหวังอีเตา ผู้มีอำนาจของตระกูลหวัง
ต้องรู้ว่าแม้หวังอีเตาจะแขนขาด แต่ความสามารถของเขาไม่ได้เสียหายมากเท่าไหร่ ท่ามกลางทุกคน แม้แต่ฟางเจิ้ง ชางโป๋และจีอู๋ฉางก็ไม่กล้าพูดว่าจะต่อสู้กับหวังอีเตา เพราะถึงอย่างไรหวังอีเตาก็เป็นถึงหั้วจิ้งชั้นสุด ทั้งยังเป็นคนที่โดดเด่นในหั้วจิ้งชั้นสุด
จากความสามารถของหวังอีเตา ฆ่าเฉินเฟิง เป็นเรื่องที่ง่ายมาก ทั้งสองคนเป็นคนละระดับ
อย่าว่าแต่ทุกคน แม้แต่หวังอีเตาเวลานี้ก็นิ่งค้างไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...