บทที่732 ไม่สามารถยอมรับได้
ตึก! ตึก! ตึก!
หงหยี้ถอยหลังไปสิบกว่าก้าวถึงจะหยุดร่างกายไว้ได้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเท้าของเฉินเฟิงทรงพลังเพียงมากเพียงใด
จากเสียงที่เพิ่งตะโกนไป จนถึงตอนที่เฉินเฟิงเตะหงหยี้ด้วยเท้า ในระหว่างนี้ไม่ถึงสองวินาที ในขณะนั้นหงหยี้รู้สึกเพียงว่ามันเป็นเสือดุร้ายที่กำลังกระโจนเข้าหาตัวเอง เสือตัวหนึ่งที่โกรธมาก
เดิมทียายีนในร่างกายของหงหยี้กำลังจะหมดฤทธิ์ลง และความแข็งแกร่งก็หมดลง ในขณะนี้ถูกเฉินเฟิงโจมตีอย่างหนัก เขาไม่มีความแข็งแกร่งในช่วงเวลาสูงสุดอีกต่อไป
“เยี่ยมมาก!”
หลังจากเงียบไปชั่วครู่ เสียงปรบมือกึกก้องดังขึ้นจากผู้ชม และยังมีเสียงโห่ร้องของทุกคน
ตอนนี้คำพูดที่มีอำนาจบารมีของเฉินเฟิงส่งผลกระทบต่ออารมณ์ของทุกคน และทุกคนก็ตื่นเต้นมากในขณะนี้
“เย็*แม่งระบายความโกรธได้ดีมาก ทำได้ดีมาก!”
จียุ่นลุกขึ้นยืนจากโซนที่นั่งผู้ชมทันที กำหมัดแน่น ร่างกายสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ นี่คือการแสดงออกถึงความตื่นเต้นของเขา
การแสดงของเฉินเฟิงในตอนนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าแสดงต่อหน้าผู้คนจากทั่วทุกมุมโลก สร้างชื่อให้กับศิลปะการต่อสู้ของประเทศหวา ในขณะเดียวกันเขาก็เหยียบหงหยี้ไว้ใต้เท้าอย่างรุนแรง
“เยี่ยม! เยี่ยม! เยี่ยม!”
ในขณะนี้เทียนอิงที่เงียบขรึม ก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนสามครั้ง และเฉินเฟิงช่วยคนประเทศหวาแสดงออก มีเกียรติจริงๆ
ในการแข่งขันนัดที่แล้ว ศีลสามได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการโจมตีของหงหยี้ ประกอบกับคำพูดดูถูกของหงหยี้ คนจีนทุกคนที่นี่ระงับความโกรธไว้ ในขณะนี้เฉินเฟิงใช้ความเหนือกว่าอย่างแท้จริงเพื่อพิสูจน์ชื่อเสียงของศิลปะการต่อสู้ของจีน
ไม่ต้องพูดถึงรุ่นน้องเลย แม้แต่อู่จื่อโจวโซนที่นั่งวีไอพี ฟางเจิ้งและคนอื่นๆก็มีความสุขเป็นอย่างมาก ค่อนข้างมีความรู้สึกพอใจ อาจารย์ฟางเจิ้งรู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษกว่าในหมู่พวกเขา เขารู้ว่าทุกสิ่งที่เฉินเฟิงทำเพื่อเป็นการล้างแค้นให้กับศีลสาม
มีเสียงเชียร์และโห่ร้องในกลุ่มผู้ชม เมื่อเทียบกับผู้ชมที่ครึกครื้น มีจอมยุทธ์บางคนเงียบขรึมไม่พูด เสียงตะโกนที่เต็มไปด้วยความโกรธเมื่อกี้ของเฉินเฟิง ทำให้พวกเขาเคลื่อนไหว ในเวลาเดียวกันก็ทำให้พวกเขาละอายใจและอิจฉา
พวกเขาอิจฉาเฉินเฟิง และพวกเขาก็คาดหวังว่าจะต่อสู้เพื่อประเทศของตัวเองบนเวทีประลองเหมือนกับเฉินเฟิง เพื่อสร้างชื่อให้กับประเทศของตัวเอง
ถึงจะรู้ว่าเกิดมาเป็นมนุษย์ ไม่มีใครที่ไม่ต้องการมีชื่อเสียง ไม่มีใครที่ไม่อยากเป็นความภาคภูมิใจที่ผู้คนต่างให้ความสนใจ ในขณะนี้ร่างที่สูงตระหง่านของเฉินเฟิงยืนอยู่บนเวทีประลอง หันหน้าไปทางดวงอาทิตย์ทำให้ผู้คนมีความรู้สึกที่แตกต่างออกไป
ความรู้สึกนี้มีรสชาติมากหลังจากครุ่นคิดอย่างรอบคอบ
เมื่อจอมยุทธ์มากมายมองดูฉากนี้แล้วเลือกที่จะเงียบ และไม่มีใครกล้าดูถูกเฉินเฟิงอีก
ตอนแรกคิดว่าเฉินเฟิงเป็นเพียงหั้วจิ้งชั้นต้นเท่านั้น อย่างมากก็เป็นจุดเด่นของหั้วจิ้งชั้นกลาง แต่คาดไม่ถึงเขาฆ่าหลี่ชางซีและรอนก่อนเลย และในตอนนี้หงหยี้ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
ในตอนแรกเมื่อเขาสังหารหลี่ชางซีและรอน ทุกคนต่างประหลาดใจ แต่ผู้ที่แข็งแกร่งหลายคนไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ทั้งหมดคิดว่าเฉินเฟิงใช้คำที่รวดเร็วและการโจมตีอย่างฉับพลันขณะที่อีกฝ่ายเผลอ
การต่อสู้กับหงหยี้ในขณะนี้ เป็นการต่อสู้ที่มีพลังจริงจังเป็นอย่างมาก และหงหยี้ก็ถือได้ว่าเป็นผู้แข็งแกร่งของหั้วจิ้งชั้นกลาง ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินเฟิง นี่จะให้ทุกคนสงบได้อย่างไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...