ลูกเขยมังกร นิยาย บท 733

บทที่733ระบายความเกลียด

เมื่อได้ยินคำพูดที่ไม่พอใจของหงหยี้ ใบหน้าของเฉินเฟิงก็เยือกเย็น ใจสั่นไหว หงหยี้ไม่มีใจที่จะเป็นจอมยุทธ์อีกต่อไปแล้ว ในตอนนี้น่าสมเพชมากจนตั้งความหวังไว้กับคำพูดไม่กี่คำ

ก่อนที่คำพูดจะลดลง เขาก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง เดินไปหาหงหยี้

“อะไรนะ.....”

หงหยี้กำลังสั่นสะท้านกับรัศมีของเฉินเฟิง เขาคิดไม่ถึงว่าเฉินเฟิงจะดูถูกเขามากขนาดนี้ แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าเฉินเฟิงไม่ได้หลอกเขา ตั้งแต่เริ่มแข่งขันทั้งสองก็ไล่เลี่ยกัน แต่ในช่วงหลังเขากลับเผยให้เห็นถึงความพ่ายแพ้ ถ้าเฉินเฟิงซ่อนพลังไว้จริงๆ งั้นตั้งแต่เริ่มแรกเอาชนะเขาทันทีเลย จะเหมาะสมกว่านี้ไหม

หงหยี้ไม่คิดว่าเฉินเฟิงจะออมมือ พวกเขาสองคนมีเพียงคนหนึ่งที่จะมีชีวิตรอดไปได้ ดังนั้นเมื่อคิดถึงเรื่องนี้สักพักก็แน่ใจได้ว่าคำพูดของเฉินเฟิงไม่ได้โกหก

แท้จริงแล้วเขาอยู่ในระดับหั้วจิ้งชั้นต้น

“อยู่ในหั้วจิ้งชั้นต้นก็สามารถฆ่าผู้แข็งแกร่งหั้วจิ้งชั้นกลางได้ ถ้ารอเขาอยู่ถึงชั้นกลางจะ กลายเป็นน่ากลัวแบบไหนกัน ถึงตอนนั้นฉันจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาหรือไม่?”

ในหมู่จอมยุทธ์ที่ดูการแข่งขัน ในเวลาเดียวกันวิลเลียมและอาเธอร์ก็มีความคิดหนึ่งโผล่ขึ้นมาในใจ

ผู้คนในสนามต่างสงบลงไปชั่วขณะ ในขณะนั้นทุกคนก็เงียบขรึม จ้องมองไปที่เฉินเฟิงอย่างตั้งใจ

เฉินเฟิงเดินไปหาหงหยี้ ด้วยก้าวที่มั่นคงและแข็งแกร่ง เห็นได้ว่าในสายตาของหงหยี้ ตื่นตระหนกตกใจกลัว ทุกย่างก้าวที่เฉินเฟิงก้าวไป ก็เหมือนกับเหยียบหัวใจของเขา เฉินเฟิงเป็นยมทูตธรรมดาที่เดินออกมาจากในนรก

วิธีการหายใจที่ลึกลับของเฉินเฟิงรวมกับการย่างก้าว ทำให้ทั้งย่างก้าวเต็มไปด้วยพลังที่แตกต่าง

หงหยี้ถอยหลังไปอย่างไม่ตั้งใจ เกือบที่เฉินเฟิงจะก้าวเดินออกไปหนึ่งก้าว เขาก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว คนหนึ่งก้าวเข้ามาอีกคนก้าวถอยหลัง

ในตอนนี้หงหยี้ไม่ได้เหิมเกริมและบ้าคลั่งเหมือนก่อนเริ่มการแข่งขัน เหลือเพียงความตื่นตระหนกตกใจไม่มีที่สิ้นสุด แต่ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นผู้แข็งแกร่งในหั้วจิ้งชั้นกลาง หลังจากที่จิตใจว้าวุ่นก็รีบปรับอารมณ์ทันที

เมื่อตอนเฉินเฟิงอยู่ห่างจากเขาไม่ถึงสิบก้าว หงหยี้ก็เคลื่อนไหว เขาจับฝ่ามือเป็นกรงเล็บ และเดินไปที่ตรงหน้าของเฉินเฟิง ใช้กลยุทธ์ยอดเยี่ยมเมื่อกี้นี้ วิชามังกรและเสือรวมตัว

ในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานนี้เขาต้องการที่จะเดิมพัน เพียงแต่ในขณะนี้เขาไม่มีพลังที่จุดสูงสุดอีกต่อไป พลังของท่าวิชามังกรและเสือรวมตัวนี้อ่อนลงไปกว่าครึ่ง และหลังจากที่เพิ่งต่อสู้ อารมณ์ของเขาก็หวั่นไหว ในขณะนี้มันเป็นเพียงการโจมตีกลับครั้งสุดท้าย

เมื่อเผชิญหน้ากับท่าวิชามังกรและเสือรวมตัว เฉินเฟิงไม่ได้ยืนกรานรับมือกับท่านี้เช่นเดียวกับตอนเริ่มแข่งขัน แต่ขยับร่างกาย แล้วหลบจากท่วงท่านี้ จากนั้นเฉินเฟิงกำกำปั้นด้วยมือข้างเดียวและพุ่งตรงไปที่หงหยี้ราวกับฟ้าผ่า

ความแข็งแกร่งของหงหยี้ลดลงอย่างมาก เมื่อเผชิญกับการโจมตีกลับของเฉินเฟิงเขาไม่มีพลังที่จะตอบโต้กลับ ในขณะนี้กลับปล่อยให้หมัดเหล็กของเฉินเฟิงพุ่งเข้ามา

แกร๊กดังขึ้นมากระดูกที่แขนก็หัก เฉินเฟิงไม่ได้ยั้งมือแล้วมืออีกข้างก็จับงอเป็นกรงเล็บครึ่งหนึ่ง จับแขนของหงหยี้และดึงมันอย่างรุนแรง สูญเสียที่พยุงกระดูก แขนก็ขาดออกทันที

“อ๊ากกกก!!!”

หงหยี้ส่งเสียงกรีดร้องราวกับหมูที่ถูกเชือด ความเจ็บปวดแบบนี้เกือบทำให้เขาเป็นลมหมดสติไป แต่ความปรารถนาที่จะอยู่รอดทำให้เขาตอบโต้โดยไม่รู้ตัว ใช้มืออีกข้างกำหมัดแน่นและมุ่งตรงไปที่หัวของเฉินเฟิง

อย่ามองว่าอานุภาพการต่อสู้ของหงหยี้ลดลงในตอนนี้ หากหมัดนี้โดนหัวของเฉินเฟิง มันคงสามารถทำให้หัวของเฉินเฟิงแตกได้

เพียงแต่มันเรื่องสมมติฐาน ในช่วงรุ่งเรืองของเขาก็ทำร้ายเฉินเฟิงไม่ได้แม้แต่ปลายผมตอนนี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

เมื่อเห็นหมัดของหงหยี้พุ่งเข้ามา เฉินเฟิงก็ไม่รีบร้อนเหมือนเมื่อกี้นี้ ใช้มือข้างเดียวกำกำปั้นต่อยแขนซ้ายของเขาให้แตก จากนั้นดึงอีกครั้ง แล้วหักแขนอีกข้างในลักษณะเดียวกัน

“อ๊ากกกก!!!”

หงหยี้กรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า เขายังดึงสติกลับคืนจากความเจ็บปวดที่แขนหักเมื่อกี้ไม่ได้ ในตอนนี้มืออีกข้างของเขาถูกหักออกอีกครั้ง ความเจ็บปวดนี้ทำให้เขาแทบคลั่ง

เพียงแต่เสียงกรีดร้องของเขาเพิ่งดังออกมาก็ถูกเฉินเฟิงขัดจังหวะทันที เฉินเฟิงเตะไปที่เข่าของหงหยี้ ด้วยแรงที่ทรงพลัง หลังที่ร่างกายของหงหยี้สูญเสียการทรงตัว คุกเข่าลงครึ่งหนึ่ง ในขณะนี้การแสดงออกของเขาเจ็บปวดจนไม่สามารถตะโกนออกมา ความเจ็บปวดแบบนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาได้รับ และก็เป็นครั้งสุดท้าย