ลูกเขยมังกร นิยาย บท 737
บทที่737 แกล้งตาย
กงปุ่นเหย่อู่เป็นใคร นั่นคือได้รับการยอมรับว่าเป็นเทพบู๊ในโลกศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่น แต่ถึงแม้เขาจะรู้ว่าจั่วจู้จะฝึกฝนท่าไม้ตายแบ่งคลื่นได้แล้ว ก็ตกใจเหมือนกัน
รู้ว่าท่าไม้ตายแบ่งคลื่น ไม่ใช่ศิลปะการต่อสู้ธรรมดา แต่นั่นเป็นกลยุทธ์ศิลปะการต่อสู้ที่ไม่มีใครเทียบได้ซึ่งได้รับการเผยแพร่มาตั้งแต่สมัยโบราณ
ตอนนั้นผู้สูงส่งผู้สร้างท่ากลยุทธ์นี้ ด้วยการเคลื่อนไหวนี้ ได้กวาดล้างจอมยุทธ์เกือบทั้งหมด ไม่เพียงแต่ในญี่ปุ่น แม้แต่จอมยุทธ์ของประเทศอื่นๆก็รู้จักท่าไม้ตายแบ่งคลื่นเช่นกัน
การมีชื่อเสียงเช่นนี้แสดงให้เห็นถึงความสามารถพิเศษของผู้สร้างและความโหดเหี้ยมของกระบวนท่วงท่า
เพียงแค่ว่าในตอนนั้นการเคลื่อนไหวนี้อยู่ที่ยุทธภพใช้ได้เพียงชั่วคราว นอกจากผู้สร้างแล้ว ก็มีเพียงผู้สืบทอดของเขาที่ใช้ท่านี้ หลังจากผู้สืบทอดของเขาจากไป ไม่มีใครรู้เคล็ดลับของท่วงท่านี้อีกเลย
วันนี้จั่วจู้จอมยุทธ์ผู้ชำนาญศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่นได้ฝึกฝนกระบวนท่านี้สำเร็จอีกครั้ง และเขาจะใช้ท่านี้ต่อสู้กับจอมยุทธ์คนอื่นๆ
กงปุ่นเหย่อู่ไม่ใช่คนธรรมดา ก็แสดงความตกใจออกมาทันที จากนั้นก็ถามอย่างสงบ: “เหริ่นหวงสอนให้นายเหรอ?”
จั่วจู้พยักหน้า ไม่พูดอะไร
เหริ่นหวงเป็นสุดยอดแห่งศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่น และมีเพียงเขาเท่านั้นที่มีความสามารถ ก็เพียงเขาเท่านั้นที่มีประสบการณ์นี้ได้ ก็มีเพียงเขาเท่าที่สามารถเอากลยุทธ์ที่ไม่ได้รับการตกทอดมาหลายร้อยปี มาสอนให้จั่วจู้ได้
ตอนนั้นจั่วจู้หายตัวไปอย่างลึกลับ คนนอกไม่รู้ แต่กงปุ่นเหย่อู่กลับรู้ หลังจากที่จั่วจู้หายตัวไป เขาก็ถูกทหารนำตัวไป จากนั้นก็มีเหริ่นหวงมาสอนศิลปะการต่อสู้ด้วยตัวเอง แน่นอนถ้าเหริ่นหวงไม่รู้กระบวนท่วงท่านี้ งั้นก็เชื่อว่าไม่มีใครในโลกที่รู้
“อาจารย์เหริ่นหวงเคยบอกว่า เป็นท่าไม้ตายแบ่งคลื่นแล้ว ในการคว้าแชมป์ในการแข่งขันครั้งนี้จะเพิ่มขึ้นเป็นเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์!”จั่วจู้กล่าวอย่างมั่นใจ
“อืม ในเมื่อเหริ่นหวงเป็นคนบอก งั้นก็ถูกต้อง!”กงปุ่นเหย่อู่พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม และความกังวลเมื่อกี้นี้ ในตอนนี้ก็หายไป
ในความคิดของกงปุ่นเหย่อู่จะคว้าแชมป์ได้หรือไม่เรื่องนี้เป็นรอง ตราบใดที่ฆ่าเฉินเฟิงได้ก็พอ จากสถานการณ์ตรงหน้า ฆ่าเฉินเฟิงยิ่งไม่มีอะไรต้องพูด
“ไปเตรียมตัวเถอะ บ่ายนี้เป็นการต่อสู้ของนายและเทียนอิงประเทศหวา!”กงปุ่นเหย่อู่มองไปที่จั่วจู้ด้วยสีหน้าแตกต่างกันมากในขณะนี้
เมื่อได้ยินสิ่งที่ปรมาจารย์กงปุ่นเหย่อู่พูด จั่วจู้ยิ้มอย่างไม่ไยดีแล้วพูดว่า: “สำหรับคนจีนอย่างเทียนอิง ฆ่าเขาจำเป็นต้องเตรียมตัวอีกเหรอ? ผมจะฟาดครั้งเดียวให้เขากลายเป็นนกอินทรีที่ตายแล้ว!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า!”กงปุ่นหัวเราะเสียงดัง แต่ไม่ได้พูดอะไร เพราะในตอนนี้เขาคิดว่ามีความสามารถเก่งกาจพอที่จะเอาชนะได้
เวลาผ่านไป พระอาทิตย์ตกทางทิศตะวันตก พระอาทิตย์ตกมีเมฆปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า เฉินเฟิงและอู่จื่อโจว ปรมาจารย์ฟางเจิ้งและคนอื่นๆมาที่สนามแข่งขันพร้อมกันเพื่อดูการต่อสู้ของเทียนอิง
การแข่งขันครั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับจั่วจู้กับเทียนอิงใครจะเป็นผู้ชนะ
ผู้เข้าแข่งขันที่เหลืออยู่ผ่านเข้ารอบไปแล้ว อาเธอร์ วิลเลียม และเติ้งนีทั้งสามคนทุกคนชนะการแข่งขัน และกลายเป็นทีมเต็งที่แท้จริงในการแข่งขันชิงแชมป์ครั้งนี้
พวกเขาทั้งสามคนยังคงเหมือนก่อนหน้านี้ รัศมีของอาเธอร์เป็นเหมือนสายรุ้งและเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ในพริบตา ส่วนวิลเลียมฆ่าอย่างเด็ดขาดเหมือนกัน ฆ่าด้วยการโจมตีครั้งเดียว แม้ว่าผู้เข้าแข่งของเติ้งนีจะบอกไม่มีทางตายแน่ แต่ทุกคนเมื่อตอนที่ลงสนามไม่ใบหน้าบวมก็จมูกเขียว กระอักกระอ่วนมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...