ลูกเขยมังกร นิยาย บท 760
บทที่ 760 เย่หนานเทียนมาแล้ว
ที่โรงแรมอีกแห่งที่ทางวาติกันจัดไว้ให้กับผู้แข่งขัน
ตอนนี้พวกอู่จื่อโจว จีอู๋ฉาง ชางโป๋ อาจารย์ฟางเจิ้ง จียุ่น เทียนอิงและเย่หนานเทียนต่างรอเฉินเฟิงออกจากฌานอย่างเงียบๆ
เย่หนานเทียนนั่งรถเข็นสายตามองไปข้างหน้า สายตาเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
“สถานการณ์ดูไม่สู้ดีนะ เหลืออีกไม่ถึงหนึ่งชม.จะเริ่มแข่งขันแล้ว จะไม่ทันแล้วนะ? ไปเรียกเขาดีไหม?” อู่จื่อโจวมองนาฬิกาข้อมือ ในใจเริ่มร้อนรน
“ไม่ต้องหรอก ผมเชื่อเขา เขาต้องออกมาทันแน่!” เย่หนานเทียนพูดอย่างมั่นใจ เขารู้จักเฉินเฟิง
เย่หนานเทียนพูดจบปุ๊บ ประตูห้องก็เปิดออก นั่นไงเฉินเฟิงเดินออกมาจากในห้องแล้ว
“ศิษย์พี่ มาได้ไงครับเนี่ย!”
เฉินเฟิงมองปราดเดียวก็เห็นเย่หนานเทียนที่อยู่หน้าสุด เขามีสีหน้าตะลึงเล็กน้อย เขาไม่รู้เลยสักนิดว่าเย่หนานเทียนมาที่วาติกัน
นี่เป็นความคิดของเย่หนานเทียน เฉินเฟิงกำลังเข้าฌาน ถ้าได้ยินว่าเย่หนานเทียนมา คงจะทำใจสงบลำบาก มันไม่เป็นผลดีกับการวิจัยศิลปะการต่อสู้เลย ดังนั้นเรื่องนี้ต้องปิดบังเฉินเฟิงไว้
เฉินเฟิงรู้สึกไม่เชื่อสายตาตัวเอง ถ้าไม่ใช่เห็นพวกอู่จื่อโจว จีอู๋ฉาง ชางโป๋ อาจารย์ฟางเจิ้ง จียุ่นและเทียนอิงมองเขายิ้มๆ เขายังนึกว่าฝันไปเลย
“ศิษย์...ศิษย์พี่มาถึงที่นี่ได้ไงเนี่ย!”
เฉินเฟิงคิดไม่ตกว่าศิษย์พี่มาทำไม
“อืม ดูนายพูดเข้าสิ ศิษย์พี่นายมาที่นี่ก็ต้องมาเชียร์นายอยู่แล้วสิ!”
ไม่รอเย่หนานเทียนตอบ อู่จื่อโจวแย่งตอบเลย “การแข่งจะเริ่มแล้ว ถ้านายยังไม่ออกมาอีก พวกเรากะจะบุกเข้าไปแล้วนะ!”
อู่จื่อโจวพูดจบปุ๊บ ทุกคนก็หัวเราะออกมาทันที
“เฉินเฟิง เข้าฌานเป็นไงบ้าง? คิดกระบวนท่าของตัวเองออกมาได้ไหม? คิดว่าจะชนะการแข่งครั้งนี้ไหม?”
จียุ่นรีบถามรัวๆ พอจียุ่นถามปุ๊บ พวกอู่จื่อโจว จีอู๋ฉาง ชางโป๋สายตาพุ่งไปที่เฉินเฟิงทันที
เพราะเฉินเฟิงเข้าฌานเพื่อหาทางรับมือการแข่งกับอาเธอร์ นี่เป็นเรื่องที่สำคัญสุดๆ
ถึงอู่จื่อโจวกับจีอู๋ฉางจะพูดไว้ก่อนแล้วว่า การคิดค้นวิทยายุทธ์เป็นเรื่องยากลำบากมาก แถมเวลาก็ไม่พอ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้คาดหวังไว้มาก แต่ในใจก็อดรอฟังคำตอบจากเฉินเฟิงไม่ได้
“ไม่เป็นไร ไม่มีปัญหาหรอก!”
เฉินเฟิงยิ้มบางตอบคำถามทุกคน
พอได้ยินคำตอบของเฉินเฟิง แต่ละคนถอนหายใจโล่งอกไปตามๆกัน
อู่จื่อโจว ชางโป๋ อาจารย์ฟางเจิ้งกับจีอู๋ฉางพบว่าพลังในร่างเฉินเฟิงไม่ได้อัพระดับขึ้นเท่าไหร่ แต่ด้วยนิสัยและสไตส์การจัดการของเฉินเฟิง คนอย่างเขาไม่มีทางพูดแบบนี้ออกมาง่ายๆแน่
สรุปได้เลยว่า บางทีเฉินเฟิงอาจจะคิดกระบวนท่าเฉพาะตัวออกมาได้จริงๆ หรือไม่ก็หาวิธีรับมืออาเธอร์ได้
“ฮะฮะ ดี!ดี!ดี! ดีมากเลย คราวนี้ต้องได้สั่งสอนเจ้าหัวหน้าองครักษ์คูเรียจอมเก๊กนั่นให้ได้เลยนะ ซัดมันให้หมอบเป็นหมาตายเลย ให้มันรู้ไปว่าใครเก่งกว่ากันแน่!”
จียุ่นพูดคำว่าดีรัวๆ เหมือนกับว่า ดีใจกับการที่ฝีมือเฉินเฟิงพัฒนาขึ้น ซะยิ่งกว่าฝีมือตัวเองพัฒนาขึ้นซะอีก
ทุกคนไม่ได้พูดอะไร ตอนนี้ต่างพากันมองหน้าเฉินเฟิงยิ้มๆ
เย่หนานเทียนไม่ได้พูดอะไรเลย เขาเชื่อใจศิษย์น้องตัวเอง ศิษย์น้องที่เป็นความภูมิใจของเขา ถึงเขาจะกังวลอยู่บ้าง แต่เขาก็มั่นใจว่าเฉินเฟิงต้องชนะอาเธอร์ในการแข่งได้แน่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...