ลูกเขยมังกร นิยาย บท 781

บทที่ 781 อู๋คุนสิ้นชีพ

ในขณะนี้เฉินเฟิงกำลังยืนอยู่ในลาน เขาโคจรลมปราณภายในร่างกายและหลังจากนั้นประสานลมปราณเข้ากับเส้นเลือดทั้งหมดในร่างกาย เช่นเดียวกันเฉินเฟิงไม่คิดจะเก็บไพ่ตายไว้ทีหลังแต่ในทางกลับกันเขาใช้ท่าไม้ตายทะลุฟ้าที่ตัวเองคิดขึ้น

การที่เฉินเฟิงใช้สุดยอดวิชาของตัวเอง จัดการชีวิตของศัตรูอู๋คุนอย่างสาสม

เฉินเฟิงเรียกได้ว่าเป็นอันดับหนึ่งของคนหนุ่มรุ่นหลังเรื่องนี้ไม่ได้พูดเกินจริงเลย ยิ่งไปกว่านั้นความแข็งแกร่งของเฉินเฟิงเป็นที่รู้จักไปทั่ว ที่สำคัญเฉินเฟิงคือเด็กหนุ่มรุ่นหลังหนึ่งในเพียงไม่กี่คนที่สามารถคิดค้นเคล็ดวิชาการต่อสู้ของตัวเองได้

ไม่ว่าจะเป็นวิชาอะไรหรือผู้ที่แข็งแกร่งแค่ไหนถ้าหากฝึกวิชาของผู้อื่นไม่ว่ายังไงก็ยังห่างชั้นกับกระบวนท่าที่ตัวเองคิดค้นขึ้นมา เพราะกระบวนท่าที่คิดค้นขึ้นมานั้นจำเป็นต้องแก้ไขให้สอดคล้องกับเงื่อนไขของสภาพร่างกายดังนั้นจึงทำให้พลังที่คิดค้นขึ้นมาเองนั้นรุนแรงกว่ามาก

ตอนที่เฉินเฟิงอยู่ในระดับหั้วจิ้งชั้นต้นก็สามารถใช้เคล็ดวิชานี้ล้มอาเธอร์ได้ ต้องบอกก่อนว่าอาเธอร์เป็นถึงนักสู้ระดับหั้วจิ้งชั้นกลางถือว่าเป็นคนที่แข็งแกร่งมาก แต่ว่าถึงแม้จะเป็นแบบนั้นก็ไม่สามารถหยุดท่าไม้ตายทะลุฟ้าของเฉินเฟิงได้

ถึงแม้จะบอกว่าอาเธอร์ประมาทไปเอง แต่ผลของเหตุการณ์ก็สามารถเป็นเครื่องยืนยันบ่งบอกถึงความแข็งแกร่งของเฉินเฟิง

ในตอนนี้เฉินเฟิงได้ทะลวงไปถึงขั้นหั้วจิ้งชั้นกลางแล้วและความแข็งแกร่งของเขาแตกต่างกับก่อนหน้านี้ไปมาก นี่เป็นครั้งที่สองที่ใช้กระบวนท่านี้หลังจากที่คิดค้นเคล็ดวิชาทะลุฟ้าได้สำเร็จ

อู๋คุนในตอนนี้ยอมสูญเสียทุกอย่างแล้ว นี่เป็นความหวังสุดท้ายของเขา นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงที่สุดของเขา

เฉินเฟิงเริ่มร่ายรำกระบวนท่าใช้สุดยอดวิชาทะลุฟ้า ทันทีที่ทั้งสองประทะเข้าหากันและในขณะเดียวกันลมปราณของทั้งสองก็ปะทะเข้าหากันเช่นกันส่งผลทำให้เกิดพายุที่รุนแรงซึ่งรุนแรงกว่าก่อนหน้านี้ไปมาก

เพียงแต่ว่าครั้งแรกนั้นอู๋คุนไม่ได้ต้านนานมากนัก สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปในทันที แขนซ้ายของเขาถูกพลังที่รุนแรงนี้ทำให้ระเบิดเป็นจุณ อวัยวะภายในของเขาเดิมทีก็ได้รับบาดเจ็บถูกโจมตีซ้ำอีกครั้ง

เห็นเพียงร่างของอู๋คุนเป็นเหมือนกับใบไม้ในสายลมที่รุนแรงถูกพัดปลิวกระเด็นออกไปหลังจากนั้นก็กระแทกลงกับพื้นอย่างแรง

พื้นดินเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ ครั้งนี้อู๋คุนถือว่าได้สูญเสียทักษะการต่อสู้ไปโดยสิ้นเชิงและไม่สามารถยืนขึ้นได้อีกแล้ว

“การต่อสู้จบลงแล้วเหรอ?”

ในความคิดของเหล่าผู้ชมปรากฏความคิดนี้ขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

อู๋คุนในตอนนี้นอนอยู่กับพื้นและมีเลือดสีแดงสดของเขาย้อมเสื้อผ้าที่สวมใส่จนแดงฉ่ำ ยิ่งไปกว่านั้นร่างกายที่ได้รับบาดเจ็บหนักของอู๋คุนสั่นสะท้านมีเลือดออกจากทวารทั้งเจ็ดเรียกได้ว่ามาถึงก้าวสุดท้ายของชีวิตแล้ว

แม้ว่าเฉินเฟิงไม่ลงมืออู๋คุนก็อยู่ต่อไปไม่รอดแล้ว

อู๋คุนที่นอนอยู่กับพื้นในแววตาของเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึงที่ไม่สามารถปกปิดได้และอดไม่ได้ที่จะพึมพำกับตัวเอง “เป็นไปไม่ได้ เป็นไปได้ยังไง เขาเพิ่งจะฝ่าทะลวงขั้นหั้วจิ้งชั้นกลางแต่ทำไมถึงมีพลังที่แข็งแกร่งแบบนี้!”

ในตอนนี้ทุกคนตกอยู่ในความเงียบ ไม่เพียงแต่ผู้ชมธรรมดาเท่านั้นแม้กระทั่งพระสันตะปาปาโจ้ส์ อู่จื่อโจว ท่านเลขาโมดริชและรวมไปถึงนักสู้ที่แข็งแกร่งคนอื่นๆที่นั่งอยู่บนโซนแขกผู้ทรงเกียรติก็เงียบขรึมลงเช่นกัน ทักษะการต่อสู้ที่เฉินเฟิงแสดงออกมามันเกินกว่าที่พวกเขาจินตนาการไปมาก

และในขณะนั้นเองเฉินเฟิงเริ่มเคลื่อนไหว เขาเดินเข้าไปหาอู๋คุนทีละก้าวด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย

“วิชาที่แกใช้เป็นวิชาอะไร ประเทศหวาไม่มีวิชาแบบนี้แน่นอน แกไปเรียนมาจากที่ไหน?”

เมื่อเห็นเฉินเฟิงเดินเข้ามาอู๋คุนอดไม่ได้ที่จะตะโกนถามเสียงดัง

“มันก็จริงประเทศหวาไม่มีวิชาแบบนี้ เพราะนี่เป็นวิชาที่ฉันคิดค้นขึ้นเอง!”

เฉินเฟิงตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาและสีหน้าที่เรียบเฉย

แต่ว่าคำพูดของเฉินเฟิงที่ดังเข้าไปในหูของอู๋คุนมันทำให้เขายากที่จะเชื่อได้

“ผายลม เป็นไปไม่ได้แกเพิ่งจะบรรลุ เป็นไปได้ยังไงที่จะสามารถคิดค้นวิชาด้วยตัวเอง นี่มันเป็นไปไม่ได้!”

อู๋คุนคำรามสุดเสียง เขาไม่เชื่อและไม่กล้าเชื่อเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น

“แกถึงเวลาตายได้แล้ว!”

เฉินเฟิงกระชากผมของอู๋คุนแล้วยกขึ้น ในขณะที่พูดก็โคจรลมปราณไปที่ฝ่ามือด้วย หลังจากนั้นฟันไปที่คอของอู๋คุนอย่างแรง!