ลูกเขยมังกร นิยาย บท 780
บทที่ 780 ไม่รู้เป็นรู้ตาย
"เฉินเฟิงเก่งกาจอย่างที่คาดไว้จริงๆ เมื่อกี้ตอนบรรลุหั้วจิ้งชั้นกลางก็แกร่งขนาดนี้แล้ว วันข้างหน้าผู้ที่อยู่ในรุ่นราวคราวเดียวกันก็จะไม่มีคนไหนเป็นศัตรูอีกต่อไป! "
นอกจากผู้ชมธรรมดาเหล่านั้นแล้ว เหล่าจอมยุทธ์ที่มองเวทีต่างก็อดไม่ได้ที่จะปรากฏคำๆ นี้ออกมา
"ช่างเหลือเชื่อ ปีศาจจริงๆ! "
มองทุกอย่างบนเวที เติ้งนีอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยเสียงลาก เฉินเฟิงทำให้เขารู้สึกตกตะลึงในหลายเรื่องมากเกินไปแล้ว
ตอนนั้นเขายังบอกว่าจะต่อสู้กับเฉินเฟิง ตอนนี้ดูๆ แล้วก็เขาช่างไม่เจียมตัวในความสามารถที่ตัวเองมีเลยจริงๆ
จะบอกว่าผู้ที่มีจิตใจที่ซับซ้อนที่สุดก็คืออาเธอร์ที่อยู่ข้างๆ ตอนนี้ภายในใจของอาเธอร์หม่นหมองเหมือนน้ำ สีหน้าซีดเซียวไร้เรี่ยวแรง ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าอยากจะมาที่นี่ เพื่อมองเฉินเฟิงถูกคนสังหารด้วยอย่างรุนแรงกับตา ทว่าก่อนเริ่มแข่งขัน เฉินเฟิงกลับบรรลุหั้วจิ้งชั้นกลาง ทำให้ความมั่นใจของเขาสั่นไหวเล็กน้อย ทว่าตอนนี้เฉินเฟิงกลับจู่โจมและทำให้อู๋คุนพ่ายแพ้ นี่ทำให้อาเธอร์ไม่สามารถยอมรับได้จริงๆ
ความสามารถของอู๋คุนแกร่งกว่าเขา สิ่งนี้ภายในใจของอาเธอร์รู้ดี ทว่าเฉินเฟิงกลับสามารถทำให้อู๋คุนพ่ายแพ้ ขณะเดียวกันก็สามารถทำให้เขาพ่ายแพ้ในท่วงท่าเดียว
"ทุกครั้งที่นึกถึงเขากลับสามารถเติบโตได้อย่างว่องไวภายในช่วงเวลาสั้นๆ! " ภายในใจของอาเธอร์รู้สึกขมขื่นเล็กน้อย ตอนนี้เขาก็ไม่ได้อยู่ในแดนเดียวกันกับเฉิงเฟิงแล้ว เขาไม่สามารถปรึกษาหารือกับเฉินเฟิงอีกต่อไป
"เยี่ยมจริงๆ เฉินเฟิงจะชนะแล้ว! "
บนที่นั่งวีไอพี ธิดาเทพแห่งพรรคทิฟฟานี่ปรบมือ แล้วรู้สึกตื่นเต้นดีใจจนเกินคำบรรยาย หากเฉินเฟิงชนะการแข่งขันนี้ มีความหมายแอบแฝงว่าอะไร ภายในใจของเธอรู้ดีอย่างมาก เพราะว่าแบบนี้ ดังนั้นภายในใจของธิดาเทพแห่งพรรคทิฟฟานี่ก็รู้สึกดีใจจนเหมือนดอกไม้บาน
สำหรับเลขาโมดริช ภายในใจก็นึกถึงอะไรได้ขึ้นมา ความสามารถของเฉินเฟิงเหนือความคาดหมายจริงๆ ส่วนพระสันตะปาปาโจ้ส์ที่อยู่ข้างๆ ก็มองเฉินเฟิงด้วยยิ้ม ภายในใจแอบพยักหน้า แล้วมองเฉินเฟิงยิ่งอยู่ก็ยิ่งอยู่ในสายตาแล้ว
"สหายใหญ่ช่างเก่งกาจเกินไปแล้ว การประลองครั้งนี้ไม่มีอะไรน่ากังวลอีก สหายใหญ่ต้องชนะ! "
"นั่นต้องพูดด้วยหรอ ความสามารถของสหายเฉินเฟิงสามารถทำให้เห็นตรงนั้นเลย! "
จียุ่นที่อยู่ในที่นั่งทุกคน ศีลสามและคนอื่นๆ ก็อดไม่ได้ที่จะวิจารณ์ขึ้น เฉินเฟิงแสดงการแข่งขันออกมาอย่างเก่งกาจขนาดนี้ จริงๆ แล้วก็ทำหน้าบูดบึ้ง ตอนนี้พวกเขาสองสามต่างก็มีความตื่นเต้นกันมาก
สำหรับเทียนอิงที่ตื่นเต้นในขณะเดียวกัน ภายในใจก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย การผิดหวังนี้ ทีแรกก็เพราะความแตกต่างจากเฉินเฟิงยิ่งอยู่ก็ยิ่งใหญ่ เฉินเฟิงพวกเขาไม่ใช่คนพวกเดียวกันไปแล้ว
หมัดนี้ของเฉินเฟิงในเมื่อครู่นี้ สามารถบอกได้ว่าสามารถชักจูงความรู้สึกของคนทั้งหมด
เกงปุ่นเหย่อู่ เทพเจ้าแห่งสงครามของญี่ปุ่น โซโล คนที่เป็นเจ้าสำนักและมีอำนาจต่างก็ทำสีหน้าที่หม่นหมอง ความสามารถของเฉินเฟิงได้รับการอัพระดับ สำหรับแผนการต่อไปของพวกเขาแล้วก็ถือว่าไม่ดีมากๆ
และอู่จื้อโจว，จีอู๋ฉาง，ชางโป๋，อาจารย์ฟางเจิ้นและคนอื่นๆ แม้นบอกว่าประเทศหวามีการดำรงยืนหนึ่งยืนสองในโลกศิลปะการต่อสู้ ทว่าตอนนี้ภายในใจก็รู้สึกตกตะลึงไม่หยุด
"ครั้งนี้แกสามารถทำตัวเย่อหยิ่งได้แล้ว ในรุ่นเดียวกันก็ไม่ได้มีใครเป็นศัตรูคู่ปะทะแล้ว ต่อให้เป็นผู้อาวุโสบางส่วนน่าจะก็ไม่ใช่คู่แข่งของเขาเหมือนกัน! "
อู่จื้อโจวทำสีหน้าที่ยิ้มๆ แล้วยืนอยู่ข้างเย่หนานเทียน แล้วพูดขึ้น
"เขาเป็นสิ่งที่น่าภูมิใจที่สุดของฉันมาโดยตลอด! "
เย่หนานเทียนทำสีหน้าที่เย่อหยิ่ง แล้วมองไปยังเฉินเฟิงที่อยู่กลางเวที เหมือนที่เขาพูดทั้งหมดว่า เฉินเฟิงเป็นความน่าภูมิใจของเขาจริงๆ
ตอนที่วิพากษ์วิจารณ์เฉินเฟิงต่อหน้าทุกคน อู๋คุนค่อยๆ ลุกขึ้น แล้วผ่านการฟื้นฟูที่ลึกลับมาแล้ว และค่อยๆ ทำให้แผลภายในใจร่างกายค่อยๆ ปรับไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...