ในห้องส่วนตัวที่ชั้นสามของบาร์บาร์เยว่เฟย
บนโต๊ะมีเหล้าวางอยู่เต็มโต๊ะ เหล้าพวกนี้เป็นของสะสมส่วนตัวของพวกเถ้าแก่ เอาไว้ต้อนรับแขกวีไอพีเท่านั้นถึงจะเอาออกมา ปกติเวลามีคนมาขอซื้อขวดสองขวด เถ้าแก่ก็จะปฏิเสธกลับไปละมุนละม่อมในความเป็นจริง ห้องส่วนตัวที่แพงที่สุดบนชั้นสาม ไม่ใช่ที่ๆคนธรรมดาจะจองได้จริงๆ
ในที่เยี่ยนจิง ถ้าหากว่าไม่ใช่ตระกูลไฮโซ หรือว่ามีบารมี หรือมีค่าตัวมากกว่าร้อยล้านเป็นต้นไป จะมาจองห้องนั่งบนชั้นสามของบาร์บาร์เยว่เฟยเป็นสิ่งที่ไม่ต้องคิด
ในห้องส่วนตัว มีวัยรุ่นนั่งอยู่หกคน หกคนนี้สวมเสื้อผ้าแบรนด์เนมที่สั่งตัดเป็นพิเศษ มีสง่าราศีนัก แค่รอบๆตัวพวกเขาไม่มีสาวๆอยู่เป็นเพื่อนก็แค่นั้นเอง เลยทำให้บรรยากาศดูอึมครึมไปหน่อย
ตอนที่เพิ่งนั่งลง และตอนที่วัยรุ่นชายยกเหล้าขึ้นดื่ม วัยรุ่นที่เหลือคนอื่นๆต่างก็ยกแก้วเหล้าขึ้นคารวะชนแก้ววัยรุ่นคนนั้น
ท่าทีนอบน้อม สีหน้าเอาอกเอาใจเต็มกำลัง
แต่ว่า วัยรุ่นชายที่นั่งกลางคนนั้นจะไม่ได้สนใจพวกเขาเลยด้วยซ้ำ นั่งดื่มเหล้าเงียบๆ
เถ้าแก่ของบาร์เยว่เฟยได้เดินมาแล้วรอบหนึ่ง และให้คารวะเหล้าเขาแล้ว แต่ว่ากลับโดนผู้จัดวงเหล้าวันนี้ปฏิเสธเสีย ขอแค่ได้แลกคอนเนคชั่นกับกลุ่มวัยรุ่นในนี้ พวกเขาย่อมได้รับผลประโยชน์
โดยเฉพาะคนที่นั่งอยู่ในห้องพิเศษคนนั้น ถ้าสามารถสร้างคอนเนคชั่นด้วยได้ ต่อให้คุกเข่ารินเหล้าให้ก็ไม่มีปัญหา
วัยรุ่นที่เถ้าแก่ของบาร์เยว่เฟยพูดถึง เป็นลูกชายของเฉินโป๋ยุงแห่งตระกูลเฉิน——เฉินอิงไฉ
ส่วนคนที่จัดวงเหล้าคืนนี้คือน้องเมียในอนาคตของเฉินอิงไฉ——หวาหยู่
เรื่องในตอนนั้น อนาคตที่ดีของเฉินอิงไฉถูกเฉินเฟิงกำจัดเสีย ก็เพราะหวาหยู่นี่แหละ ส่วนหวาหยู่ก็เพราะเรื่องนี้ ก็โดนตำรวจจับ สุดท้ายก็โดนลงโทษตามกระบวนการ ถูกกักตัวอยู่สิบห้าวัน
ในห้องส่วนตัวนี้ นอกจากหวาหยู่ วัยรุ่นคนอื่นๆ ต่างก็เป็นทายาทเศรษฐีชั้นนำกันทั้งนั้น
ในบรรดาคนกลุ่มนี้ ผู้หลักผู้ใหญ่เป็นข้าราชการเมืองเยี่ยนจิง บางคนเป็นนักธุรกิจชั้นนำของเมืองเยี่ยนจิง และยังมีลูกชายของเจี่ยหวั้นเหามีฉายาว่า‘กษัตริย์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ’——เจี่ยตง
เจี่ยตงก็เป็นทายาทของอภิมหาเศรษฐีเช่นกัน รู้จักกับหวาหยู่มานาน งานเลี้ยงเหล้าคืนนี้ เขาก็อยากได้คอนเนคชั่นจากหวาหยู่ เพื่อสามารถรู้จักกับเฉินอิงไฉ
ถึงขั้นพูดได้ว่า ใครๆก็คิดแบบนี้
สิ่งที่น่าเสียดายคือ เฉินอิงไฉไม่มีโอกาสแนะนำตัวเองให้พวกเขารู้จักหลังจากที่มาถึงห้องส่วนตัว ต่างก็ดื่มเหล้าของตนเอง ไม่สนใจใครทั้งสิ้น
“จะบอกให้นะหวาหยู่ คุณชายเฉินดูเหมือนอารมณ์ไม่ดี เขาดื่มเหล้าคนเดียวเงียบๆ บรรยากาศดูน่าอึดอัด พวกเราไปหาสาวๆสองสามคนมากินเหล้าเป็นเพื่อนเขาเถอะ สร้างบรรยากาศกันหน่อยไหม”เจี่ยตงกระเถิบใกล้หวาหยู่ เขาพูดแนะเสียงค่อยกับหวาหยู่
“นี่นายกำลังจะให้ฉันไปตายหรือไง ให้พี่สาวฉันรู้ว่าฉันพาผัวเธอออกมา พี่เขยในอนาคตออกมาหาสาวดริงก์ดื่มเหล้า รับพี่ต่อให้ฉันมีสามขาพี่ก็คงตัดขาฉันหมดสามขา!”
สีหน้าของหวาหยู่ดูไม่ดีเลย พอนึกถึงพี่สาวเขาก็ดูหวาดกลัวเล็กน้อย วันนี้เขาไม่ได้จัดสถานที่พวกนั้น เพราะเฉินอิงไฉเป็นพี่เขยในอนาคต
“แหม แค่เรียกมาดื่มเหล้าแค่นี้ คุยด้วยนิดหน่อย ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย อีกอย่างฉันเรียกเอง ไม่ใช่นายเรียกสักหน่อย ต่อให้นายรู้ นายก็ผลักภาระมาที่ฉันก็ได้!พี่นายก็ไม่รู้สักหน่อย”เจี่ยตงพูดอย่างมีลับลมคมใน
“ตกลง”เจี่ยตงพูดถึงขนาดนี้แล้ว หวาหยู่ก็ปฏิเสธไม่ลง เลยถามขึ้น“แต่ว่า พี่เขยฉันคงไม่ชายตามองสาวดริ้งค์หรอกมั้ง และเวลาในตอนนี้ ก็ไม่ใช่เวลาที่คนนอกมา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...