ลูกเขยมังกร นิยาย บท 795
พูดมาถึงตรงนี้ จิ่งหยูนเฟิงจึงถอนหายใจยาวออกมา“ต่อให้ตระกูลเฉินไม่ขอ เป็นความตายของเสี่ยวเซิ่ง สิ่งที่พวกเราตระกูลจิ่งต้องทำกับเฉินเฟิงในเรื่องนี้ ก็ไม่มีทางเลือกอยู่แล้ว ก็ต้องเอามันให้ตายกันไปข้าง ต้องดูว่าเฉินเฟิงจะตายก่อนหรือตระกูลจิ่งเราจะล้มก่อน”
จิ่งหยูนหลินผู้ที่เงียบมาตลอดจึงพูดแทรกขึ้น“พี่ใหญ่ ไอ้สวะเฉินเฟิงเอาชนะหวาเซี่ยขึ้นมาอีกรุ่นหนึ่ง และได้เป็นแชมป์เปี้ยนโลกด้านศิลปะการต่อสู้ ทำให้วงการศิลปะการต่อสู้ของหวาเซี่ยยืนขึ้นอยู่แนวหน้าของโลก มีเกียรติภูมินี้ เฉินเฟิงก็ได้รับการพะเน้าพะนอจากวงการหวาเซี่ยเต็มที่แล้ว ถ้าพวกเราลงมือในช่วงเวลาที่อ่อนไหวขนาดนี้ เท่ากับเราประกาศตัวเป็นศัตรูกับหวาเซี่ย！แบบนี้ต่อให้พวกเราฆ่าเฉินเฟิง ตระกูลเราจิ่งก็จะไม่สามารถดำรงอยู่ได้ในหวาเซี่ย！”
จิ่งหยูนเฟิงพยักหน้า มองไปที่กลุ่มคนแล้วพูด“หยูนหลิน ที่พูดเมื่อกี้ฉันก็ได้เก็บไปคิด ฉันเลยเรียกทุกคนมาประชุม หวังว่าทุกคนคงจะออกความคิดให้กับนโยบายใหม่ๆได้ ฆ่าเฉินเฟิงในเวลาเดียวกัน ก็สามารถรักษาตระกูลจิ่งของเราไว้ด้วย”
“ยังมีอีก เมื่อกี้ทางเฉินโป๋ยุงก็ได้รับประกันมาว่า ขอเพียงแค่เราฆ่าสวะเฉินเฟิงนั้นได้ ตระกูลเฉินจะคุ้มครองตระกูลจิ่งเราอย่างเต็มกำลัง”จิ่งหยูนเฟิงพูดเสริม
จิ่งหยูนหลินลองถามอีกรอบ “พี่ชายใหญ่ พวกเรามีแต่สถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแบบนี้เท่านั้นใช่มั้ย”
“ใช่”จิ่งหยูนเฟิงรังสีสังหารท่วมท้น“มันตาย ตระกูลจิ่งรอด มันอยู่ ตระกูลจิ่งไม่มีที่ยืน”
......
ประตูห้องน้ำถูกเปิดดัง“พั่บ” เฉินเฟิงใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมที่เปียก เดินอย่างสบายอารมณ์ออกมาจากห้องน้ำที่เต็มไปด้วยไอน้ำ
ไม่ได้อาบน้ำสบายๆแบบนี้มานานแล้ว ในช่วงการแข่งขัน ร่างกายและจิตใจอยู่ในสภาพตึงเครียด จะต้องคอยเผชิญความเป็นความตายตลอดเวลา
ดังนั้นพอกลับมา เฉินเฟิงจึงเข้าห้องอาบน้ำเป็นอันดับแรก แล้วอาบน้ำร้อนอย่างสบายอารมณ์
“ซ่า~！”“ซ่า~！”
เฉินเฟิงเพิ่งนั่งลงบนโซฟา มือถืออยู่ข้างๆโซฟาจึงสั่นขึ้น
พอหยิบมือถือขึ้นมาดู เป็นข้อความของหลินหวั่นชิว
หลังจากที่เปิดอ่านข้อความ อิโมจิกินแตงโมก็เด้งขึ้นมาเป็นอันดับแรก ด้านล่างเป็นคำพูดของหลินหวั่นชิว“ยอดฝีมือบู๊ลิ้ม ได้ยินว่าการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลกน่าสนใจมาก ผ่านฉลุย ได้แชมป์เปี้ยนล่ะสิ เมื่อไหร่จะกลับมาหวาเซี่ยมาเล่าเรื่องวีรกรรมให้ฟังหน่อยจ๊ะ”
เฉินเฟิงเห็นเนื้อหาของข้อความก็ตะลึง จากนั้นก็เข้าใจโดยเร็ว แม้ว่าเขาจะไม่ได้บอกหลินหวั่นชิว เรื่องที่ตัวเองไปแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก แต่จากฐานะและตำแหน่งของหลินหวั่นชิว อยากรู้เรื่องแค่นี้ไม่ยาก
เฉินเฟิงจิ้มไปที่หน้าจอมือถือ แล้วตอบกลับหลินหวั่นชิวอย่างรวดเร็ว：ค่ำๆวันนี้แหละ เธอทำอะไรอยู่
ยังไม่ทันรอให้เฉินเฟิงวางมือถือลง มือถือก็สั่นอีก
บ้าเอ๊ย！ยัยนี่ตอบกลับภายในไม่กี่วินาที คงถือมือถือค้างไว้หรอกนะ！
พอเปิดมือถืออ่าน ก็เป็นอิโมจิแมวเหมียวน้อยที่แสนน่าสงสาร สีหน้าน้อยใจ
หลินหวั่นชิว：“ทำไมกลับมาไม่บอกอ่ะ จะมาดื่มสักหน่อยไหม”
เฉินเฟิงคอบกลับหลินหวั่นชิว：ส่งโลเกชั่นมา จะไปเดี๋ยวนี้แหละ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...