มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 11

Episode [10] แลกลิ้น

ก็อก ก็อก ก็อก ! เสียงเคาะประตูทำให้ภีรวัฒหยุดการกระทำก่อนที่ชายหนุ่มจะลุกขึ่นไปที่ประตูพร้อมกับยื่นหน้าไปส่องตาแมว ปรากฎใบหน้าไม่สบอารมณ์ของเอเธนส์ที่ยืนอยู่หน้าประตู..

"มีไร..ถ้าไม่สำคัญกูไม่คุย" นํ้าเสียงหงุดหงิดเอ่ยถามเพื่อนด้วยอารมณ์ที่กำลังเริ่มไม่ดี

"สำคัญพอไหม?" เอเธนส์ดึงข้อมือเล็กของเด็กสาวที่สภาพผมเผ้ายุ้งเหยิงร่างเล็กสั่นเทาเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อใบหน้าจิ้มลิ้มแปะเปื้อนไปด้วยคราบนํ้าตาบนไหล่กลมกลึงมีเสื้อแจ็คเก็ตของเอเธนส์ปกคลุมอยู่

สร้างความตกใจให้กับภีรวัฒเขาเอื้อมมือไปคว้าข้อมือเล็กมาหาตัวเองก่อนจะดึงเธอเข้ามากอดเต็มแรงในใจรู้สึกผิดเต็มเปี่ยมที่ปล่อยให้เธอเป็นสภาพแบบนี้..

"ใครทำอะไร"

"ฮึก..ทำไมไม่ปล่อยให้หนูโดนรังแกไปเลยล่ะคะ..ทำไมไม่ไปสนุกต่อ..ไม่ต้องมาสนใจหนูหรอก"

แพรวาเอ่ยออกมาด้วยน้อยใจเพราะเธอเห็นร่างของเด็กผู้หญิงอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธอสภาพล่อแหลม..

"แพรวา.."

"ปล่อยหนู" แพรวาสะบัดร่างของผู้เป็นอาจนสุดแรง หัวใจดวงน้อยเต็มไปด้วยความเสียใจ ถ้าเอเธนส์ไม่ไปช่วยเธอได้พอดีป่านนี้เธอคงกลายเป็นศพที่โดนข่มขืนแล้วฆ่าตาย เด็กสาววิ่งออกมาจากตรงนั้นอย่างไม่มีเป้าหมายเธอไม่แม้แต่จะหันไปมองข้างหลัง..

ด้านแพรวาที่วิ่งออกมาก็มาหยุดที่ข้างทางเปลี่ยวๆ เด็กสาวกวาดสายตามองไปรอบๆไม่มีแม้แต่รถซักคนทำให้เธอขนลุกซู่ซ่าไปหมด..

แต่ไม่นานแสงสว่างจากรถก็สาดส่องเข้ามาที่ร่างเธอก่อนที่BMW คันหรูจะขับปาดตัดหน้าเธอจนทำให้ร่างของแพรวาเกือบเซล้มภีรวัฒลงจากรถเดินมาหาแพรวาที่สภาพยับเยิน..

"ขึ่นรถ..เรามีเรื่องต้องเคลียกัน"

"หนูไม่เคลีย"

"อย่ามาดื้อกับอานะแพร" ภีรวัฒเริ่มหงุดหงิดเขาผิดก็จริงที่ไม่ยอมอ่านไลน์แต่เธอก็ไม่ควรมาสถานที่แบบนี้ทั่งที่ไม่เอ่ยบอกเขาซักคำถ้าเธอยอมบอกเขาซักนิดเรื่องแบบนี้คงไม่เกิด..

"หนูไม่ได้ดื้อ..อื้อ!?" ภีรวัฒจับคางเล็กของเด็กสาวขึ่นพร้อมกับก้มหน้าลงประกบจูบลงโทษอย่างรวดเร็ว สองแขนโอบรัดร่างเล็กให้แนบชิด ดวงตากลมโตของแพรวาเบิกกว้างด้วยความตกใจ..

สัมผัสเร้าร้อนที่รุกลํ้าเข้ามาในโพรงปากเล็กเริ่มรุนแรงขึ่นเรื่อยๆลิ้นหนาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากหอมหวานของเธอพร้อมกับตวัดเรียวลิ้นเกี่ยวพันลิ้นเล็กไร้เดียงสาที่พยายามต่อต้านเขา

สองร่างที่กอดรัดกันกลมกลึงเหมือนหนึ่งเดียวอยู่หน้ารถคันหรูที่มีเพียงแสงของรถเพียงคันเดียวที่สาดส่องเข้ามาทำให้บรรยากาศตรงนี้มีเพียงชายหญิงเพียงสองคน..

"แค่กๆๆ" ร่างเล็กของเด็กสาวกอบโกยลมหายใจเข้าปอดร่างเธออ่อนระทวยไปหมดจนภีรวัฒที่ไม่แสดงอาการใดๆต้องออกแรงพยุงร่างเธอเอาไว้..

"อาภามจูบหนูทำไมคะ"

"สั่งสอนให้หายดื้อไง"

"ใจร้าย..จูบคนอื่นแล้วมาจูบหนูทำไม" แพรวาต่อว่าชายหนุ่มด้วยอารมณ์น้อยใจที่ยังไม่ลดลงเลยแม้แต่น้อย มือเล็กยกขึ่นสีริมฝีปากตัวเองด้วยความรุนแรงนึกรังเกียจ

"อาใจร้ายได้กว่านี้อีก..ถ้าหนูยิ่งดื้อบทลงโทษก็จะเพิ่มหนักกว่าเดิมเข้าใจมั้ยครับ?"

"ข..เข้าใจก็ได้ค่ะ" แพรวาตอบกลับด้วยท่าทางตะกุกตะกักเพราะสายตาที่มองตรงนั้นของเธอเพียงแปลบเดียวก็สัมผัสถึงรังสีบางอย่างที่อันตรายต่อร่างกายแน่นอน..

@บ้าน

บรรยากาศในรถที่ตลอดการเดินทางกลับบ้านเงียบกริบไม่มีใครปริปากพูดอะไรจนถึงบ้าน แพรวาเหลือบไปมองคนข้างกายก่อนที่เธอจะสำนึกผิด