มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 14

Episode [13] รางร้าย

หลังจากที่เดินเข้ามาถึงโต๊ะที่เจ๊โฟร์จองไว้พวกเราก็ต่างหย่อนก้นนั่งลง ไม่นานพนักงานชายที่สวมยูนิฟอร์มหรูหราก็เดินตรงมาหาพวกเรา..

"รับเครื่องดื่มอะไรดีครับ"

"ขอเป็นไวน์อ่อนๆก็แล้วกันค่ะ" เจ๊โฟร์เป็นคนสั่งเครื่องดื่มก่อนที่พี่แกจะส่งสายตาวิ๊งๆให้พนักงานเสิร์ฟ

"รอสักครู่นะครับ"

"ค่ะ" ฉันเป็นคนเอ่ยตอบแทนเจ๊โฟร์ก่อนจะกวาดสายตามองรอบๆอย่างตื่นเต้น บรรยากาศที่นี้เต็มไปด้วยความครึกครื้นแสงสีเสียงเหมือนหลุดเข้ามาในคอนเสิร์ตเจ้าของที่นี้คงรวยมากๆ

"สวัสดีครับทุกคน~" อยู่ๆเสียงของคนที่มาไหม่ก็สร้างความสนใจให้พวกเราหันไปมองกันทั้งโต๊ะ

"มาไงนิพี่ภูมิ" พี่นุ่นเอ่ยถามด้วยความสงสัยก่อนที่แกจะขยับเก้าอี้ให้พี่ภูมินั้ง

"หนูขอตัวไปเข้าห้องนํ้าก่อนนะคะ" ฉันเอ่ยบอกทุกคนก่อนจะลุกขึ่นยืนเต็มความสูง ที่ฉันต้องทำเป็นไปเข้าห้องนํ้าเพราะฉันไม่ต้องการให้พี่ภูมิพูดเรื่องที่ทิ้งฉันไว้หน้าสนามแข่งจนเกือบจะโดนข่มขืนฉันไม่อยากได้ยินและลืมๆมันไป..

"ฉันไปเป็นเพื่อนไหม"

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวมาแปปเดียวเอง"

"หนูไปคนเดียวได้จริงๆนะ..ให้เจ๊ไปเป็นเพื่อนดีกว่ามั้ย"

"ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง..แต่สบายมากค่ะ" ฉันฉีกยิ้มส่งไปให้ทุกคนเพื่อความสบายใจก่อนจะเดินห่างออกมาจากโต๊ะ

พอเดินมาถึงโซนแถวๆหน้าฉันก็ต้องหยุดชะงักเพราะไม่รู้ว่าทางเข้าห้องนํ้าไปทางไหน มันซับซ้อนและกว้างมากอีกอย่างฉันก็ไม่เคยมาแต่จริงๆแล้วฉันก็ไม่ได้จะไปเข้าห้องนํ้าจริงๆซะหน่อยเดินชมทั่วๆก่อนก็แล้วกัน~

ปึก !

"อ้ะ!?..ขอโทษค่ะ" ฉันรีบก้มหัวขอโทษผู้ชายที่ฉันเดินชนเข้าไปเต็มๆแรง ก่อนจะรีบหมุนตัวกลับเพื่อที่จะเลี่ยงไปทางอื่น

"เดี๋ยว" เสียงของผู้ชายคนนั้นดังขึ่นมาตามหลังทำให้ฉันต้องหยุดชะงักเท้าก่อนจะค่อยๆหันหน้ากลับไปมองผู้ชายคนนั้น..

"น้องแพรนี้เองนึกว่าใคร" อยู่ๆร่างกายของฉันมันก็ร้อนวูบวาบไปหมดเหมือนเป็นการบอกว่ามีรางไม่ดี เมื่อคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือเพื่อนที่อยู่แก๊งเดียวกับอาภาม..

"คุณเดลมาเที่ยวที่นี้ด้วยหรอคะ" ฉันแกล้งๆถามออกไปเพราะบางทีชะตาชีวิตฉันอาจจะขาดวันนี้ถ้าอาภามมาด้วย..

"เรียกซะห่างเหินเลยนะครับ..เรียกอาเดลสิอาก็เป็นเพื่อนไอ้วิลเหมือนกันนะ"

"เอ่อ.."

"ว้าน้อยใจแย่.."

"โอเคค่ะอาเดล..ถ้าอย่างงั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ" ฉันรีบบ่ายเบี่ยงก่อนจะยกมือไหว้ลาอาเดลด้วยมือสั่นเทา บางทีฉันต้องรีบออกไปจากที่นี้ตอนนี้ให้เร็วที่สุด

"แล้วน้องแพรมาเที่ยวแบบนี้ไอ้ภามรู้รึยังครับ?" แต่สิ่งที่ฉันคิดกลับพังทลายเมื่อคนตัวโตเดินมาขวางทางฉันไว้ ก่อนอาเดลจะก้มหน้าลงมาหาฉันพร้อมกับเดินมาชิดร่างกายทำให้ฉันสำผัสถึงกลิ่นเบียร์อ่อนๆผสมกลิ่นหอมเซ็กซี่ของคนตรงหน้า..

"เอ่อ..ขอโทษนะคะหนูรีบขอตัวก่อน" ฉันหลีกเลี่ยงการคุยกับผู้ชายอันตรายตรงหน้าพร้อมกับรีบก้าวขาเดินฉับๆด้วยความรวดเร็ว..

@โต๊ะ

พอเดินมาถึงโต๊ะพี่ภูมิก็ยังคงนั่งอยู่ที่เดิมทำให้ฉันถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะเดินมานั่งข้างๆปิ่นโต

"ดื่มหน่อยมั้ย" พี่ภูมิเอ่ยถามฉันก่อนจะรินไวน์ที่หมดไปแล้วครึ่งขวดให้ฉัน