มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 13

Episode [12] เสี่ยง

"แน่นอน..เชิญค่ะบอส" คาร่าเดินนำไปยังลิฟต์ที่ถูกออกแบบพิเศษเชื่อมลงไปสู่ชั้นใต้ดินพร้อมกับผมและคริสตัลที่เดิมตามเข้าไปติดๆ

ตี้ด ! ทันทีที่สัญญาณลิฟต์แจ้งเตือนพร้อมกับหยุดการเคลื่อนตัวประตูก็เปิดอัตโนมัติผมก้าวขาเดินออกมาจากลิฟต์พร้อมกับมือขวาอย่างคริสตัลและเลขาอย่างคาร่าที่เดินประกบคู่ตามหลังผมท่ามกลางการ์ดมากมายที่ยืนต้อนรับ..

"สวัสดีครับบอส..สินค้าของเราพร้อมตรวจแล้วครับ" 'เดมิส' ผู้จัดการที่คอยคุมงานในชั้นใต้ดินและทำหน้าที่เบื้องหน้าคือผู้จัดการโชว์รูมรถหลายเครือทั้งในและต่างประเทศเอ่ยบอกผม

@คลังเก็บสินค้า

"ห้ามให้ใครเข้ามาวุ่นวาย"

"ครับ" คาร่าเอ่ยสั่งเดมิสก่อนจะกดปิดประตูอัตโนมัติแล้วยืนรอเช็คความปลอดภัยอยู่ตรงนั้นส่วนหน้าที่เช็คสินค้าคือผมและคริสตัล

"ทุกอย่างโอเคไหมครับบอส" คริสตัลเอ่ยถามผมพร้อมกับปิดกล่องอาวุธปืนที่ราคาเกินพุ่งสูงเกือบล้านเพียงกระบอกเดียว

"อืม"

"เชิญด้านนี้เลยครับ" คริสตัลเดินนำผมไปยังสินค้าชนิดอื่นๆ แล้วเปิดผ้าที่คลุมกล่องอาวุธปืนชนิดต่างๆออก ผมกวาดสายตาเช็คสภาพอย่างละเอียดก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาอย่างพอใจ..

21 : 30 AM.

ผมเลี้ยวรถเข้ามาจอดในสถานบันเทิงที่คุ้นเคยเป็นอย่างดี ก่อนจะดับเครื่องยนต์แล้วกวาดขาลงจากรถสาเหตุที่ผมต้องมาที่นี้ก็เพราะอยากดื่มระบายความเหนื่อยจากการทำงานซักหน่อย..

ทันทีที่เท้าแตะลงบนพื้นทุกสายตาของทุกคนก็ต่างมองมาที่ผมเป็นตาเดียวพร้อมกับซุบซิบกันอย่างสนุกสนานท่าทางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวสร้างความรำคานตาให้ผมไม่น้อย..

"สวัสดีครับคุณภาม" พอเข้ามาข้างในที่เต็มไปด้วยแสงสีเสียงจัดเต็มกว่าทุกวันก็ทำให้ผมเกิดความแปลกใจขึ่นมา

"วันนี้มีงานไร" ผมถามมือขวาของไอ้เดลแบบปัดๆก่อนจะเดินมุ้งหน้าไปห้องvip ที่มีไว้สำหรับกลุ่มพวกผมเท่านั้น..

"โชว์แร็ปสดของเฮียเดลครับ" 'เวย์' เอ่ยบอกทำให้ผมหายข้องใจแต่ทำไมมันไม่เห็นจะบอกผมเลยซักนิดไอ้เพื่อนเวร

"อืม..ไปได้แล้ว"

"ครับ" เวย์และการ์ดที่สวมชุดดำสนิทอีกสองคนเดินแยกกับผมไปอีกทาง ก่อนที่ผมจะเอื้อมมือไปเปิดประตูห้องประจำของพวกเรา..

"อ่ะ..อื้อส์" แต่เสียงที่เล็ดลอดออกมาจากภายในห้องที่แง้มอยู่นิดๆก็ทำให้ผมต้องชะงักมือเอาไว้

"ฮ..เฮียเดล..บ..เบาค่ะ..มิ้ว..ส..เสียว..อ้ะๆ"

"เวร" ผมสบถออกมาอย่างหัวเสียกับความเอาไม่เลือกที่ไม่เลือกเวลาของมัน ก่อนจะยืนหันหลังให้ประตูแล้วล้วงมือหยิบโทรศัพท์ขึ่นมากดโทรหาไอ้เธนส์

ครืด ครืด

(ไร)

"อยู่ไหน"

(ข้างหลังมึงไงไอ้เวร)

"พ่อง.."

ตี้ด...ผมกดตัดสายมันทิ้งก่อนจะหันไปมองข้างหลังก็เห็นมันยืนหัวโด่ในมือถือโทรศัพท์ไว้

"จะยืนรอมันอยู่งี้?" ไอ้เธนส์เอ่ยถามผมพร้อมกับถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย

"ไม่รู้.." ผมตอบมันอย่างไร้อารมณ์ก่อนจะยกมือขึ่นมายีหัวอย่างหงุดหงิด..

ปัง ! เท้าอรหันต์ของมันยกขึ่นทีบประตูอย่างแรงทำให้สองคนนั้นที่กำลังเอากันอย่างเมามันหยุดชะงักกลางอากาศ..

"กรี๊ดดดดดดด!!!"

"เชี้ย!?"

"สัส..ไปเปิดห้องไป" ไอ้เธนส์เดินเข้าไปในห้องตามมาด้วยผมที่เดินตามเข้าไปอย่างติดๆ..