มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 922

กระบวนการเช่นนี้ เป็นเหมือนการรบในรูปแบบชักเย่อ ด้วยวิญญาณตัวสำนึกของหลัวซิวบรรลุถึงแดนขั้นกลาง ก็ได้สูญเสียพลังงานไปมากกว่าครึ่ง สีหน้าซีดเผือด

ครึ่งเดือนต่อมา เสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้นมาจากตัวหยั่งรู้ของหลัวซิว เศษจิตสำนึกของหงเทียนถูกเขาทำลายจนสิ้นไม่เหลือแม้เพียงเงา

หลัวซิวก็ไม่ได้คลายการป้องกันลงทั้งหมด แต่กลับตรวจสอบตัวหยั่งรู้ของตนเองอย่างละเอียดทุกซอกทุกมุม เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้เศษจิตสำนึกของผู้แข็งแกร่งราชาเทพท่านนี้ได้เกิดใหม่อีกครั้ง

จนกระทั่งแน่ใจแล้วว่าเศษจิตสำนึกของอีกฝ่ายไม่ได้มีสิ่งใดหลงเหลืออยู่อีก หลัวซิวจึงได้ผ่อนคลายความกังวลลง จากนั้นก็นั่งขัดสมาธิที่กลางตำหนักจื่อเซียวแห่งนี้เพื่อฟื้นฟูผลการฝึกตนและตัวสำนึกที่สูญเสียไปของเขา

ในขณะที่เขาอยู่ในสภาวะฝึกตนอยู่นั้น ไส้เดือนม่วงตัวหนึ่งก็พลันปรากฏขึ้นกลางตัวหยั่งรู้ของหลัวซิว พุ่งตรงเข้าไปทางวิญญาณดั้งเดิมของเขา

“เจ้ายังไม่ตายจริง ๆ เสียด้วย!”

หลัวซิวคำรามเสียงต่ำ เขาสงสัยอยู่ตั้งแต่แรกแล้วว่าผู้แข็งแกร่งจากแดนอย่างระดับราชาเทพ ต่อให้เป็นเพียงแค่เศษจิตสำนึกอันบอบบาง จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะถูกเขาเผาทำลายได้โดยง่าย?

ในเวลานี้ไส้เดือนม่วงตัวนี้ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน หลัวซิวก็รู้ว่านี่ถึงจะเป็นเศษจิตสำนึกที่แท้จริงของราชาเทพหงเทียน ก่อนหน้านี้ที่แปรเปลี่ยนรูปร่างเป็นผู้เฒ่า นั่นก็เพื่อทำให้เขาสับสน และคลายการป้องกันลง

เศษจิตสำนึกของหงเทียนที่กลายเป็นไส้เดือนม่วงน่ากลัวอย่างมาก ตั้งแต่เริ่มมันก็คิดวางแผนเป็นร้อยเป็นพันเพื่อที่จะทำให้หลัวซิวสับสน และคลายการป้องกันลง

แต่หลัวซิวนั้น ตั้งแต่เยียบเข้าสู่เส้นทางการฝึกยุทธ์ ก็คลุกคลีอยู่กับความเป็นความตายมาตลอดชีวิต ดังนั้นจึงไม่มีทางให้เขาสามารถลอบโจมตีได้สำเร็จ

“มกุฎอัคคีนภาเหลือง!”

เปลวเพลิงสีทองพุ่งขึ้นปกคลุมไปทั่วทั้งฟ้าดิน หลัวซิวลงมืออย่างเต็มกำลังไม่มีความปราณีเลยแม้แต่น้อย

ท่ามกลางตัวหยั่งรู้ เทพจิตที่แปรมาจากวิญญาณดั้งเดิมของเขานั้น มือหนึ่งถือตะเกียงเทพส่องสว่าง อีกมือหนึ่งถือหอกยุทธ์มังกรดำ พลังต่อสู้เปิดออกทั้งหมด พุ่งตรงไปฆ่าไส้เดือนม่วงตัวนั้น

“เฮอะ เจ้ามันแค่มดมหายุทธ์ตัวน้อย ๆ ยังคิดจะต่อต้านราชาเทพอย่างข้าหรือ?”

ไส้เดือนม่วงพ่นภาษามนุษย์ออกมา คำเยาะเย้ยและเสียงหัวเราะติดต่อกันไม่หยุด มันอ้าปากกว้าง เผยให้เห็นฟันแหลมคมในช่องปาก ออกแรงสูบเต็มที่ กลืนกินมกุฎอัคคีนภาเหลืองอย่างต่อเนื่อง