นางเอกหลบไป นางร้ายมาเเล้ว นิยาย บท 40

ยามเช้าหลังจากที่หนิงเยียนแต่งกายเรียบร้อยแล้ว วันนี้นางเลือกชุดสีเหลืองอ่อนปักด้วยปิ่นมุกธรรมดา เวยอ๋องจิบน้ำชารอนางรสชาติน้ำชาของแคว้นหนานไม่ต่างจากแคว้นต้าโจวเลยแม้แต่น้อย เซียวหยางย่างกรายเข้ามา เพื่อจะพาหนิงเยียนไปรักษาพระมารดาของเขา

หนิงเยียนยิ้มให้เซียวหยาง

"เสด็จแม่ข้ารออยู่" เซียวหยาเอ่ยขึ้น หนิงเยียนยิ้มให้เขาอย่างอารมณ์ดี เสิ่นฮัวเดินเข้ามาพอดี หนิงเยียนชวนเสิ่นฮัวไปตำหนักฮองเฮาแคว้นหนานด้วย

ตำหนักฮองเฮาแคว้นหนาน หนิงเยียนและเสิ่นฮัวเข้าไปด้านในที่อบอวลไปด้วยกลิ่นยา หนิงเยียนกวาดสายตามองตำหนักแห่งนี้ราวกับป่าช้า

"มาแล้วรึ" เหนียงฮองเฮาพลันเอ่ยขึ้น เหนียงฮองเฮามีชื่อจริงว่าเหนียงจือ นางเพิ่งเป็นโรคเรื้อนกวางตอนที่ตั้งครรภ์เซียวหยาง กระนั้นทำให้เซียวหยางติดโรคจากพระมารดาด้วย

เหนียงฮองเฮาทุกข์ทรมานมายี่สิบห้าปีเต็ม ได้ยินข่าวจากโอรสว่า มีหมอเทวดาแผ่นดินต้าโจว แต่นางเป็นชายาอ๋อง จึงได้เชิญนางมารักษาที่แคว้นหนาน

"ถวายพระพรฮองเฮาเพคะ" สตรีทั้งสองเอ่ยขึ้นพร้อมคุกเข่า

"ลุกขึ้นเถอะ" เหนียงฮองเฮาใช้ผ้าคลุมหน้าตาเหลือเพียงลูกตาเท่านั้นที่หนิงเยียนกับเสิ่นฮัวมองเห็น

"มารักษาเราเถอะ เราทรมารมาก" พระนางเปิดผ้าคบุมออก ใบหน้าเต็มไปด้วยตุ่มอย่างน่ารังเกียจ หนิงเยียนไล่ให้เสิ่นฮัวไปเคียวยามา

"โรคนี้อาจจะใช้เวลาหนึ่งเดือนนะเพคะ"

"ขอแค่เราหาย จะกี่เดือนก็ช่าง" เหนียงฮองเฮากุมมือหนิงเยียนอย่างเอ็นดู

"เพคะหม่อมฉันจะทำสุดความสามารถ"

หนิงเยียนฉีดยาให้เหนียงฮองเฮายามที่พระนางเผลอ ยาแผนปัจจุบันจะรักษาดีกว่ายาแผนโบราณ นางเชื่อว่าเหนียงฮองเฮาจะกลับมางดงามอีกครั้ง

หลังจากที่เหนียงฮองเฮาเสวยยาแล้วทรงหลับไปแล้ว หนิงเยียนกับเสิ่นฮัวจึงออกมา จากตำหนักของพระนาง

เซียวหยางยิ้มให้กับหนิงเยียนเก็บอาการไม่อยู่ เวยอ๋องทำใจเเล้ว หวังเพียงนางมีความสุขเขาก็พอใจเเล้ว เสิ่นฮัวแอบเสียใจ

ยามพลบค่ำเซียวหยางพาทั้งสามคนไปหอสุราอันดับหนึ่งของแคว้นหนาน

หนิงเยียนดีใจนักที่เซียวหยางดีกับนางทุกอย่าง สองคนอย่างเวยอ๋องกับเสิ่นฮัวกระดกสุราอย่างกับคนอกหัก

มีเพียงเซียวหยางกับหนิงเยียนที่พูดคุยกันออกรส นางกำลังกังวล หลังจากที่นางหย่ากับเวยอ๋องแล้ว นางอยู่กับเซียวหยางในฐานะอะไร

เวยอ๋องไปเวจ เสิ่นฮัวเมาจนหลับคาโต๊ะ หนิงเยียนได้โอกาส

"เซียวหยาง ถ้าข้าแต่งกับเจ้า เจ้าจะให้ข้าอยู่ในฐานะไหน"